۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - ')د' به ') د'
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ') |
جز (جایگزینی متن - ')د' به ') د') |
||
| خط ۵۵: | خط ۵۵: | ||
سلمى بيش از هر چيز مورخ و گرد آورندۀ سخنان مشايخ پيشين و اخبار ايشان است، و از قديم نيز نويسندگان از او به همين عنوان ياد كرده‌اند، چنانكه مثلا [[خطيب بغدادى]] در [[تاریخ بغداد|تاريخ بغداد]] مى‌نويسد: «و كان ذا عناية باخبار الصوفيه»، و [[اسفراینی، شهفور بن طاهر|ابوالمظفر اسفراينى]] (متوفى 471)در التبصير فى‌الدين او را يكى از مشايخ صوفيه و جمع آورندۀ اشارات و احاديث مشايخ معرفى كرده است.هجويرى نيز در كشف المحجوب او را «نقال طريقت و كلام مشايخ» ناميده است.نويسندۀ تاريخ نيشابور(منتخب كتاب السياق)نيز با اين عبارت از او ياد كرده است: «شيخ الطريقة فى وقته، الموفق فى جمع علوم الحقايق و معرفة طريق التصوف، و صاحب التصانيف المشهورة فى علوم القوم»، و سپس افزوده است كه «جمع من الكتب ما لم يسبق الى ترتيبه فى غيره حتى بلغ فهرست تصانيفة المأة او اكثر». | سلمى بيش از هر چيز مورخ و گرد آورندۀ سخنان مشايخ پيشين و اخبار ايشان است، و از قديم نيز نويسندگان از او به همين عنوان ياد كرده‌اند، چنانكه مثلا [[خطيب بغدادى]] در [[تاریخ بغداد|تاريخ بغداد]] مى‌نويسد: «و كان ذا عناية باخبار الصوفيه»، و [[اسفراینی، شهفور بن طاهر|ابوالمظفر اسفراينى]] (متوفى 471) در التبصير فى‌الدين او را يكى از مشايخ صوفيه و جمع آورندۀ اشارات و احاديث مشايخ معرفى كرده است.هجويرى نيز در كشف المحجوب او را «نقال طريقت و كلام مشايخ» ناميده است.نويسندۀ تاريخ نيشابور(منتخب كتاب السياق)نيز با اين عبارت از او ياد كرده است: «شيخ الطريقة فى وقته، الموفق فى جمع علوم الحقايق و معرفة طريق التصوف، و صاحب التصانيف المشهورة فى علوم القوم»، و سپس افزوده است كه «جمع من الكتب ما لم يسبق الى ترتيبه فى غيره حتى بلغ فهرست تصانيفة المأة او اكثر». | ||
[[حاکم نیشابوری، محمد بن عبدالله|حاكم نيشابورى]] گفت:اگر ابوعبدالرحمن از ابدال نباشد، پس در روى زمين هيچ ولىّ وجود ندارد. | [[حاکم نیشابوری، محمد بن عبدالله|حاكم نيشابورى]] گفت:اگر ابوعبدالرحمن از ابدال نباشد، پس در روى زمين هيچ ولىّ وجود ندارد. | ||
| خط ۷۵: | خط ۷۵: | ||
[[ابن عربی، محمد بن علی|ابن عربى]](وفات،638 ه.ق.)در باب(161) از كتاب فتوحات مكيّه مى‌گويد كه: «دچار وحشت و حيرتى شده بودم(در ماه محرّم سال 591 ه.ق.) و به خانۀ شخصى كه ميان من و او مؤانست بود فرود آمده بودم، و طالب فرج بودم، ناگهان سايۀ شخصى ظاهر شد من از جاى برجستم، سايۀ آن شخص با من معانقه كرد!چون نيكو نگريستم شيخ ابوعبدالرحمن سلمى بود كه روح وى در صورت جسدانى متمثل شده بود.مرا گفت: اين حالت تو، حالت قبض است، و من نيز در اين مقام از دنيا به عقبى رفته‌ام، قدر اين مقام بدان و خرسند باش كه با خضر(ع)در اين مقام شريكى.گفتم:نام اين مقام نمى‌دانم.گفت:نام اين مقام قرب است در آن پايدار باش!» | [[ابن عربی، محمد بن علی|ابن عربى]](وفات،638 ه.ق.) در باب(161) از كتاب فتوحات مكيّه مى‌گويد كه: «دچار وحشت و حيرتى شده بودم(در ماه محرّم سال 591 ه.ق.) و به خانۀ شخصى كه ميان من و او مؤانست بود فرود آمده بودم، و طالب فرج بودم، ناگهان سايۀ شخصى ظاهر شد من از جاى برجستم، سايۀ آن شخص با من معانقه كرد!چون نيكو نگريستم شيخ ابوعبدالرحمن سلمى بود كه روح وى در صورت جسدانى متمثل شده بود.مرا گفت: اين حالت تو، حالت قبض است، و من نيز در اين مقام از دنيا به عقبى رفته‌ام، قدر اين مقام بدان و خرسند باش كه با خضر(ع) در اين مقام شريكى.گفتم:نام اين مقام نمى‌دانم.گفت:نام اين مقام قرب است در آن پايدار باش!» | ||
==عارفانه‌ها== | ==عارفانه‌ها== | ||