۶۱٬۱۸۹
ویرایش
زبدة التواريخ؛ اخبار امراء و پادشاهان سلجوقی (ترجمه روح‌الهی) (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۱ ژوئیهٔ ۲۰۱۷، ساعت ۱۷:۲۲
، ۱ ژوئیهٔ ۲۰۱۷جایگزینی متن - 'كمالالدين' به 'كمالالدين'
جز (جایگزینی متن - ' ش ' به 'ش ') |
جز (جایگزینی متن - 'كمالالدين' به 'كمالالدين') |
||
| خط ۵۳: | خط ۵۳: | ||
اين كتاب كه از منابع مهم تاريخ آل سلجوق به شمار آمده، در آستانه سده سيزدهم ميلادى و به عربى نوشته شده و به رغم آثار مورخان ارمنى و بيزانسى، تنها به تاريخ سلجوقيان به ويژه سلطان طغرل پرداخته و از همين روى مى‌توان گمان زد كه نويسنده منصب مهمى مانند «اِنشا»، در درگاه سلجوقى داشته است. | اين كتاب كه از منابع مهم تاريخ آل سلجوق به شمار آمده، در آستانه سده سيزدهم ميلادى و به عربى نوشته شده و به رغم آثار مورخان ارمنى و بيزانسى، تنها به تاريخ سلجوقيان به ويژه سلطان طغرل پرداخته و از همين روى مى‌توان گمان زد كه نويسنده منصب مهمى مانند «اِنشا»، در درگاه سلجوقى داشته است. | ||
اگر چه عنوان «اخبار الدولة السلجوقية» در ديباچه اين اثر ديده مى‌شود، نامش همان «زبدة التواريخ؛ اخبار الامراء و الملوك السلجوقية» است. شايد عنوان نخست را نويسنده (كاتب) ديباچه از پيش خود بر آن افزوده باشد. عطا ملك جوينى و | اگر چه عنوان «اخبار الدولة السلجوقية» در ديباچه اين اثر ديده مى‌شود، نامش همان «زبدة التواريخ؛ اخبار الامراء و الملوك السلجوقية» است. شايد عنوان نخست را نويسنده (كاتب) ديباچه از پيش خود بر آن افزوده باشد. عطا ملك جوينى و كمالالدين بن العديم نيز در كتاب‌هاى خود از آن با همين نام ياد كرده‌اند. زندگى و كارهاى شاهان و اميران و كارگزارن و وزيران بزرگ، نشستن آنان در جايگاه قدرت، جنگ‌ها و نيرنگ‌ها و عزل و كشته شدنشان، درون‌مايه اين كتاب به شمار مى‌رود. | ||
به گفته استاد هوتما، بخش فراوانى از كتاب حسينى، چكيده‌اى از كتاب عماد الدّين كاتب اصفهانى است و او تنها در تاريخ نخستين شاهان سلجوقى از ديگر كتاب‌هاى تاريخى بهره مى‌برد و كمتر از منابع خود ياد مى‌كند. شايد او اين نوشته‌ها را كلمه به كلمه رو نويسى كرده باشد. آنچه مؤلف درباره رويدادهاى دوره خويش مى‌گويد، بيش از ديگر رويدادها مهم شمرده مى‌شود. | به گفته استاد هوتما، بخش فراوانى از كتاب حسينى، چكيده‌اى از كتاب عماد الدّين كاتب اصفهانى است و او تنها در تاريخ نخستين شاهان سلجوقى از ديگر كتاب‌هاى تاريخى بهره مى‌برد و كمتر از منابع خود ياد مى‌كند. شايد او اين نوشته‌ها را كلمه به كلمه رو نويسى كرده باشد. آنچه مؤلف درباره رويدادهاى دوره خويش مى‌گويد، بيش از ديگر رويدادها مهم شمرده مى‌شود. | ||