۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - '( ' به '(') |
جز (جایگزینی متن - 'ه«' به 'ه «') |
||
خط ۷۹: | خط ۷۹: | ||
وى، در شرح مقصد هشتم كه در باره تعارض ادله و امارات است، چنين مىنويسد: | وى، در شرح مقصد هشتم كه در باره تعارض ادله و امارات است، چنين مىنويسد: | ||
(التعارض) اين عنوان، بهتر از معنون كردن باب، | (التعارض) اين عنوان، بهتر از معنون كردن باب، به «تعادل و ترجيح» است، چون روشن است كه اين دو، از عوارض و اقسام تعارضند و بديهى است كه در اينجا، كلى، با قطع نظر از افرادش داراى احكامى است كه غرض اصولى به آنها تعلق مىگيرد؛ مثل اينكه اصل، در متعارضين چيست؟، اولويت جمع تا آنجا كه ممكن است و... | ||
و در هر حال، تعارض در لغت، يا مشتق از عرض به معناى اظهار و ظهور است، پس هر يك از دو دليل، خود را به ديگرى مىنمايد يا براى آن آشكار مىشود و يا برگرفته از عرض به معناى يكى از جهات سهگانه جسم است؛ يعنى همان«پهنا» كه در برابر«درازا» و«ژرفا» قرار دارد؛ اين معناى اخير، با معناى اصطلاحى مناسبتر است و علاقه مصحح استعمال تعارض با توجه به معناى اخير، در معناى اصطلاحى، اين است كه هر يك از متعارضين، از نظر دليليت و حجيت، در عرض ديگرى است و شايد با توجه به همين معناست كه در مورد اصول عمليه گفته مىشود: اصول مزبور با ادله، «تعارض» نمىكنند، چون در«عرض» آنها نيستند، بلكه در طول آنهايند. | و در هر حال، تعارض در لغت، يا مشتق از عرض به معناى اظهار و ظهور است، پس هر يك از دو دليل، خود را به ديگرى مىنمايد يا براى آن آشكار مىشود و يا برگرفته از عرض به معناى يكى از جهات سهگانه جسم است؛ يعنى همان«پهنا» كه در برابر«درازا» و«ژرفا» قرار دارد؛ اين معناى اخير، با معناى اصطلاحى مناسبتر است و علاقه مصحح استعمال تعارض با توجه به معناى اخير، در معناى اصطلاحى، اين است كه هر يك از متعارضين، از نظر دليليت و حجيت، در عرض ديگرى است و شايد با توجه به همين معناست كه در مورد اصول عمليه گفته مىشود: اصول مزبور با ادله، «تعارض» نمىكنند، چون در«عرض» آنها نيستند، بلكه در طول آنهايند. |
ویرایش