سهروردی، عمر بن محمد: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۳۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۵ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
<div class='wikiInfo'>
<div class="wikiInfo">
[[پرونده:NUR20994.jpg|بندانگشتی|سهروردی‌، عمر بن‌ محمد]]
[[پرونده:NUR20994.jpg|بندانگشتی|سهروردی، عمر بن محمد]]
{| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ |
{| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ |
|-
|-
! نام!! data-type='authorName'|سهروردی‌، عمر بن‌ محمد
! نام!! data-type="authorName" |سهروردی، عمر بن محمد
|-
|-
|نام های دیگر  
|نام‎های دیگر  
|data-type='authorOtherNames'| س‍ه‍روردی‌، اب‍وح‍ف‍ص‌
| data-type="authorOtherNames" | س‍ه‍روردی‌، اب‍وح‍ف‍ص‌
شهاب‌الدین عمر سهروردی


س‍ه‍روردی‌، ش‍ه‍اب‌ ال‍دی‍ن
ش‍ه‍اب‌ ال‍دی‍ن‌ س‍ه‍روردی‌
|-
|-
|نام پدر  
|نام پدر  
|data-type='authorfatherName'|
| data-type="authorfatherName" |محمد
|-
|-
|متولد  
|متولد  
|data-type='authorbirthDate'|
| data-type="authorbirthDate" |اواخر رجب يا اوايل شعبان 539ق
|-
|-
|محل تولد
|محل تولد
|data-type='authorBirthPlace'|
| data-type="authorBirthPlace" |سهرورد (سهراوگرد يا سرخاب‌كرت)، بخش قيدار زنجان
|-
|-
|رحلت  
|رحلت  
|data-type='authorDeathDate'|632 هـ.ق
| data-type="authorDeathDate" |632 ق
|-
|-
|اساتید
|اساتید
|data-type='authorTeachers'|
| data-type="authorTeachers" |[[ضياءالدين ابوالنجيب سهروردى]]
 
[[ابوالقاسم بن فضلان]]
 
[[ابوالفتوح طائى]]
|-
|-
|برخی آثار
|برخی آثار
|data-type='authorWritings'| [[عوارف المعارف]]
| data-type="authorWritings" | [[عوارف المعارف]]
|-class='articleCode'
[[عوارف المعارف (ویرایش جدید)]]
|کد مولف
 
|data-type='authorCode'|AUTHORCODE20994AUTHORCODE
[[كشف الفضائح اليونانية و رشف النصايح الإيمانية]]
|- class="articleCode"
|کد مؤلف
| data-type="authorCode" |AUTHORCODE20994AUTHORCODE
|}
|}
</div>
</div>
{{اشتباه نشود|سهروردی، یحیی بن حبش}}
{{اشتباه نشود|سهروردی، عبدالقاهر بن عبدالله}}
{{کاربردهای دیگر|شهاب‌الدين سهروردى (ابهام زدایی)}}
{{کاربردهای دیگر|سهروردی (ابهام زدایی)}}
'''شيخ‌الاسلام ابوحفص عمر بن محمد بن عبدالله بن محمد بن عبدالله بن عمويه بكرى''' (539-632ق)، ملقب به سهروردى شافعى، نسب وى به نوشته [[ابن خلکان، احمد بن محمد|ابن خلكان]] در «[[وفيات الأعيان]]» با چهارده واسطه به ابوبكر مى‌رسد.


{{ اشتباه نشود|سهروردی، یحیی بن حبش}}
== ولادت ==
 
وى در اواخر رجب يا اوايل شعبان 539ق، در سهرورد (سهراوگرد يا سرخاب‌كرت)، بخش قيدار زنجان، متولد شد.
{{ اشتباه نشود|سهروردی، عبدالقاهر بن عبدالله}}
 
'''شيخ‌الاسلام ابوحفص عمر بن محمد بن عبدالله بن محمد بن عبدالله بن عمويه بكرى'''، ملقب به سهروردى شافعى، نسب وى به نوشته [[ابن خلکان، احمد بن محمد|ابن خلكان]] در «[[وفيات الأعيان]]» با چهارده واسطه به ابوبكر مى‌رسد. وى در اواخر رجب يا اوايل شعبان 539ق، در سهرورد (سهراوگرد يا سرخاب‌كرت)، بخش قيدار زنجان، متولد شد.


ايشان در جوانى به بغداد رفت و تحت تربيت عموى خود، شيخ ضياءالدين ابوالنجيب سهروردى، علوم ظاهر و باطن را فراگرفت و از مريدان وى گشت. در فقه و حديث، علاوه بر درك حضور ابوالنجيب، به محضر ابوالقاسم بن فضلان و ابوالمظفر جلال‌الدين هبةالله شبلى و معمر بن فاخر و ابوزرعه مقدسى (متوفى 566ق) و ابوالفتوح طائى (475 - 555ق) و عده‌اى ديگر از فقها و محدثان نيمه دوم قرن ششم رسيده است. در تصوف به شيخ عبدالقادر گيلانى (متوفى 561ق) و شيخ ابوالسعود بغدادى (متوفى 579ق) و شيخ ابومحمد عبدالله بصرى (499 - 582ق) ارادت داشته است. شيخ عبدالقادر در حق سهروردى مى‌گويد: «أنت آخر المشهورين بالعراق». شيخ بزرگوار سعدى (ح‍ 600 - 691 يا 694ق)، افتخار شاگردى سهروردى را داشته است.
== تحصیلات ==
ايشان در جوانى به بغداد رفت و تحت تربيت عموى خود، شيخ [[ضياءالدين ابوالنجيب سهروردى]]، علوم ظاهر و باطن را فراگرفت و از مريدان وى گشت. در فقه و حديث، علاوه بر درك حضور ابوالنجيب، به محضر [[ابوالقاسم بن فضلان]] و [[ابوالمظفر جلال‌الدين هبةالله شبلى]] و معمر بن فاخر و ابوزرعه مقدسى (متوفى 566ق) و [[ابوالفتوح طائى]] (475 - 555ق) و عده‌اى ديگر از فقها و محدثان نيمه دوم قرن ششم رسيده است. در تصوف به شيخ عبدالقادر گيلانى (متوفى 561ق) و شيخ ابوالسعود بغدادى (متوفى 579ق) و شيخ ابومحمد عبدالله بصرى (499 - 582ق) ارادت داشته است. شيخ عبدالقادر در حق سهروردى مى‌گويد: «أنت آخر المشهورين بالعراق». شيخ بزرگوار سعدى (ح‍ 600 - 691 يا 694ق)، افتخار شاگردى سهروردى را داشته است.


سهروردى طبع شعر داشته و اشعار عربى و فارسى را نيكو مى‌سروده است. آثار شعرى او گرچه كم است، ولى نشان‌دهنده آن است كه شيخ به دو زبان تسلط كامل داشته و از عهده نوشتن و سرودن به فارسى و عربى به‌خوبى برمى‌آمده است.
سهروردى طبع شعر داشته و اشعار عربى و فارسى را نيكو مى‌سروده است. آثار شعرى او گرچه كم است، ولى نشان‌دهنده آن است كه شيخ به دو زبان تسلط كامل داشته و از عهده نوشتن و سرودن به فارسى و عربى به‌خوبى برمى‌آمده است.
خط ۵۱: خط ۶۰:
پسر سهروردى، محمد بن عمر السهروردى، مؤلف كتاب «زاد المسافر و أدب الحاضر»، در نشر و ادامه اين طريقه نقش مؤثرى داشته است.
پسر سهروردى، محمد بن عمر السهروردى، مؤلف كتاب «زاد المسافر و أدب الحاضر»، در نشر و ادامه اين طريقه نقش مؤثرى داشته است.


مريدان و پرورش‌يافتگان سهروردى:
== مريدان و پرورش‌يافتگان سهروردى ==
 
گروه زيادى از مشايخ بزرگ، از سهروردى استماع حديث كرده‌اند؛ از آن جمله‌اند: ابوالعباس احمد بن ابراهيم واسطى (متوفى 694ق)، ابن ميمون القيس التوزرى (متوفى 686ق)، محمد بن على بن الحسين الخلاطى (متوفى 675ق) و ابوالمحامد زنجانى فقيه صوفى و زاهد (متوفى 675ق)، سعد بن مظفر بن المطهر صوفى يزدى (متوفى 637ق) نزد شيخ فقه فراگرفت و به طريق زهد ارشاد شد. شيخ عزالدين، مفتى مصر، از او خرقه تصوف گرفت. اميرحسينى هروى، نویسنده و شاعر و عارف معروف، از تربيت‌يافتگان مكتب سهروردى است و در مقدمه مثنوى «كنز الرموز» خود، سخن را با ستايش شيخ شهاب آغاز كرده است. ابن الدبيثى (558 - 637ق)، ابن نقطه (متوفى 629ق)، الضياء، الزكى البرزالى، ابن النجار، القوصى، ابوالغنائم بن علان مصرى فقيه اصولى (متوفى 630ق)، شيخ العز الفاروثى و ابوالعباس الابرقوهى از شيخ روايت كردند. [[نجم رازی، عبدالله بن محمد|نجم‌الدين دايه]]، مؤلف كتاب «مرصاد العباد»، در سال 618ق، به حضور شيخ رسيد؛ شيخ، كتاب او را پسنديد و وى را به علاءالدين كيقباد توصيه كرد.
گروه زيادى از مشايخ بزرگ، از سهروردى استماع حديث كرده‌اند؛ از آن جمله‌اند: ابوالعباس احمد بن ابراهيم واسطى (متوفى 694ق)، ابن ميمون القيس التوزرى (متوفى 686ق)، محمد بن على بن الحسين الخلاطى (متوفى 675ق) و ابوالمحامد زنجانى فقيه صوفى و زاهد (متوفى 675ق)، سعد بن مظفر بن المطهر صوفى يزدى (متوفى 637ق) نزد شيخ فقه فراگرفت و به طريق زهد ارشاد شد. شيخ عزالدين، مفتى مصر، از او خرقه تصوف گرفت. اميرحسينى هروى، نويسنده و شاعر و عارف معروف، از تربيت‌يافتگان مكتب سهروردى است و در مقدمه مثنوى «كنز الرموز» خود، سخن را با ستايش شيخ شهاب آغاز كرده است. ابن الدبيثى (558 - 637ق)، ابن نقطه (متوفى 629ق)، الضياء، الزكى البرزالى، ابن النجار، القوصى، ابوالغنائم بن علان مصرى فقيه اصولى (متوفى 630ق)، شيخ العز الفاروثى و ابوالعباس الابرقوهى از شيخ روايت كردند. نجم‌الدين دايه، مؤلف كتاب «مرصاد العباد»، در سال 618ق، به حضور شيخ رسيد؛ شيخ، كتاب او را پسنديد و وى را به علاءالدين كيقباد توصيه كرد.


== وفات ==
شيخ در اواخر عمر بيمار و زمين‌گير شد. او را به همراه كتاب‌هايش به دوش مى‌كشيدند و به مسجد جامع بغداد مى‌بردند. سرانجام در محرم سال 623ق، درگذشت و در «ورديه» بغداد مدفون شد. مزارش زيارتگاه صوفيان و ملجأ صاحب‌دلان است.
شيخ در اواخر عمر بيمار و زمين‌گير شد. او را به همراه كتاب‌هايش به دوش مى‌كشيدند و به مسجد جامع بغداد مى‌بردند. سرانجام در محرم سال 623ق، درگذشت و در «ورديه» بغداد مدفون شد. مزارش زيارتگاه صوفيان و ملجأ صاحب‌دلان است.


== آثار:==
== آثار==
 
 
#أعلام الهدى و عقيدة أهل التقى (در علم كلام)؛
#أعلام الهدى و عقيدة أهل التقى (در علم كلام)؛
#جذب القلوب إلى مواصلة المحبوب (در تصوف)؛
#جذب القلوب إلى مواصلة المحبوب (در تصوف)؛
خط ۶۸: خط ۷۵:
== منابع مقاله ==
== منابع مقاله ==


برگرفته از كتاب عوارف المعارف، مقدمه، ص 12 الى 16، به قلم قاسم انصارى.
==وابسته‌ها==
{{وابسته‌ها}}
[[عوارف المعارف]]
[[عوارف المعارف (ویرایش جدید)]]
[[عوارف المعارف (نسخه خطی)]]


برگرفته از كتاب عوارف المعارف، مقدمه، ص 12 الى 16، به قلم قاسم انصارى.
[[كشف الفضائح اليونانية و رشف النصايح الإيمانية]]


[[رشف النصائح الإيمانيه و کشف الفضائح اليونانيه]]


== وابسته‌ها ==
[[نغبة البيان في تفسير القرآن]]
[[عوارف المعارف]] / نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده


[[کشف الفضایح الیونانیة]] / نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده
[[رسایل جوانمردان]]  


[[رده:زندگی‌نامه]]
[[رده:زندگی‌نامه]]