۶۱٬۱۸۹
ویرایش
جز (جایگزینی متن - '</ref>.' به '</ref>') |
جز (جایگزینی متن - '</ref> ' به '</ref>') |
||
خط ۷۱: | خط ۷۱: | ||
در فصل دوم، گزارش و تحليلى از تأليفات شيعى در اين دوره، ارائه گرديده است. اين تأليفات در زمينههاى تفسير و علوم قرآنى، حديث، فقه، اصول فقه، كلام، عرفان و تصوف، اخلاق، سياست و آداب ملكدارى، ادعيه، زيارات و آداب دينى، منطق، فلسفه، تاريخ و نسبشناسى، رجال، زبانشناسى عربى، ادبيات، علوم و... است <ref>همان، ص 41</ref> | در فصل دوم، گزارش و تحليلى از تأليفات شيعى در اين دوره، ارائه گرديده است. اين تأليفات در زمينههاى تفسير و علوم قرآنى، حديث، فقه، اصول فقه، كلام، عرفان و تصوف، اخلاق، سياست و آداب ملكدارى، ادعيه، زيارات و آداب دينى، منطق، فلسفه، تاريخ و نسبشناسى، رجال، زبانشناسى عربى، ادبيات، علوم و... است <ref>همان، ص 41</ref> | ||
در فصل سوم، فعاليتهاى آموزشى شيعه، در اين دوره تاريخى، مورد بحث و بررسى قرار گرفته <ref>همان، ص 156</ref> و در فصل چهارم، از ابنيه و اوقاف اين دوران، بحث به ميان آمده است <ref>همان، ص 209</ref> | در فصل سوم، فعاليتهاى آموزشى شيعه، در اين دوره تاريخى، مورد بحث و بررسى قرار گرفته <ref>همان، ص 156</ref>و در فصل چهارم، از ابنيه و اوقاف اين دوران، بحث به ميان آمده است <ref>همان، ص 209</ref> | ||
بررسى جريانهاى فكرى، سياسى و اجتماعى متأثر از تصوف، در فصل پنجم صورت گرفته است. اين جريانات، عبارتند از: نعمتاللهيان، حروفيان، نوربخشيان و صفويان <ref>همان، ص 259</ref> | بررسى جريانهاى فكرى، سياسى و اجتماعى متأثر از تصوف، در فصل پنجم صورت گرفته است. اين جريانات، عبارتند از: نعمتاللهيان، حروفيان، نوربخشيان و صفويان <ref>همان، ص 259</ref> | ||
در فصل ششم، از روابط متقابل شيعيان و سنيان سخن گفته شده <ref>همان، ص 313</ref> و در آخرين فصل نيز انديشه سياسى شيعه، بحث و بررسى شده است <ref>همان، ص 359</ref> | در فصل ششم، از روابط متقابل شيعيان و سنيان سخن گفته شده <ref>همان، ص 313</ref>و در آخرين فصل نيز انديشه سياسى شيعه، بحث و بررسى شده است <ref>همان، ص 359</ref> | ||
نويسنده در پايان مطالب كتاب، چند نتيجه علمى از تحقيق خود گرفته است. وى معتقد است حمله مغولان به سرزمينهاى اسلامى و پايان بخشيدن به خلافت درازمدت عباسيان، تحولاتى چشمگير و عميق در پى داشته است. وى در اين نتيجهگيرى، ضمن بررسى اين دوران، به اين نكته اشاره نموده است كه شيعيان پس از سقوط بغداد، خود را در شرايطى ويژه يافتند كه مىبايست گونهاى نو از زندگى علمى، فرهنگى و سياسى را در آن تجربه كنند؛ به همين دليل، شيعيان براى استوار و پايدار ساختن پايههاى نفود اجتماعى خود، از چهار طريق اقدام كردند: | نويسنده در پايان مطالب كتاب، چند نتيجه علمى از تحقيق خود گرفته است. وى معتقد است حمله مغولان به سرزمينهاى اسلامى و پايان بخشيدن به خلافت درازمدت عباسيان، تحولاتى چشمگير و عميق در پى داشته است. وى در اين نتيجهگيرى، ضمن بررسى اين دوران، به اين نكته اشاره نموده است كه شيعيان پس از سقوط بغداد، خود را در شرايطى ويژه يافتند كه مىبايست گونهاى نو از زندگى علمى، فرهنگى و سياسى را در آن تجربه كنند؛ به همين دليل، شيعيان براى استوار و پايدار ساختن پايههاى نفود اجتماعى خود، از چهار طريق اقدام كردند: |
ویرایش