سیره جلال‌الدین یا تاریخ جلالی: تفاوت میان نسخه‌ها

كتاب حاضر، مقدمه‌اى به قلم مترجم كتاب؛ آقاى محمدعلى ناصح و ديباچه مولف بر كتاب را دربردارد و فاقد تبويب و تفصيل مى‌باشد.

انگيزه‌هاى [[نسوی، محمد بن احمد|نسوى]] در نگارش كتاب سيرت جلال‌الدين خوارزمشاه را مى‌توان به شرح زير بيان كرد: 1- شرح رويدادهاى سلسل خوارزمشاهيان با هدف عبرت‌آموزى و كسب تجربه براى خوانندگان. 2- گزارش وقايع دور سلطان جلال‌الدين به آن سبب كه توسط ديگر مورخان نگاشته نشده است؛ 3- نبود نويسندگان علاقه‌مند و توانمند براى نگارش رويدادهاى اين دوره. [[نسوی، محمد بن احمد|نسوى]] وصف اين موقعيت را آن جا كه انگيز تاريخ‌نويسى خود را بيان كرده، به روشنى آورده و نوشته است: «و تصدى اين تصنيف را من متعين گشتم بر مثال جمعى كه در كشتى نشينند، و به غواص نكباء كشتى در معرض غرق و فنا آيد و رفتار همه قرين بلا و رفيق عنا شوند و موج دريا او را تنها به ساحل اندازد. هر آينه جز وى، كسى شرح احوال كشتى در رفقا وى نتواند كردن. والا حقيقت است كه من مرد اين كار و حريف اين بازار نيستم»؛ 4- حضور [[نسوی، محمد بن احمد|نسوى]] در وقايع مهم دور سلطان جلال‌الدين. [[نسوی، محمد بن احمد|نسوى]] به دليل مسئوليت مهمى كه داشته در اغلب سفرها و مأموريت‌ها همراه سلطان بوده است. همچنين عموم فرامين و نامه‌ها را او مى‌نوشت، به همين دليل مطلع‌ترين فرد از اوضاع ادارى و سياسى دور سلطان جلال‌الدين محسوب مى‌شد. وجود اين اطلاعات انگيزه لازم را براى [[نسوی، محمد بن احمد|نسوى]] در خصوص ثبت اين اخبار فراهم آورده است. 5- توانايى [[نسوی، محمد بن احمد|نسوى]] در كتابت و انشا كه انگيز لازم را براى او به وجود آورده است. 6- و ظاهراً شرح رويدادهاى زندگى خود، زيرا [[نسوی، محمد بن احمد|نسوى]] در تاريخ‌نگارى خويش، اغلب خاطرات خود را نگاشته است. به نوشت مينوى، مولف هر چند نيّت آن را نداشته است كه ترجم حال خويشتن را بنگارد، در دو اثرش آن قدر از خود سخن گفته است كه از خلال عباراتش بتوان وى را شناخت.