نمایش مبدأ برای زندگی امام حسن مجتبی علیه‌السلام پرچمدار صلح و آزادی

{{جعبه اطلاعات کتاب
| تصویر =NUR55167J1.jpg
| عنوان = زندگی امام حسن مجتبی علیه السلام پرچمدار صلح و آزادی
| عنوان‌های دیگر = امام حسن مجتبی علیه السلام 
| پدیدآورندگان
| پدیدآوران = 
[[پیشوایی، مهدی]] (نويسنده)
|زبان
| زبان = فارسی
| کد کنگره =  /پ95 الف8 40 BP 
| موضوع =حسن بن علی (ع)، امام دوم، 3 - 50ق. - سرگذشت نامه
|ناشر 
| ناشر = نسل جوان
| مکان نشر = ایران - قم
| سال نشر = 1390ش
| کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE55167AUTOMATIONCODE
| چاپ = 11
| شابک = 964-6275-17-6
| تعداد جلد = 1
| کتابخانۀ دیجیتال نور = 55167
| کتابخوان همراه نور = 55167
| کد پدیدآور = 2927
| پس از = 
| پیش از = 
}}

'''زندگی امام حسن مجتبی علیه‌السلام پرچمدار صلح و آزادی'''، نوشته مهدی پیشوایی (1321-1400ش)، شرح مختصر زندگی دومین امام معصوم(ع) از ولادت تا شهادت با تأکید بر عوامل مدارا با معاویه است. آیت‌الله ناصر مکارم شیرازی هدف از نگارش این کتاب را آشنایی بیشتر با مکتب پیشوایان اسلام و بازشناسی اسلام واقعی دانسته است. <ref>ر.ک: مقدمه آیت‌الله مکارم، ص11</ref>‏

هرچند نویسنده مقدمه‌ای برای کتاب حاضر تنظیم نکرده است و تاریخ نگارش و مشخصات دیگر آن روشن نیست، ولی مقدمه آیت‌الله مکارم در قم، مرداد 1353ش نوشته شده است.<ref>ر.ک: همان</ref>‏
مهدی پیشوایی با شرح وضعیت اسفبار دوران امام حسن مجتبی(ع) و دنیاطلبی و خیانت برخی از یاران ایشان از جمله فرمانده سپاه «عبیدالله بن عباس» که با دریافت یک میلیون درهم رشوه، شبانه همراه 8000 نفر فرار کرد و به معاویه پیوست! <ref>ر.ک: متن کتاب، ص73</ref>‏ نوشته است: بنابراین، اگر امام مجتبی(ع) تن به صلح داد، چاره‌ای جز این نداشت؛ چنانچه طبری و عده‌ای دیگر از مورخان می‌نویسند: موقعی حاضر به صلح شد که یارانش از پیرامون او متفرق شدند و او تنها ماند. <ref>ر.ک: همان، ص76- 77</ref>‏

نویسنده تحت عنوان انتقادی و روشنگر «مورخان مزدور» نوشته است: آنچه از مجموع مفاد پیمان صلح و سایر قرائن برمی‌آید این است که امام حسن(ع) فقط قدرت و رهبری سیاسی را به معاویه تسلیم کرد نه خلافت و پیشوایی دینی را که خاصّ آن‌حضرت بود. ولی متأسفانه مورخان مغرض در طیّ تاریخ کوشیده‌اند متن این پیمان تاریخی را تحریف نموده از بار تعهدات معاویه کاسته، جریان را به نفع وی تمام کنند؛ از آن جمله ابن قتیبه دینوری در مورد ماده اول می‌نویسد امام مجتبی(ع) به عنوان امامت با معاویه بیعت کرد و این سمت را به وی تسلیم نمود. درصورتی‌که همه می‌دانند امامت و خلافت منصب قابل انتقالی به‌شمار نمی‌رود... آنچه در اغلب تواریخ آمده، جمله «تسلیم الأمر» (واگذاری حکومت) یا «تسلیم ولایة المسلمین» (واگذاری زمامداری مسلمانان) می‌باشد. <ref>ر.ک: همان، ص90- 91</ref>‏

مهدی پیشوایی با طرح این پرسش: چرا امام حسن(ع) صلح کرد و امام حسین(ع) قیام نمود؟ اگر صلح کار درستی بود، چرا امام حسین(ع) با یزید صلح نکرد؟! افزوده است: پاسخ این سؤال را باید در اوضاع و شرایط متفاوت زندگی این دوامام بزرگ و نحوۀ رفتار و شخصیت معاویه و یزید جستجو کرد. <ref>ر.ک: همان، ص127- 128</ref>‏

==پانویس ==
<references/>

==منابع مقاله==
مقدمه و متن کتاب.


==وابسته‌ها==
{{وابسته‌ها}}

[[رده:کتاب‌شناسی]]
[[رده:اسلام، عرفان، غیره]]
[[رده:سرگذشت‌نامه‌ها]]
[[رده:ائمه اثنی عشر (دوازده امام)]]
[[رده:سرگذشت‌‌نامه‌های فردی]]

[[رده:مقالات بازبینی نشده2]]
[[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ بهمن 1401 توسط محمد خردمند]]
[[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ بهمن 1401 توسط سید محمد رضا موسوی]]