زندگی‌نامه مولانا جلال‌الدین مولوی؛ رساله فریدون بن احمد سپهسالار در احوال مولانا جلال‌الدین مولوی: تفاوت میان نسخه‌ها

بهاء ولد، عارفى كامل و در همه علوم ظاهرى و باطنى، بى‌نظير و مقبول و محبوب همه دل‌ها بود و رياضات بسيار و مجاهدات بى‌شمار داشت. وى، در بلخ ساكن بود و هر روز، از اول صبح تا بين الصلاتين به خلايق درس مى‌داد و بعد از نماز ديگر، به اصحاب و ملازمان، معارف و حقايق مى‌گفت. سيد برهانالدين محقق ترمذى كه از جمله اقطاب بود و رياضات و مجاهدات بسيارى داشت، مريد وى بود.

او از اوايل طفوليت تا اواسط حال، در محضر سيد برهانالدين محقق ترمذى بود و سيد، حقايق و معارف و علوم لدنى را به وى تعليم داد و وى را به مقام ولايت رسانيد. يكى ديگر از اساتيد مولانا، شمس الحق والدين تبريزى است. مولوى وقتى در دمشق بود، مدتى با [[ابن‌عربی، محمد بن علی|محىالدين عربى]] و سعدالدين حموى و شيخ عثمان رومى و اوحدى کرمانى و [[صدرالدین قونیوی، محمد بن اسحاق|صدرالدين قونوى]] هم‌صحبت بود و حقايقى را براى هم‌ديگر بيان مى‌فرمودند.

#سيد برهانالدين محقق ترمذى: سيد، حقايقى را كه از پدر مولانا تحقيق كرده بود، به وى تقرير كرد و مدت نه سال تمام با وى صحبت فرمود و معارف سلطان العلماء را هزار نوبت، به وى اعاده كرد تا آنچه سر توحيد و معرفت بود به تحقيق رسانيده و به عمل آورد.