روض الجنان في شرح ارشاد الأذهان: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
(لینک درون متنی)
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۴۳: خط ۴۳:
تذكر:
تذكر:


در بسيارى از كتب فقهى علاوه بر اين كتاب به تفسير شيخ ابوالفتوح حسين رازى كه نام آن روض الجنان و روح الجنان فى تفسير القرآن است استناد شده است كه با نام الروض ذكر شده است كه لازم است خواننده به اين تشابه اسمى دقت نمايد. (ذ274/11/).
در بسيارى از كتب فقهى علاوه بر اين كتاب به تفسير شيخ ابوالفتوح حسين رازى كه نام آن روض الجنان و روح الجنان فى تفسير القرآن است استناد شده است كه با نام الروض ذكر شده است كه لازم است خواننده به اين تشابه اسمى دقت نمايد.<ref>الذریعة الی تصانیف الشیعة، شیخ آقا بزرک طهرانی، ج۱۱، ص۲۷۴/</ref>


در [[أعيان الشيعة (12 جلدی)|أعيان الشيعة]] راجع به اين تفسير مى‌نويسد: مشهور متداول و في الرياض هو من أجلّ الكتب و أفيدها و أنفعها. ([[أعيان الشيعة (12 جلدی)|أعيان الشيعة]] 125/6).
در [[أعيان الشيعة (12 جلدی)|أعيان الشيعة]] راجع به اين تفسير مى‌نويسد: مشهور متداول و في الرياض هو من أجلّ الكتب و أفيدها و أنفعها. ([[أعيان الشيعة (12 جلدی)|أعيان الشيعة]] 125/6).
خط ۵۰: خط ۵۰:




اين كتاب در 25 ذى‌القعده سال 949 پايان يافته است. (ذ275/11/).
اين كتاب در 25 ذى‌القعده سال 949 پايان يافته است.<ref>الذریعة الی تصانیف الشیعة، شیخ آقا بزرک طهرانی، ج۱۱، ص۲۷۵</ref>


==نسخه‌ها==
==نسخه‌ها==




در [[الذريعة إلی تصانيف الشيعة|الذريعة]](275/11) به چند نسخۀ خطى اشاره شده كه عبارتند از:
در الذريعة <ref>الذریعة الی تصانیف الشیعة، شیخ آقا بزرک طهرانی، ج۱۱، ص۲۷۵</ref>  به چند نسخۀ خطى اشاره شده كه عبارتند از:


نسخه‌اى به خط سيد محمود شولستانى از شاگردان مؤلف متعلّق به كتابخانۀ صدر كه در زمان زندگانى مؤلف نوشته شده.
نسخه‌اى به خط سيد محمود شولستانى از شاگردان مؤلف متعلّق به كتابخانۀ صدر كه در زمان زندگانى مؤلف نوشته شده.
خط ۶۸: خط ۶۸:




در [[الذريعة إلی تصانيف الشيعة|الذريعة]](275/11) به چاپ كتاب همراه با «[[منية المريد في أدب المفيد و المستفيد|منية المريد]]» اشاره شده است. در «مقدمه‌اى بر فقه شيعه» 106، 184 به چاپ‌هاى سال‌هاى 1303 و 1307 در تهران همراه با «مجمع الفائدة و البرهان» اشاره شده است.
در الذريعة <ref>الذریعة الی تصانیف الشیعة، شیخ آقا بزرک طهرانی، ج۱۱، ص۲۷۵</ref> به چاپ كتاب همراه با «[[منية المريد في أدب المفيد و المستفيد|منية المريد]]» اشاره شده است. در «مقدمه‌اى بر فقه شيعه» <ref>مقدمه‌ای بر فقه شیعه ، ص۱۰۶</ref>   
، <ref>مقدمه‌ای بر فقه شیعه ، ص۱۸۴</ref>  به چاپ‌هاى سال‌هاى 1303 و 1307 در تهران همراه با «مجمع الفائدة و البرهان» اشاره شده است.


قابل ذكر است كتاب مختصر و كوچك «استحباب التياسر لأهل العراق» از [[حلی، جعفر بن حسن|محقق حلّى]] در چند صفحه، در صفحۀ 199 به بعد به كتاب منضم شده و همراه آن در سال 1307 چاپ شده است.
قابل ذكر است كتاب مختصر و كوچك «استحباب التياسر لأهل العراق» از [[حلی، جعفر بن حسن|محقق حلّى]] در چند صفحه، در صفحۀ 199 به بعد به كتاب منضم شده و همراه آن در سال 1307 چاپ شده است.
خط ۹۵: خط ۹۶:


قابل ذكر است در بين مستندات شهيد ثانى، بيش از همه به آثار [[طوسی، محمد بن حسن|شيخ طوسى]] و در آثار محقق اوّل نيز بيش از همه به المعتبر استناد شده است.
قابل ذكر است در بين مستندات شهيد ثانى، بيش از همه به آثار [[طوسی، محمد بن حسن|شيخ طوسى]] و در آثار محقق اوّل نيز بيش از همه به المعتبر استناد شده است.
==پانویس ==
<references />


[[رده:کتاب‌شناسی]]
[[رده:کتاب‌شناسی]]
خط ۱۰۱: خط ۱۰۶:
[[رده: فقه مذاهب]]
[[رده: فقه مذاهب]]
[[رده: فقه شیعه]]
[[رده: فقه شیعه]]
[[رده:25 تیر الی 24 مرداد]]
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش