شرائع الإسلام في مسائل الحلال و الحرام (شرح حسینی): تفاوت میان نسخه‌ها

از میان آثار پرارزش [[حلی، جعفر بن حسن|محقق حلی]]، کتاب [[شرائع الإسلام في مسائل الحلال و الحرام (تحقیق بقال)|شرائع الإسلام]]، در میان کتاب‌های فقهی شیعه، از شهرت و درخشندگی خاصی برخوردار است. این کتاب، یکی از برترین، ارزنده‌ترین و جامع‎ترین کتاب‌های فقهی امامیه است که از بدو تألیف تاکنون، همواره محور تدریس و تحصیل و عنوان درس خارج استدلالی اساتید حوزه‌های علمیه بوده و از زمان مؤلف تا این هنگام، بارها و بارها، بر آن حاشیه، تعلیقه، شرح و ترجمه به زبان‎های گوناگون (فارسی، اردو، ترکی، روسی، فرانسوی و احتمالا انگلیسی) نوشته شده است که اینها همه، به دلیل چند ویژگی آن، از جمله: تبویب بی‌نظیر، ترتیب احکام، کثرت فروعات، نثر زیبا و دلپذیر و جامع ابواب فقه بودن آن است<ref>ر.ک: انصاری قمی، ناصرالدین، ص198-199</ref>.

# شروحی که عناوین خاصی دارند که معروف‎ترین آن‎ها، عبارتند از: [[مسالك الأفهام إلی تنقيح شرائع الإسلام|مسالک]]، [[مدارك الأحكام في شرح شرائع الإسلام|مدارک]]، جواهر، مطالع الأنوار، [[مصابيح الظلام في شرح مفاتيح الشرائع|مصابيح الفقيه]] و [[هداية الأعلام إلی مدارک شرائع الأحكام|هدایة الأنام]]<ref>ر.ک: همان، ص199</ref>.

شارح در اثر حاضر، به آراء محقق در شرایع و کتب دیگر او مانند «المختصر» و «المعتبر» اکتفا کرده و متعرض موارد اختلافی در بعضی مسائل نگردیده است، مگر مواردی که مصنف تردید داشته یا در آن‎ها، احتیاط کرده و یا با عبارات «الأنسب»، «الأشبه»، «الأشهر»، «الأظهر»، «الأقوی»، الأصح» و... به آن‎ها، اشاره نموده است<ref>ر.ک: مقدمه شارح، ص6</ref>.

ضرورت آمیختگی شرح با متن، در برخی موارد، به اختلاف در اعراب کلمه بین اصل و شرح، انجامیده، ولی از آنجا که هدف، شرح و بسط عبارات بوده و آن‎هم به‌گونه‌ای که مشکلی در آن برای دانشجو باقی نماند، اختلاف مزبور چندان اهمیتی ندارد<ref>ر.ک: همان، ص7</ref>.