شرح العرشية: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'اهل‎بیت' به 'اهل‎‌بیت'
جز (جایگزینی متن - 'اسلامي' به 'اسلامى')
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
جز (جایگزینی متن - 'اهل‎بیت' به 'اهل‎‌بیت')
خط ۳۵: خط ۳۵:
قریشی در خاتمه مقدمه‌اش می‌نویسد: «يمكن القول في خاتمة هذا البحث إن الشيخ الأحسائي تميز بأسلوب نقدي جديد، تفرد به الی حد كبير، اعتمد فيه علی الروح القرآنية و السنة الشريفة و العقل المستند اليهما و الفطرة الاسلامىة الصافية»<ref>مقدمه اول، ج1، ص19</ref> در خاتمه این بحث می‌توانیم بگوییم: شیخ احسایی شیوه انتقادی جدیدی را دارد که در آن بر روح قرآن و سنت و عقلی که مستند به آن دو و فطرت اسلامی پاک است، تکیه کرده است.
قریشی در خاتمه مقدمه‌اش می‌نویسد: «يمكن القول في خاتمة هذا البحث إن الشيخ الأحسائي تميز بأسلوب نقدي جديد، تفرد به الی حد كبير، اعتمد فيه علی الروح القرآنية و السنة الشريفة و العقل المستند اليهما و الفطرة الاسلامىة الصافية»<ref>مقدمه اول، ج1، ص19</ref> در خاتمه این بحث می‌توانیم بگوییم: شیخ احسایی شیوه انتقادی جدیدی را دارد که در آن بر روح قرآن و سنت و عقلی که مستند به آن دو و فطرت اسلامی پاک است، تکیه کرده است.


محقق کتاب هم می‌نویسد: با نظر دقیق در تاریخ بسیاری از فلاسفه اسلامی می‌بینیم که در افکار و عقایدشان راه یونانیان را اخذ کرده و منبع صحیح حقیقت (قرآن و سنت) را رها کرده‌اند ازاین‌رو در دریافت حقیقت دچار اشتباه شده‌اند. [[احسائی، احمد بن زین‌الدین|شیخ احمد احسائی]]، از کسانی است که علوم اهل‎بیت(ع) را از منبع صحیح دریافت کرده است. او در مقدمه شرح الفوائد درباره صحت عقایدش چنین می‌نویسد: من از طریقه فلاسفه یونان پیروی نکرده و تحقیقاتم را از ائمه هدی(ع) دریافت کرده‌ام ازاین‌رو خطا بر کلمات من راه ندارد؛ زیرا آنچه در کتاب‌هایم نوشته‌ام از آنان است و آن‌ها هم از خطا و غفلت و لغزش معصوم و مصون هستند...<ref>مقدمه محقق، ج1، ص23-24</ref>
محقق کتاب هم می‌نویسد: با نظر دقیق در تاریخ بسیاری از فلاسفه اسلامی می‌بینیم که در افکار و عقایدشان راه یونانیان را اخذ کرده و منبع صحیح حقیقت (قرآن و سنت) را رها کرده‌اند ازاین‌رو در دریافت حقیقت دچار اشتباه شده‌اند. [[احسائی، احمد بن زین‌الدین|شیخ احمد احسائی]]، از کسانی است که علوم اهل‎‌بیت(ع) را از منبع صحیح دریافت کرده است. او در مقدمه شرح الفوائد درباره صحت عقایدش چنین می‌نویسد: من از طریقه فلاسفه یونان پیروی نکرده و تحقیقاتم را از ائمه هدی(ع) دریافت کرده‌ام ازاین‌رو خطا بر کلمات من راه ندارد؛ زیرا آنچه در کتاب‌هایم نوشته‌ام از آنان است و آن‌ها هم از خطا و غفلت و لغزش معصوم و مصون هستند...<ref>مقدمه محقق، ج1، ص23-24</ref>


[[احسائی، احمد بن زین‌الدین|احسائی]] در این کتاب به رد و پاسخگویی به برخی نظریات [[صدرالدین شیرازی، محمد بن ابراهیم|محمد بن ابراهیم شیرازی]] ملقب به «[[صدرالدین شیرازی، محمد بن ابراهیم|ملاصدرا]]» پرداخته است. وی گفته که این پاسخ‎ها از روی عداوت یا حسد نبوده بلکه از باب روشن شدن حق در مسائلی است که [احسایی معتقد است] [[صدرالدین شیرازی، محمد بن ابراهیم|ملاصدرا]] آن‌ها را از غیر اهل‎بیت(ع) اخذ کرده است. احسایی در [[شرح المشاعر|مشاعر]] چنین می‌نویسد: «و اعلم ايها الناظر في كلامی اني اعتقد اني اذا قلت قولا فاني املی علی كاتبين لا يغادران صغيرة و لا کبيرة، فلا تتوهم علی ان بينی و بين المصنف شيئا من عداوة او حقد او حسد او تكبر او شیء هداني الی الرد عليه غير بيان الحق، فاني انا و انت مسئولان، و لا تتوهم انه كما يجوز عليه الغلط و الغفلة تجوز علیّ، لانک اذا تبعت كتبه وجدته يميل في عباراته و اعتقاداته لمثل [[ابن عربی، محمد بن علی|ابن عربی]] و عبدالكريم الجيلانی و ابن عطاء الله و اضرابهم»<ref>همان</ref> و تو ای خواننده این سطور، بدان من معتقدم هر کلامی را که می‌گویم، دو کاتبی می‌نویسند که هیچ‎چیز را جا نمی‌اندازند. پس مباد بپنداری که بین من و نویسنده [[شرح المشاعر|مشاعر]] دشمنی یا کینه و حسدی در کار است که باعث شده او را نقد کنم. بدان که هریک از من و تو مسئولیم. همچنین مباد که بپنداری همان‌گونه که او به خطا رفته من هم ممکن است خطا کنم [و هر دوی ما را به یک چوب برانی] چرا که با تحقیق در کتاب‌های او متوجه می‌شوی که وی در عبارات و باورهایش به افرادی چون [[ابن عربی، محمد بن علی|ابن عربی]] و عبدالکریم جیلانی و ابن عطاءالله و... گرایش داشته است [ولی من با اعتماد و استناد به کلمات ائمه(ع) سخن می‌گویم و ازاین‌رو کلامم اشتباه نیست زیرا به منبع عصمت برمی‌گردد].
[[احسائی، احمد بن زین‌الدین|احسائی]] در این کتاب به رد و پاسخگویی به برخی نظریات [[صدرالدین شیرازی، محمد بن ابراهیم|محمد بن ابراهیم شیرازی]] ملقب به «[[صدرالدین شیرازی، محمد بن ابراهیم|ملاصدرا]]» پرداخته است. وی گفته که این پاسخ‎ها از روی عداوت یا حسد نبوده بلکه از باب روشن شدن حق در مسائلی است که [احسایی معتقد است] [[صدرالدین شیرازی، محمد بن ابراهیم|ملاصدرا]] آن‌ها را از غیر اهل‎‌بیت(ع) اخذ کرده است. احسایی در [[شرح المشاعر|مشاعر]] چنین می‌نویسد: «و اعلم ايها الناظر في كلامی اني اعتقد اني اذا قلت قولا فاني املی علی كاتبين لا يغادران صغيرة و لا کبيرة، فلا تتوهم علی ان بينی و بين المصنف شيئا من عداوة او حقد او حسد او تكبر او شیء هداني الی الرد عليه غير بيان الحق، فاني انا و انت مسئولان، و لا تتوهم انه كما يجوز عليه الغلط و الغفلة تجوز علیّ، لانک اذا تبعت كتبه وجدته يميل في عباراته و اعتقاداته لمثل [[ابن عربی، محمد بن علی|ابن عربی]] و عبدالكريم الجيلانی و ابن عطاء الله و اضرابهم»<ref>همان</ref> و تو ای خواننده این سطور، بدان من معتقدم هر کلامی را که می‌گویم، دو کاتبی می‌نویسند که هیچ‎چیز را جا نمی‌اندازند. پس مباد بپنداری که بین من و نویسنده [[شرح المشاعر|مشاعر]] دشمنی یا کینه و حسدی در کار است که باعث شده او را نقد کنم. بدان که هریک از من و تو مسئولیم. همچنین مباد که بپنداری همان‌گونه که او به خطا رفته من هم ممکن است خطا کنم [و هر دوی ما را به یک چوب برانی] چرا که با تحقیق در کتاب‌های او متوجه می‌شوی که وی در عبارات و باورهایش به افرادی چون [[ابن عربی، محمد بن علی|ابن عربی]] و عبدالکریم جیلانی و ابن عطاءالله و... گرایش داشته است [ولی من با اعتماد و استناد به کلمات ائمه(ع) سخن می‌گویم و ازاین‌رو کلامم اشتباه نیست زیرا به منبع عصمت برمی‌گردد].


احسایی این کتاب([[شرح المشاعر|مشاعر]]) را به درخواست ملا حسین‌علی شبستری شرح کرد.<ref>همان</ref> صالح دباب، در تحقیق این کتاب بر یک نسخه خطی سه‌قسمتی که هر قسمت آن 116 صفحه و به قلم محمد هاشم بوده اعتماد کرده است. تاریخ کتابت این نسخه خطی 1279 ق. ذکر شده.<ref>همان، ص25</ref> از جمله کارهای محقق روی این کتاب، تطبیق با نسخه خطی، ارجاع آیات و روایات به مصادر اصلی و تکمیل و تصحیح آن‌ها، ارائه ترجمه مختصری از صدرا به قلم خودش و شیوه فکری [[احسائی، احمد بن زین‌الدین|شیخ احمد احسائی]] به قلم سید محمد قریشی و... است.<ref>همان</ref>
احسایی این کتاب([[شرح المشاعر|مشاعر]]) را به درخواست ملا حسین‌علی شبستری شرح کرد.<ref>همان</ref> صالح دباب، در تحقیق این کتاب بر یک نسخه خطی سه‌قسمتی که هر قسمت آن 116 صفحه و به قلم محمد هاشم بوده اعتماد کرده است. تاریخ کتابت این نسخه خطی 1279 ق. ذکر شده.<ref>همان، ص25</ref> از جمله کارهای محقق روی این کتاب، تطبیق با نسخه خطی، ارجاع آیات و روایات به مصادر اصلی و تکمیل و تصحیح آن‌ها، ارائه ترجمه مختصری از صدرا به قلم خودش و شیوه فکری [[احسائی، احمد بن زین‌الدین|شیخ احمد احسائی]] به قلم سید محمد قریشی و... است.<ref>همان</ref>
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش