شرحی الإشارات: تفاوت میان نسخه‌ها

[[فخر رازی، محمد بن عمر]] (شارح)

[[نصیرالدین طوسی، محمد بن محمد]] (شارح)

عرفان - متون قدیمی تا قرن 14

منطق - متون قدیمی تا قرن 14

'''شرح الفخر الرازي على الإشارات(شرحي الإشارات)'''، تأليف امام [[فخر رازی، محمد بن عمر|فخر رازى]] و به زبان عربى است. او در ابتداى شرح اشارات مى‌گويد: كتاب «الاشارات و التنبيهات»، تأليف [[ابن‌سینا، حسین بن عبدالله|شيخ الرئيس]] اگر چه حجم آن كوچك است، اما علم آن بسيار، اسم آن بزرگ، نظم آن پيچيده، فهم آن مشكل، داراى شگفتى‌هاى بزرگ، منطبق بر كلام صاحبان انديشه‌هاى ناب، در بر دارنده نكته‌هاى عجيب و فوايد غريبى است كه اكثر آثار مبسوط از آنها خالى است و در كتاب‌هاى طولانى چيزى از آنها يافت نمى‌شود و بسيارى از مردمان را ديدم كه براى تحقيق معانى آن به سوى آن روى آورده، از اسرار و مبانى آن بحث نموده، از غوامض و مشكلات آن جست‌وجو كرده و در فوايد و نكته‌هاى آن تأمل نموده‌اند، سپس بعضى از ايشان را مشاهده كردم كه از آن با دست خالى برمى‌گردند بدون آن‌كه به چيزى كه مايه روشنى چشم آنها باشد دست يافته باشند.

== ساختار ==

كتاب، در دو جلد تنظيم شده است كه جلد اول آن مشتمل بر يك مقدمه از شارح و ده نهج و جلد دوم مشتمل بر ده نمط است. شارح، در هر نهج و نمطى فقره‌هايى از كلام بوعلى را نقل كرده و به شرح و بررسى آن پرداخته است.

== گزارش محتوا ==

در اين قسمت مناسب است به عنوان گزارشى از محتواى كتاب، به برخى از اشكالات [[فخر رازی، محمد بن عمر|فخر رازى]] بر اشارات بوعلى اشاره كنيم تا نوع برخورد وى با اين كتاب ارزش‌مند علمى معلوم گردد: [[ابن‌سینا، حسین بن عبدالله|شيخ الرئيس]] درباره دلالت التزامى، در فصل ششم از نهج اول، مى‌گويد: دلالت لفظ بر معنى يا به صورت تبعى و التزام است يا...، به اين صورت كه لفظ با دلالت مطابقى بر معنايى دلالت كند و آن معناى مطابقى معناى ديگرى لازم داشته باشد؛ نه آنكه آن معناى ديگر جزيى از معناى مطابقى لفظ باشد، بلكه با آن ملازم باشد و مصاحب، مانند دلالت لفظ سقف بر ديوار و... [[فخر رازی، محمد بن عمر|فخر رازى]]، دلالت التزامى را مورد تشكيك قرار داده، مى‌گويد: يك لفظ ممكن است داراى لوازم ذهنى نامتناهى باشد، حال يا لفظ بر همه اين لوازم نامتناهى دلالت دارد يا فقط بر لوازم بين و آشكار دلالت دارد كه قسم اول محال است، زيرا لازم مى‌آيد كه لفظ واحد، بر معانى غير متناهى دلالت كند و قسم دوم نيز باطل است، زيرا دلالت لفظ بر لازم واحدى ممكن است در نزد فردى آشكار باشد در حالى كه در نزد ديگرى آشكار نباشد، پس وقتى كه اين دلالت نزد اشخاص و احوال مختلف، متفاوت گرديد، اعتماد بر آن شايسته نيست.

از ديگر اعتراضات [[فخر رازی، محمد بن عمر|فخر رازى]] در شرح اشارات، مى‌توان به اعتراض وى بر قاعده «الحق ماهيّته انيّته»، اعتراض او بر ادله [[ابن‌سینا، حسین بن عبدالله|شيخ الرئيس]] مبنى بر نفى ماهيّت از واجب تعالى، ايرادهاى وى بر برهان توحيد، ايرادهاى وى بر استدلال [[ابن‌سینا، حسین بن عبدالله|شيخ الرئيس]] بر نفى تركيب از واجب تعالى، اعتراضش بر نفى حدّ از واجب تعالى كه [[ابن‌سینا، حسین بن عبدالله|شيخ الرئيس]] در خاتمه برهان بر نفى اجزاى عقلى از واجب تعالى، گفته است: «خدواند متعال داراى تعريف حدى نيست، چون داراى جنس و فصل نيست»، ايرادهاى او بر استدلال‌ها و براهين بوعلى در مسئله مهم علم واجب، ايراد وى به قاعده «الواحد لا يصدر عنه الا الواحد» و... اشاره كرد. شدت اعتراض امام رازى به [[ابن‌سینا، حسین بن عبدالله|شيخ الرئيس]]، گاهى به حدى است كه استدلال‌هاى وى را از بافته‌هاى سست عنكبوت، سست‌تر خوانده است.

[[رده:کتاب‌شناسی]]

[[رده: فلسفه، مذهب و روان‌شناسی]]

[[رده: فلاسفه قرن پنجم]]

[[رده: فيلسوفان قرن پنجم، آ–ی]]