۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - ' .' به '.') برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
جز (جایگزینی متن - 'تاليف' به 'تألیف') |
||
خط ۵۷: | خط ۵۷: | ||
'''شرح المأه كلمه'''، | '''شرح المأه كلمه'''، تألیف كمالالدين ميثم بن على بن ميثم بحرانى از عالمان شيعه قرن هفتم هجرى قمرى كتابى است، به زبان عربى در شرح صد كلمه از كلمات دُرربار على(ع). | ||
== ساختار كتاب == | == ساختار كتاب == | ||
خط ۱۱۰: | خط ۱۱۰: | ||
شرح ابن ميثم كه «شرح المأه كلمه المرتضويه» نام دارد، شرحى است كه جمعى از كسانى كه نقد حال شيخ ميثم را گزارش كردهاند، از آن ياد نمودهاند. يادكرد آن در انوار البدرين با اين توصيف كه «شرحى است نفيس و بىمانند» و در لؤلؤۀالبحرين با اين توضيح نويسنده لؤلؤه كه «اين كتاب نزد من بود؛ ولى در واقعهاى كه برايم پيش آمد، از دستم رفت» و در هديهالعارفين بدون هيچ توصيفى آمده است. صاحب الذريعه بدان اشارت كرده و آن را شرح الكلمات المئه خوانده است. بعضى متاخران، مثل [سيد محسن] امين در اعيان الشيعه، و [[زرکلی، خیرالدین|زركلى]] در الاعلام، و دكتر اباحسين در مقالهاش درباره حركت | شرح ابن ميثم كه «شرح المأه كلمه المرتضويه» نام دارد، شرحى است كه جمعى از كسانى كه نقد حال شيخ ميثم را گزارش كردهاند، از آن ياد نمودهاند. يادكرد آن در انوار البدرين با اين توصيف كه «شرحى است نفيس و بىمانند» و در لؤلؤۀالبحرين با اين توضيح نويسنده لؤلؤه كه «اين كتاب نزد من بود؛ ولى در واقعهاى كه برايم پيش آمد، از دستم رفت» و در هديهالعارفين بدون هيچ توصيفى آمده است. صاحب الذريعه بدان اشارت كرده و آن را شرح الكلمات المئه خوانده است. بعضى متاخران، مثل [سيد محسن] امين در اعيان الشيعه، و [[زرکلی، خیرالدین|زركلى]] در الاعلام، و دكتر اباحسين در مقالهاش درباره حركت تألیف در بحرين، آن را ياد كردهاند. | ||
اين شرح در سه بخش | اين شرح در سه بخش تألیف شده و هر بخش فصول متعددى را به شرح ذيل دربردارد: | ||
بخش اول در مبادى و مقدمات، فصل اول درباره نفس حيوانى و لواحق آن، فصل دوم درباره نفس انسانى و فلكى، فصل سوم در احوال نفس بعد از مفارقت از بدن، فصل چهارم در اشاره به برخى از احوال سالكين الى الله تعالى، فصل پنجم در بيان احكام ديگرى براى نفوس كامل. | بخش اول در مبادى و مقدمات، فصل اول درباره نفس حيوانى و لواحق آن، فصل دوم درباره نفس انسانى و فلكى، فصل سوم در احوال نفس بعد از مفارقت از بدن، فصل چهارم در اشاره به برخى از احوال سالكين الى الله تعالى، فصل پنجم در بيان احكام ديگرى براى نفوس كامل. | ||
خط ۱۳۴: | خط ۱۳۴: | ||
اين رساله به ابوالفتح ايل ارسلان(م:حدود568ق.) و يا فرزند او، ابوالقاسم محمود بن ايل ارسلان(م:589ق.) تقديم شده است. بنابراين بايد تاريخ | اين رساله به ابوالفتح ايل ارسلان(م:حدود568ق.) و يا فرزند او، ابوالقاسم محمود بن ايل ارسلان(م:589ق.) تقديم شده است. بنابراين بايد تاريخ تألیف آن را ميانه سالهاى 551ق. و 568ق. دانست. | ||
رشيد وطواط در اين كتاب صد كلمهاى را كه جاحظ از كلام على عليهالسلام انتخاب كرده بود، به تازى و پارسى شرح كرده و از خود دو بيت شعر(قطعه) در همان معنى مىآورد. | رشيد وطواط در اين كتاب صد كلمهاى را كه جاحظ از كلام على عليهالسلام انتخاب كرده بود، به تازى و پارسى شرح كرده و از خود دو بيت شعر(قطعه) در همان معنى مىآورد. |
ویرایش