زندگی امام حسن مجتبی علیه‌السلام پرچمدار صلح و آزادی

    از ویکی‌نور
    زندگی امام حسن مجتبی علیه السلام پرچمدار صلح و آزادی
    زندگی امام حسن مجتبی علیه‌السلام پرچمدار صلح و آزادی
    پدیدآورانپیشوایی، مهدی (نويسنده)
    عنوان‌های دیگرامام حسن مجتبی علیه السلام
    ناشرنسل جوان
    مکان نشرایران - قم
    سال نشر1390ش
    چاپ11
    شابک964-6275-17-6
    موضوعحسن بن علی(ع)، امام دوم، 3 - 50ق. - سرگذشت نامه
    زبانفارسی
    تعداد جلد1
    کد کنگره
    /پ95 الف8 40 BP
    نورلایبمطالعه و دانلود pdf

    زندگی امام حسن مجتبی علیه‌السلام پرچمدار صلح و آزادی، نوشته مهدی پیشوایی (1321-1400ش)، شرح مختصر زندگی دومین امام معصوم(ع) از ولادت تا شهادت با تأکید بر عوامل مدارا با معاویه است. آیت‌الله ناصر مکارم شیرازی هدف از نگارش این کتاب را آشنایی بیشتر با مکتب پیشوایان اسلام و بازشناسی اسلام واقعی دانسته است. [۱]

    هرچند نویسنده مقدمه‌ای برای کتاب حاضر تنظیم نکرده است و تاریخ نگارش و مشخصات دیگر آن روشن نیست، ولی مقدمه آیت‌الله مکارم در قم، مرداد 1353ش نوشته شده است.[۲]‏ مهدی پیشوایی با شرح وضعیت اسفبار دوران امام حسن مجتبی(ع) و دنیاطلبی و خیانت برخی از یاران ایشان از جمله فرمانده سپاه «عبیدالله بن عباس» که با دریافت یک میلیون درهم رشوه، شبانه همراه 8000 نفر فرار کرد و به معاویه پیوست! [۳]‏ نوشته است: بنابراین، اگر امام مجتبی(ع) تن به صلح داد، چاره‌ای جز این نداشت؛ چنانچه طبری و عده‌ای دیگر از مورخان می‌نویسند: موقعی حاضر به صلح شد که یارانش از پیرامون او متفرق شدند و او تنها ماند. [۴]

    نویسنده تحت عنوان انتقادی و روشنگر «مورخان مزدور» نوشته است: آنچه از مجموع مفاد پیمان صلح و سایر قرائن برمی‌آید این است که امام حسن(ع) فقط قدرت و رهبری سیاسی را به معاویه تسلیم کرد نه خلافت و پیشوایی دینی را که خاصّ آن‌حضرت بود. ولی متأسفانه مورخان مغرض در طیّ تاریخ کوشیده‌اند متن این پیمان تاریخی را تحریف نموده از بار تعهدات معاویه کاسته، جریان را به نفع وی تمام کنند؛ از آن جمله ابن قتیبه دینوری در مورد ماده اول می‌نویسد امام مجتبی(ع) به عنوان امامت با معاویه بیعت کرد و این سمت را به وی تسلیم نمود. درصورتی‌که همه می‌دانند امامت و خلافت منصب قابل انتقالی به‌شمار نمی‌رود... آنچه در اغلب تواریخ آمده، جمله «تسلیم الأمر» (واگذاری حکومت) یا «تسلیم ولایة المسلمین» (واگذاری زمامداری مسلمانان) می‌باشد. [۵]

    مهدی پیشوایی با طرح این پرسش: چرا امام حسن(ع) صلح کرد و امام حسین(ع) قیام نمود؟ اگر صلح کار درستی بود، چرا امام حسین(ع) با یزید صلح نکرد؟! افزوده است: پاسخ این سؤال را باید در اوضاع و شرایط متفاوت زندگی این دوامام بزرگ و نحوۀ رفتار و شخصیت معاویه و یزید جستجو کرد. [۶]

    پانویس

    1. ر.ک: مقدمه آیت‌الله مکارم، ص11
    2. ر.ک: همان
    3. ر.ک: متن کتاب، ص73
    4. ر.ک: همان، ص76- 77
    5. ر.ک: همان، ص90- 91
    6. ر.ک: همان، ص127- 128

    منابع مقاله

    مقدمه و متن کتاب.


    وابسته‌ها