۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (جایگزینی متن - 'صدر، حسن' به 'صدر، سید حسن') |
||
خط ۵۲: | خط ۵۲: | ||
در اواخر 1353ق یا اوایل 1354ق دوباره به کشورهاى عربى رفت و در مصر با استقبال دانشمندان آن دیار روبهرو شد و طى سخنرانیهایى در الازهر مسلمانان را به اتحاد فرا خواند. | در اواخر 1353ق یا اوایل 1354ق دوباره به کشورهاى عربى رفت و در مصر با استقبال دانشمندان آن دیار روبهرو شد و طى سخنرانیهایى در الازهر مسلمانان را به اتحاد فرا خواند. | ||
سپس به ایران بازگشت و مدت 4 سال تا 1358ق در دانشکدۀ معقول و منقول و یک سال در دانشسراى عالى به تدریس تفسیر و فلسفه پرداخت، اما به سبب سکتۀ قلبى به زنجان رفت و همانجا سکنى گزید تا در گذشت. ابوعبدالله زنجانى از کسانى چون [[صدر، حسن|سید حسن صدر]] عاملى، [[آلوسی، محمود بن عبدالله|سید محمود شکرى آلوسى]] و سید محمد بدرالدین مغربى محدث دمشقى اجازۀ روایت داشت و طى سالها تحقیق و تألیف و تدریس، مجموعۀ بسیار نفیسى از کتب خطى و چاپى گرد آورد که پس از مرگش، کتابخانۀ مجلس شوراى ملى آن را خریدارى کرد. برادر او میرزا فضلالله نیز از دانشمندان برجسته و شیخالاسلام زنجان بود. | سپس به ایران بازگشت و مدت 4 سال تا 1358ق در دانشکدۀ معقول و منقول و یک سال در دانشسراى عالى به تدریس تفسیر و فلسفه پرداخت، اما به سبب سکتۀ قلبى به زنجان رفت و همانجا سکنى گزید تا در گذشت. ابوعبدالله زنجانى از کسانى چون [[صدر، سید حسن|سید حسن صدر]] عاملى، [[آلوسی، محمود بن عبدالله|سید محمود شکرى آلوسى]] و سید محمد بدرالدین مغربى محدث دمشقى اجازۀ روایت داشت و طى سالها تحقیق و تألیف و تدریس، مجموعۀ بسیار نفیسى از کتب خطى و چاپى گرد آورد که پس از مرگش، کتابخانۀ مجلس شوراى ملى آن را خریدارى کرد. برادر او میرزا فضلالله نیز از دانشمندان برجسته و شیخالاسلام زنجان بود. | ||
==آثار== | ==آثار== |
ویرایش