شرح چهل حدیث (اربعین حدیث) (موسوعه، جلد 46): تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'محمد بن يعقوب كلينى' به 'محمد بن يعقوب كلينى'
جز (جایگزینی متن - 'عبدالكريم حائرى' به 'عبدالكريم حائرى')
جز (جایگزینی متن - 'محمد بن يعقوب كلينى' به 'محمد بن يعقوب كلينى')
خط ۵۴: خط ۵۴:
د)- كتاب «شرح چهل حديث» در چهارم محرم 1358 به اتمام رسيده و در آن، ابتدا روايات اخلاقى و سپس روايات عرفانى مورد شرح و تفسير قرار گرفته است.
د)- كتاب «شرح چهل حديث» در چهارم محرم 1358 به اتمام رسيده و در آن، ابتدا روايات اخلاقى و سپس روايات عرفانى مورد شرح و تفسير قرار گرفته است.


ه)- [[امام خمينى(ره)|امام خمينى]](س) در ابتداى كتاب و به هنگام نقل اولين حديث، اسناد حديثى خود را به مرحوم ثقةالاسلام محمد بن يعقوب كلينى(قده) ذكر فرموده است كه از طريق بزرگان فقه و حديث، روايات كتاب «كافى» را با سند متصل خويش نقل مى‌فرمايند. ايشان در هنگام نقل احاديث اين كتاب، از مرحوم كلينى با القاب و اوصاف والايى همانند: «ثقة الإسلام و المسلمين، فخر الطائفة الحقّة و مقدّمهم»، «الإمام الأقدم، حجّة الفرقة و رئيس الأمة»، «فخر الطائفة و ذخرها»، «الشيخ الثقة الجليل»، «حجّة الفرقة و إمامهم»، «حجّة الفرقة و ثقتها»، «شيخ المحدّثين و أفضلهم»، «الشيخ الأجل و الثقة الجليل»، «عماد الإسلام و المسلمين»، «ركن الإسلام»، «الشيخ الأقدم و الركن الأعظم» ياد كرده‌اند. حضرت امام در اين كتاب، به آراء بزرگان عرفان و فلسفه و نيز فقها و محدثين عظام اشاره فرموده و در مقام تأييد يا نقد ايشان برآمده‌اند. ايشان به تناسب مضمون احاديث، مبانى فكرى خويش را گاه به‌صورت تفصيلى و گاه به‌طور مختصر مورد تأكيد قرار داده‌اند و به مسائل فراوانى از قبيل: فطرت، نظام احسن، قواى نفس، براهين اثبات خداوند و تجرد نفس، تجسم اعمال، عصمت، سريان صفات كمالى در موجودات، انسان كامل، حجب نورانى و ظلمانى، اسماء و صفات الهى، اعيان ثابته، توحيد و... پرداخته‌اند.
ه)- [[امام خمينى(ره)|امام خمينى]](س) در ابتداى كتاب و به هنگام نقل اولين حديث، اسناد حديثى خود را به مرحوم ثقةالاسلام [[کلینی، محمد بن یعقوب|محمد بن يعقوب كلينى]](قده) ذكر فرموده است كه از طريق بزرگان فقه و حديث، روايات كتاب «كافى» را با سند متصل خويش نقل مى‌فرمايند. ايشان در هنگام نقل احاديث اين كتاب، از مرحوم كلينى با القاب و اوصاف والايى همانند: «ثقة الإسلام و المسلمين، فخر الطائفة الحقّة و مقدّمهم»، «الإمام الأقدم، حجّة الفرقة و رئيس الأمة»، «فخر الطائفة و ذخرها»، «الشيخ الثقة الجليل»، «حجّة الفرقة و إمامهم»، «حجّة الفرقة و ثقتها»، «شيخ المحدّثين و أفضلهم»، «الشيخ الأجل و الثقة الجليل»، «عماد الإسلام و المسلمين»، «ركن الإسلام»، «الشيخ الأقدم و الركن الأعظم» ياد كرده‌اند. حضرت امام در اين كتاب، به آراء بزرگان عرفان و فلسفه و نيز فقها و محدثين عظام اشاره فرموده و در مقام تأييد يا نقد ايشان برآمده‌اند. ايشان به تناسب مضمون احاديث، مبانى فكرى خويش را گاه به‌صورت تفصيلى و گاه به‌طور مختصر مورد تأكيد قرار داده‌اند و به مسائل فراوانى از قبيل: فطرت، نظام احسن، قواى نفس، براهين اثبات خداوند و تجرد نفس، تجسم اعمال، عصمت، سريان صفات كمالى در موجودات، انسان كامل، حجب نورانى و ظلمانى، اسماء و صفات الهى، اعيان ثابته، توحيد و... پرداخته‌اند.


و)- نام كتاب بر اساس تعبيراتى كه حضرت امام فرموده‌اند، «شرح اربعين حديث» است، امّا با نام‌هاى چهل حديث، اربعين حديث، و شرح چهل حديث نيز از آن ياد مى‌شود.
و)- نام كتاب بر اساس تعبيراتى كه حضرت امام فرموده‌اند، «شرح اربعين حديث» است، امّا با نام‌هاى چهل حديث، اربعين حديث، و شرح چهل حديث نيز از آن ياد مى‌شود.
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش