سرودهای جاودانی
سرودهای جاودانی تألیف رابیندرانات تاگور، ترجمه گ.ل. تیکو؛ اين اثر، ترجمه‌ای است از منتخب اشعار تاگور که به مناسبت جشن یکصدمین سال تولد شاعر در ايران به چاپ رسیده است. موضوع مشترک تمام این منظومه‌ها، عشق و ستایش و نیایش است.
| سرودهای جاودانی | |
|---|---|
| پرونده:NUR.....J1.jpg | |
| پدیدآوران | تاگور، رابیندرانات (نویسنده) تیکو، گ.ل. (مترجم) |
| ناشر | انتشارات بامشاد |
| مکان نشر | تهران |
| سال نشر | 1340 |
| چاپ | اول |
| کد کنگره | |
نگاه شاعر، چنان ژرف و پهناور است که جهان را به دید عارفانه خود یکتا و یگانه می‌بیند و گوش حقیقت نیوش او راز مهر و عاطفه را از کاینات می‌شنود و گویی سرودهای آسماني خود را با ردیف و آهنگ موسيقي افلاک می‌سازد.
زبان تاگور در اين مجموعه‌ها، ساده و روان است و نیایش‌ها و رازها و نیازهایش با معشوق نیز، به دور از تکلف و تصنع است.
او مانند یک روستاییِ ساده‌دل به گفت‌وگو با خدای خود می‌پردازد و خواسته‌ها و آرزوهای خویش را با زبانی عجزآمیز و عاشقانه بیان می‌کند.
مترجم بر اساس متن انگلیسی و بنگالیِ اشعار تاگور، چهل قطعه از اشعار عرفانی او را با روان‌ترین و سازگارترین عبارت‌های فارسی ترجمه کرده است که از امتیاز های این اثر، محسوب می‌شود.
عنوان برخی از اين منظومه‌ها عبارت است از: ارویشی (تجسم اولین یامداد حلقت) شب و سحر، آمدن کرشنا (خدای عشق) زیارتگاه هند، آفریقا و آخرین سرود.[۱]
پانويس
- ↑ باقریان موحد، سید رضا، ص168
منابع مقاله
باقریان موحد، سید رضا، کتاب‌شناسی نیایش، بوستان کتاب، قم، چاپ سوم، 1387ش