سنن النبي(ص): آداب، سنن و روش رفتاری پیامبر گرامی اسلام: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'صلّى اللَّه عليه و آله' به 'صلّى‌اللَّه‌عليه‌و‌آله'
جز (جایگزینی متن - 'صلّى اللَّه عليه و آله' به 'صلّى‌اللَّه‌عليه‌و‌آله')
خط ۵۶: خط ۵۶:
به همين دليل گردآورى آن‌ها از لابلاى كتب اخبار و تاريخ و سيره، و نگارش كتاب در اين زمينه بسيار ضرورى مى‌نمايد، آن هم از سوى كسانى كه با علم حديث آشنايند و طريق استنباط احكام را به خوبى مى‌دانند.
به همين دليل گردآورى آن‌ها از لابلاى كتب اخبار و تاريخ و سيره، و نگارش كتاب در اين زمينه بسيار ضرورى مى‌نمايد، آن هم از سوى كسانى كه با علم حديث آشنايند و طريق استنباط احكام را به خوبى مى‌دانند.


اين كتاب در واقع آداب و سنن و رفتار و رسوم پيامبر گرامى صلّى اللَّه عليه و آله مجموعه‌اى از اعمال واجب و مستحب است كه قسمت اعظم فقه و اخلاق اسلام را تشكيل مى‌دهد.
اين كتاب در واقع آداب و سنن و رفتار و رسوم پيامبر گرامى صلّى‌اللَّه‌عليه‌و‌آله مجموعه‌اى از اعمال واجب و مستحب است كه قسمت اعظم فقه و اخلاق اسلام را تشكيل مى‌دهد.


استاد [[طباطبایی، محمدحسین|علامه طباطبائى]] سال‌ها قبل، به انگيزه استفاده عملى خود و ديگران، بخش مهمى از اين آداب و سنن را در كتابى به نام سنن النبى صلّى اللَّه عليه و آله گرد آورد. اهميت اين كتاب در آن است كه به همت و دقت عالمى جامع، مجتهدى كامل و محدثى متتبع تأليف يافته كه مى‌تواند رساله عمليه‌اى باشد، براى همه كسانى كه مى‌خواهند به شيوه رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله زندگى كنند و برنامه آن حضرت را حتى‌المقدور دستورالعمل زندگى فردى و اجتماعى خويش قرار دهند.
استاد [[طباطبایی، محمدحسین|علامه طباطبائى]] سال‌ها قبل، به انگيزه استفاده عملى خود و ديگران، بخش مهمى از اين آداب و سنن را در كتابى به نام سنن النبى صلّى‌اللَّه‌عليه‌و‌آله گرد آورد. اهميت اين كتاب در آن است كه به همت و دقت عالمى جامع، مجتهدى كامل و محدثى متتبع تأليف يافته كه مى‌تواند رساله عمليه‌اى باشد، براى همه كسانى كه مى‌خواهند به شيوه رسول خدا صلّى‌اللَّه‌عليه‌و‌آله زندگى كنند و برنامه آن حضرت را حتى‌المقدور دستورالعمل زندگى فردى و اجتماعى خويش قرار دهند.


پس از آنكه استاد علامه، اين كتاب را براى ترجمه به دانشمند گرامى، آقاى محمدهادى فقهى سپرد، مترجم گرانقدر هنگام ترجمه هر باب، به احاديث بسيار ديگرى برخورد نمود كه از اعتبار لازم نيز برخوردار بود و از قلم شريف علامه افتاده بود. لذا آن‌ها را گردآورى نموده، از مؤلف اجازه گرفت و آن‌ها را به عنوان ملحقات به اصل كتاب افزود و بدين وسيله كتاب را كامل ساخت.
پس از آنكه استاد علامه، اين كتاب را براى ترجمه به دانشمند گرامى، آقاى محمدهادى فقهى سپرد، مترجم گرانقدر هنگام ترجمه هر باب، به احاديث بسيار ديگرى برخورد نمود كه از اعتبار لازم نيز برخوردار بود و از قلم شريف علامه افتاده بود. لذا آن‌ها را گردآورى نموده، از مؤلف اجازه گرفت و آن‌ها را به عنوان ملحقات به اصل كتاب افزود و بدين وسيله كتاب را كامل ساخت.
خط ۷۸: خط ۷۸:
6) در اين ترجمه، ترجمه قبل مورد توجه قرار گرفته و در بسيارى موارد از الفاظ و تعابير آنكه زيبا و رسا به نظر مى‌رسيد، استفاده گرديده است.
6) در اين ترجمه، ترجمه قبل مورد توجه قرار گرفته و در بسيارى موارد از الفاظ و تعابير آنكه زيبا و رسا به نظر مى‌رسيد، استفاده گرديده است.


همچنين اشكالاتى كه در آن ترجمه رخ داده بود- و اندك هم نبود- بر طرف گرديد. مثلا در باب آداب معاشرت، روايت 61، عبارت آن اين است: و اذا جلس لم يحلّ حبوته حتّى يقوم جليسه، و چنين ترجمه شده: «وقتى رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله با كسى مى‌نشست تا او حضور داشت، حضرت لباس و زينت خود را از تن خارج نمى‌ساخت.» در صورتى كه معناى صحيح آن چنين است: «وقتى رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله با كسى مى‌نشست تا او از مجلس بر نمى‌خاست آن حضرت هم بر نمى‌خاست و مجلس را ترك نمى‌كرد (چنان كه وقتى حضرتش با كسى دست مى‌داد تا طرف مقابل دست خود را نمى‌كشيد، آن حضرت دست خود را نمى‌كشيد).»
همچنين اشكالاتى كه در آن ترجمه رخ داده بود- و اندك هم نبود- بر طرف گرديد. مثلا در باب آداب معاشرت، روايت 61، عبارت آن اين است: و اذا جلس لم يحلّ حبوته حتّى يقوم جليسه، و چنين ترجمه شده: «وقتى رسول خدا صلّى‌اللَّه‌عليه‌و‌آله با كسى مى‌نشست تا او حضور داشت، حضرت لباس و زينت خود را از تن خارج نمى‌ساخت.» در صورتى كه معناى صحيح آن چنين است: «وقتى رسول خدا صلّى‌اللَّه‌عليه‌و‌آله با كسى مى‌نشست تا او از مجلس بر نمى‌خاست آن حضرت هم بر نمى‌خاست و مجلس را ترك نمى‌كرد (چنان كه وقتى حضرتش با كسى دست مى‌داد تا طرف مقابل دست خود را نمى‌كشيد، آن حضرت دست خود را نمى‌كشيد).»


مؤلف كتاب اشاره مى‌كند كه: «ما در اين كتاب به ايراد مكروهات نپرداختيم، زيرا مذهب شيعه بر اين پايه نهاده است كه هيچ مكروه و مباحى از آن جهت كه مكروه و مباح است از آن حضرت سر نزده؛ [مگر آنكه آن عمل مكروه يا مباح به دليل خاصى از اين عنوان بيرون آمده باشد]، و عقل و نقل نيز گواه اين مطلب‌اند.
مؤلف كتاب اشاره مى‌كند كه: «ما در اين كتاب به ايراد مكروهات نپرداختيم، زيرا مذهب شيعه بر اين پايه نهاده است كه هيچ مكروه و مباحى از آن جهت كه مكروه و مباح است از آن حضرت سر نزده؛ [مگر آنكه آن عمل مكروه يا مباح به دليل خاصى از اين عنوان بيرون آمده باشد]، و عقل و نقل نيز گواه اين مطلب‌اند.
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش