سعادت‌پرور، علی: تفاوت میان نسخه‌ها

با توجه به نامناسب بودن فضاى تربيتى و اخلاقى مدارس جديد التأسيس آن زمان تهران، ايشان به مسجد امين الدوله رفته، خدمت مرحوم آقا ميرزا ابوالقاسم مكتب دار، به فراگيرى كتب رايج آن دوران، همچون: فرائد الأدب، گلستان سعدى و... پرداختند. همچنين در همين مسجد، قرائت و تجويد قرآن و مقدارى از علم هندسه را فراگرفتند. افزون بر موارد يادشده، ادبيات عرب و كتابهاى: معالم، قوانين و لمعه را در محضر مرحوم [[آیت‌الله]] حاج شيخ على اكبر برهان(قدّس سرّه) آموختند.

خداوند (تبارك و تعالى) به اين درخواست درونى و اشتياق قلبى پاسخ گفت و به اين ترتيب، ايشان و حدود بيست نفر از طلاب و دوستان به همراه [[آیت‌الله]] برهان (قدّس سرّه) كه توفيق زيارت آل الله(عليهم السلام) را پيدا كرده بودند، راهى ديار محبوب گشتند.

مرحوم [[آیت‌الله]] سعادت پرور(قدّس سرّه) مدتى پس از بازگشت از اين سفر معنوى، براى ادامه تحصيل و تهذيب به قم مهاجرت نمودند و در دروس اساتيد بزرگى همچون: حضرت [[امام خمينى(ره)|امام خمينى]](قدّس سرّه)، آیت‌الله  بروجردى(قدّس سرّه)، آیت‌الله  نجفى مرعشى(قدّس سرّه)، [[آیت‌الله]] شهيد صدوقى(قدّس سرّه) و [[آیت‌الله]] سلطانى(قدّس سرّه) شركت كرده، مراتب علمى خود را به كمال رساندند.

نقطه عطف و سرنوشت ساز معنوى و روحانى ايشان، در آشنايى و ارتباط با عارف كامل و جامع منقول، معقول و مشهود، حضرت علامه طباطبايى(قدّس سرّه) بود. پس از آشنايى و ارتباط با مرحوم علامه(قدّس سرّه)، آمال و آرزوهاى ديرينه معنوى وتوحيدى خود را در اين شخصيت كم نظير ديدند. شوق و اشتياق و جدّيت ايشان باعث شد، علامه طباطبايى(قدّس سرّه)، بالاخره ايشان را به شاگردى معنوى و روحانى بپذيرند. بدين ترتيب، نفس زكيّه، جان شيفته و قلب طاهر [[آیت‌الله]] پهلوانى تهرانى(قدّس سرّه) تقديم به اين عالم ربّانى، پير معنوى و مرشد روحانى شد تا جايى كه نفَس كيمياگر حضرت علامه(قدّس سرّه)، پله به پله اين شاگرد مستعد را به منازل توحيدى رهنمون گشته، باعث شد قله‌هايى از معارف حقّه اهل بيت عصمت و طهارت(عليهم السلام) را فتح كند. در واقع، بايد گفت، شاكله و شخصيت معنوى و سلوك توحيدى استاد سعادت پرور(قدّس سرّه) به طور عميقى تحت تأثير سلوك توحيدى و نظام تربيتى و معرفتى حضرت علامه(قدّس سرّه) و بر مبناى قرآن و سنت شكل گرفته است. [[آیت‌الله]] پهلوانى تهرانى(قدّس سرّه) بعد از ساليان طولانى تهذيب نفس و اشتغال به رياضتهاى علمى و عملى، و استفاده از محضر حضرت علامه(قدّس سرّه)، خود از مشعل داران مكتب تربيتى و تهذيبى اين سلسله جليله شد؛ سلسله‌اى كه در نهايت به مرحوم، عارف كامل و جامع علم و عمل و شهود، مرحوم آخوند ملا حسينقلى همدانى(قدّس سرّه) منتهى گشته، بزرگانى چون حضرات آيات: آقا ميرزا جواد ملكى، آقا شيخ محمد بهارى، آقا سيد احمد كربلايى، آقا سيد على قاضى(رضوان الله تعالى عليهم)، كه با تفقّه و تعمّق جامع در معارف اهل بيت(عليهم السلام) توانستند يك جريان توحيدى و هدايتى بسيار عميق را در حوزه‌هاى علميه نجف و قم به يادگار بگذارند؛ به طورى كه هر يك، از درخشانترين و نام آورترين افراد اين سلسله جليله توحيدى و تهذيبى مى باشند.

حضرت [[آیت‌الله]] سعادت پرور(قدّس سرّه)، از جمله عالمان وارسته و بزرگى بود كه با اشتياق، همّت و استقامت والا، گام در طريق روحانى و سفر معنوى نهاده و در منزل توحيد، تمكّن پيدا كرده بود.

[[آیت‌الله]] پهلوانى تهرانى(قدّس سرّه)، افزون بر تربيت و تهذيب نفوس مستعد، آثار گرانبها و نفيسى را در حوزه معارف عرشى و توحيدى از خود به يادگار گذاشتند كه البته بعضى از آنها به چاپ رسيده است. اميدواريم آثار ديگر ايشان نيز در آينده نزديك، در دست دوستداران و علاقه مندان به سير و سلوك و معارف توحيدى قرار گرفته، جان‌شيفتگان و مشتاقان لقاى حضرت دوست از شراب طهور آنها سيراب گردد.

اگرچه حضرت [[آیت‌الله]] پهلوانى تهرانى(قدّس سرّه( به معناى مصطلح امروز، فردى سياسى نبود و به كارهاى سياسى و اجرايى اشتغال نداشت، امّا اوّلاً، استحكام و بقاى نظام مقدس جمهورى اسلامى را در استحكام و تثبيت پايه هاى علمى و عملى حوزه هاى علميه مى دانست و در اين راه، از هيچ كوششى فروگذار نمى كرد.

ثانياً، ايشان مراتب ارادت و اخلاص و علاقه به استاد و مُراد خود، يعنى حضرت [[امام خمينى(ره)|امام خمينى]](قدّس سرّه) را همواره يادآورمى شدند و همچنين بعد از رحلت حضرت امام(قدّس سرّه)، ارادت و ارتباط ايشان با مقام معظم رهبرى، حضرت [[آیت‌الله]] خامنه‌اى(مدّ ظلّه العالى) برقرار بود و همواره به پشتيبانى و پيروى از ايشان توصيه و سفارش مى نمودند و مخالفت، بى تفاوتى و تضعيف نظام و رهبرى را به هيچ وجه تحمل نكرده، در مقابل آن سكوت نمى نمودند.

مرحوم [[آیت‌الله]] سعادت پرور(قدّس سرّه) پس از ساليان دراز توجه تام به ذات اقدس الهى، رياضت علمى و عملى، سحرخيزى و گريه هاى عارفانه، طهارت نفس و زهد، سوز و گداز عاشقانه و همت گماشتن به تأليف و تربيت نفوس، در موعد قرار با محبوب و معشوق ازلى، يعنى سحرگاه پنجشنبه 12 شوال 1425 مطابق با 5 آذر 1383، نداى حق تعالى را لبيك گفت و آنگاه مرغ ملكوتى جانش، مسندنشين سدره طوبى گشته، با اولياى الهى همنشين شد؛ «سَلامٌ عَليه يَوم وُلدَ وَيَومَ يَموت وَيَوم يُبعث حيّا».

#: اين كتاب ارزشمند و بى نظير، حاصل پرسش و پاسخهايى است كه مرحوم علامه طباطبايى(قدّس سرّه) در جلسات خصوصى با بعضى اصحاب معرفتى و يا سلوكى خود داشته اند. محور اين جلسات و بيشتر پرسشها و درخواستها، از سوى استاد سعادت پرور(قدّس سرّه) بوده است. به هرحال، اين جلسات مبارك و پربار، ساليان دراز ادامه داشته، و پرسشها و پاسخهاى عرفانى، اخلاقى و توحيدى نفيس و ارزشمند اين جلسات، به دقت توسط [[آیت‌الله]] پهلوانى تهرانى(قدّس سرّه) جمع آورى، تنظيم و تبويب شده است. اين مجموعه معارف اسلامى، به حق، در نوع خود كم نظير و بسيار ارزشمند مى باشد. اميد كه هر چه زودتر با چاپى نفيس در اختيار علاقه مندان و مشتاقان عرفان ناب محمّدى(صلى الله عليه وآله) قرار بگيرد.  

#: اين مجموعه نفيس، در بردارنده يازده رساله عرفانى است كه عموماً به قلم حضرت [[آیت‌الله]] سعادت پرور (پهلوانى تهرانى) نگارش يافته و برخى نيز به وسيله آن بزرگوار تحقيق و تصحيح شده و به پانوشت‌هاى محققانه ايشان و حضرت علامه طباطبايى(قدّس سرّه) آراسته گرديده است. اين رساله‌ها عبارت اند از:

#: رساله سير و سلوك منسوب به بحر العلوم، رساله نور و وحدت، فرموده هاى حضرت [[بهجت، محمدتقی|[[آیت‌الله]] بهجت]]، رساله وصايا، نامه ها، شرح حال [[آیت‌الله]] قاضى، دستور العمل [[آیت‌الله]] ميرزا جوادآقا ملكى تبريزى به [[آیت‌الله]] محمدحسين اصفهانى كمپانى، گزيده ديوان ابن فارض، منطق الطير به ضميمه داستان شيخ صنعان و تحفه عارفه.

[[پند نامه سعادت: وصاياي اخلاقي عالم رباني و عارف زاهد حضرت [[آیت‌الله]] حاج شيخ علي سعادت پرور]] / نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده