سراج‌الدین ارموی، محمود بن ابی‌بکر: تفاوت میان نسخه‌ها

هیچ تغییری در اندازه به وجود نیامده‌ است. ،  ‏۲۳ اوت ۲۰۱۹
جز
جایگزینی متن - 'ی‎ت' به 'ی‌ت'
جز (جایگزینی متن - 'ی‎ا' به 'ی‌ا')
جز (جایگزینی متن - 'ی‎ت' به 'ی‌ت')
خط ۵۰: خط ۵۰:
==اساتید و شاگردان ==
==اساتید و شاگردان ==


ارموی از شاگردان کمال‎الدین یوسف بود و در فلسفه، حکمت، فقه و اصول تبحر زیادی داشت. از جمله شاگردان او خواجه صفی‌الدین هندی را می‎توان نام برد.<ref>ر.ک: دولت‎آبادی، عزیز، ج1، ص125</ref>
ارموی از شاگردان کمال‎الدین یوسف بود و در فلسفه، حکمت، فقه و اصول تبحر زیادی داشت. از جمله شاگردان او خواجه صفی‌الدین هندی را می‌توان نام برد.<ref>ر.ک: دولت‎آبادی، عزیز، ج1، ص125</ref>


سراج‎الدین ارموی در اواخر عمر در قونیه زندگی می‌کرد. این دوران مصادف است با افاضات ملای رومی (جلال‎الدین محمد مولوی متوفای 672). سراج‎الدین در اوایل، منکر مقام و جایگاه معنوی او بود ولی پس از مدتی جزو مریدانش شد و در تشییع جنازه‌اش شرکت کرد. او قصیده‌ای را در تشییع‎جنازه مرادش خواند که دو بیت زیر جزء آن شعر است؛<ref>ر.ک: همان</ref>
سراج‎الدین ارموی در اواخر عمر در قونیه زندگی می‌کرد. این دوران مصادف است با افاضات ملای رومی (جلال‎الدین محمد مولوی متوفای 672). سراج‎الدین در اوایل، منکر مقام و جایگاه معنوی او بود ولی پس از مدتی جزو مریدانش شد و در تشییع جنازه‌اش شرکت کرد. او قصیده‌ای را در تشییع‎جنازه مرادش خواند که دو بیت زیر جزء آن شعر است؛<ref>ر.ک: همان</ref>
خط ۶۱: خط ۶۱:
# لطايف الحكمة؛
# لطايف الحكمة؛


بر مطالع الأنوار او شرح‎های زیادی نوشته اند که از آن جمله می‎توان شرح قطب‎الدین محمد رازی از علمای قرن هشتم هجری بر آن را نام برد که آن را به نام خواجه غیاث‎الدین تنظیم کرده است. او لطایف الحکمة را در سال 655 به نام کیکاوس بن کیخسرو به زبان فارسی نوشت و مرحوم تربیت نسخه آنرا در کتابخانه آستان قدس دیده است. این کتاب در سال 1351 به تصحیح دکتر یوسفی به چاپ رسیده است.<ref>ر.ک: همان</ref>
بر مطالع الأنوار او شرح‎های زیادی نوشته اند که از آن جمله می‌توان شرح قطب‎الدین محمد رازی از علمای قرن هشتم هجری بر آن را نام برد که آن را به نام خواجه غیاث‎الدین تنظیم کرده است. او لطایف الحکمة را در سال 655 به نام کیکاوس بن کیخسرو به زبان فارسی نوشت و مرحوم تربیت نسخه آنرا در کتابخانه آستان قدس دیده است. این کتاب در سال 1351 به تصحیح دکتر یوسفی به چاپ رسیده است.<ref>ر.ک: همان</ref>


==پانویس==
==پانویس==
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش