سفرنامه کارستن نیبور: تفاوت میان نسخه‌ها

نيبور پس از تهيه نقشه‌اى دقيق‌تر از ساير جهانگردان پيش از خود از نماى بالاى تخت جمشيد، با اسفتاده از كارگران محلى پلكان ايوان شمالى كاخ آپادانا را از زير خاک درآورد تا نقوش هخامنشى و كتيبه‌ها را نمونه‌بردارى كند. وى اين آثار را با نوشته‌هاى هرودت، كورتيوس گزنفون مطابقت داده است. از اين رو مى‌توان بررسى‌هاى او را نخستين بررسى جدى و علمى در ايران دانست.

نيبور در هنگام مطالعه تخت جمشيد، شب‌ها براى استراحت به مرودشت مى‌رفته است و مطالبى كم نظير درباره مردم شناسى، آداب و رسوم مردم به ويژه عيد فطر، باورها و خرافه‌ها، ارائه كرده است كه پژوهش‌گران تاريخ محلى، مردم شناسى تاريخى و تاريخ اجتماعى عصر زنديه را به كار مى‌آيد.

وى اماكن تاريخ شيراز را با ذكر موقعيت و شيوه تزئين آنها توصيف كرده است و از قصر ابونصر تحت عنوان مسجد مادر سليمان و نيز آرامگاه حافظ، آرامگاه سعدى، آرامگاه سيد علاءالدين حسين، خاتون جامع، بى‌بى دختر، و تاسيسات انگليسى‌ها، فرانسوى‌ها، هلندى‌ها و پرتغالى‌ها در محله سر باغ شيراز نام برده است.

فصل هفتم درباره جزيره خارك است. نيبور درباره چگونگى تصرتف جزيره خارك توسط هلنديان مى‌نويسد، چون ترك‌ها نسبت به بارون فن كنيپ هاوزن، رئيس پيشين امور بازرگانى هلند در بصره، نظر خوشى نداشتند، او را اخراج نمودند. وى نيز طى مذاكره‌اى با رئيس بندر ريگ، از او اجازه تاسيس نمايندگى هلند را دريافت كرد. پس از كنيپ هاوزن، فن در هولزت حاكم خارك شد. اما از سوى مقامات نمايندگى هلند در هند شرقى در باتاويا احضار شد و بوشمان به جاى وى منصوب گرديد.