۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'اصفهانی، ابوالحسن' به 'اصفهانی، سید ابوالحسن'
جز (جایگزینی متن - 'اجتماعي' به 'اجتماعی') |
جز (جایگزینی متن - 'اصفهانی، ابوالحسن' به 'اصفهانی، سید ابوالحسن') |
||
| خط ۳۸: | خط ۳۸: | ||
بهره جست(مدرس،384/2؛ مشكور،201-202). | بهره جست(مدرس،384/2؛ مشكور،201-202). | ||
وى سپس براى ادامۀ تحصيل به تهران رفت، ولى اندكى بعد همراه برادر بزرگ‌تر خود ميرزا فضل‌للّه عزم نجف كرد و سالها نزد استادان و مجتهدان برجسته‌اى نظير [[یزدی، محمدکاظم بن عبدالعظیم|سيد محمد كاظم يزدى]]، [[اصفهانی، ابوالحسن|سيد ابوالحسن اصفهانى]]، [[شریعت اصفهانی، فتح‌الله|شيخ الشريعۀ اصفهانى]]، [[عراقی، ضیاءالدین|شيخ ضياءالدين عراقى]] و [[نایینی، محمدحسین|ميرزا حسين نائينى]] به تحصيل علوم دينى پرداخت.در اواخر 1338ق پس از احراز درجۀ اجتهاد به زنجان بازگشت(همو،202؛ قس:امين،378/2) و مدتى بعد به حج رفت.وى در همين سفر رهسپار سوريه، فلسطين و مصر شد و با دانشمندان آن نواحى ملاقات كرد و به ايران بازگشت. | وى سپس براى ادامۀ تحصيل به تهران رفت، ولى اندكى بعد همراه برادر بزرگ‌تر خود ميرزا فضل‌للّه عزم نجف كرد و سالها نزد استادان و مجتهدان برجسته‌اى نظير [[یزدی، محمدکاظم بن عبدالعظیم|سيد محمد كاظم يزدى]]، [[اصفهانی، سید ابوالحسن|سيد ابوالحسن اصفهانى]]، [[شریعت اصفهانی، فتح‌الله|شيخ الشريعۀ اصفهانى]]، [[عراقی، ضیاءالدین|شيخ ضياءالدين عراقى]] و [[نایینی، محمدحسین|ميرزا حسين نائينى]] به تحصيل علوم دينى پرداخت.در اواخر 1338ق پس از احراز درجۀ اجتهاد به زنجان بازگشت(همو،202؛ قس:امين،378/2) و مدتى بعد به حج رفت.وى در همين سفر رهسپار سوريه، فلسطين و مصر شد و با دانشمندان آن نواحى ملاقات كرد و به ايران بازگشت. | ||
در محرم 1347 به عنوان اولين ايرانى، به عضويت «المجمع العلمى العربى» دمشق برگزيده شد و رسالۀ ورودى او با عنوان «الفيلسوف الفارسى الكبير، صدرالدين الشيرازى» در مجلة المجمع العلمى العربى به چاپ رسيد (نك:آثار). | در محرم 1347 به عنوان اولين ايرانى، به عضويت «المجمع العلمى العربى» دمشق برگزيده شد و رسالۀ ورودى او با عنوان «الفيلسوف الفارسى الكبير، صدرالدين الشيرازى» در مجلة المجمع العلمى العربى به چاپ رسيد (نك:آثار). | ||