زیات، احمد حسن: تفاوت میان نسخه‌ها

۱۰۳ بایت اضافه‌شده ،  ‏۲۴ ژانویهٔ ۲۰۲۳
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۴۹: خط ۴۹:


==تحصیلات==
==تحصیلات==
زیات در سیزده‌سالگی به دانشگاه الازهر پیوست و ده سال در آنجا ماند و در این مدت علوم دینی و زبان عربی را فراگرفت، به درس شیخ سید علی مرصفی حاضر شد که در الازهر ادبیات درس می‌داد. همچنین به شرح معلقات شیخ محمد محمود شنقیطی - از شخصیت‌های برجسته زبان عربی در آن زمان - شرکت کرد<ref>ر.ک: همان</ref>.
زیات در سیزده‌سالگی به دانشگاه الازهر پیوست و ده سال در آنجا ماند و در این مدت علوم دینی و زبان عربی را فراگرفت، به درس شیخ [[سید علی مرصفی]] حاضر شد که در الازهر ادبیات درس می‌داد. همچنین به شرح معلقات شیخ [[محمد محمود شنقیطی]] - از شخصیت‌های برجسته زبان عربی در آن زمان - شرکت کرد<ref>ر.ک: همان</ref>.


وی به خانه کتاب مصر رفت و در آنجا با طه حسین و محمود حسن زناتی آشنا شد که مدت‌زمان زیادی را به آنجا برای خواندن منابع ادبیات عرب و دیوان‌های شعرا می‌آمدند.
وی به خانه کتاب مصر رفت و در آنجا با طه حسین و محمود حسن زناتی آشنا شد که مدت‌زمان زیادی را به آنجا برای خواندن منابع ادبیات عرب و دیوان‌های شعرا می‌آمدند.
خط ۵۵: خط ۵۵:
زیات تحصیلات خود را در الازهر به پایان نرساند، بلکه به دانشگاه دولتی پیوست؛ عصرها در آنجا درس می‌خواند و صبح‌ها در مدارس دولتی تدریس می‌کرد.
زیات تحصیلات خود را در الازهر به پایان نرساند، بلکه به دانشگاه دولتی پیوست؛ عصرها در آنجا درس می‌خواند و صبح‌ها در مدارس دولتی تدریس می‌کرد.


زیات در دوره تحصیل، با روشنفکران و نویسندگان بسیاری در عصر نهضت علمی ملاقات کرد؛ مانند: عقاد، مازنی، احمد زکی و محمد فرید ابوحدید.
زیات در دوره تحصیل، با روشنفکران و نویسندگان بسیاری در عصر نهضت علمی ملاقات کرد؛ مانند: [[عقاد، عباس محمود|عقاد]]، [[مازنی، ابراهیم عبدالقادر|مازنی]]، [[احمد زکی]] و [[محمد فرید ابوحدید]].


در سال 1922م دانشگاه آمریکایی قاهره او را به‌عنوان رئیس بخش عربی آنجا برگزید.
در سال 1922م دانشگاه آمریکایی قاهره او را به‌عنوان رئیس بخش عربی آنجا برگزید.
خط ۶۲: خط ۶۲:


در سال 1929م به‌عنوان استاد در دانش‌سرای بغداد برگزیده شد.
در سال 1929م به‌عنوان استاد در دانش‌سرای بغداد برگزیده شد.
زیات در سال 1933 تدریس را کنار گذاشت و به روزنامه‌نگاری و نویسندگی روی آورد<ref>ر.ک: همان، ص93</ref>.
زیات در سال 1933 تدریس را کنار گذاشت و به روزنامه‌نگاری و نویسندگی روی آورد<ref>ر.ک: همان، ص93</ref>.