سعدی، از خانه تا خانقاه (پژوهشی درباره محل سکونت و تاریخچه آرامگاه سعدی): تفاوت میان نسخه‌ها

در خاتمه ذکر نکته‌ای پیرامون [[سعدی، مصلح بن عبدالله|سعدی]] ضروری به نظر می‌رسد و آن اینکه شاید به طورقطع نتوان وی را صوفی نامید اما به دلیل برخی مطالب و اشعار درآثارش، همچون ابیات پراکنده در [[دیوان حافظ بر اساس نه نسخه کامل کهن مورخ به سال‌های 813 تا 827 هجری قمری (چاپ دوم)|دیوان حافظ]]، وی را بعد از وفات، اهل خانقاه دانسته‌اند، استفاده از نام خانقاه برای مدفن [[سعدی، مصلح بن عبدالله|سعدی]] دراین کتاب برگرفته از همین اشتهار است. در هر حال، مطالب و شواهد بر صوفی بودن وی بیشتر از نبودنش است و بسیاری متون از مکان دفن او به عنوان خانقاه یاد کرده اند و نیز برخی سیاحان بنابر گفته اهالی شیراز، سعدی را درویش می خوانند، و حتی در طول دوران گذشته، آرامگاه [[سعدی، مصلح بن عبدالله|سعدی]] و [[حافظ، شمس‌الدین محمد|حافظ]] یا به وسیله دراویش نگاهبانی می‌شده و یا محل سکونت آنان از فرط بی سرپناهی بوده است. در بررسی صوفی بودن [[سعدی، مصلح بن عبدالله|سعدی]] بایدبه واژه شیخ نیز نظری دقیق تر کرد، چون علاوه بر معانی معمول این واژه، نوعی صوفی گری نیز استنباط می‌شود که درآن صوفی دارای خانقاه است. در دوران گذشته البته صوفیان بزرگ را نیز شیخ می نامیده اند.<ref> [https://www.historylib.com/books/2231 ر.ک: کتابخانه تخصصی تاریخ اسلام و ایران] </ref>