روضات الجنات و جنات الجنان: تفاوت میان نسخه‌ها

[[ابن‌کربلايي، حافظ حسين]] (نويسنده)

[[سلطان‌القرائي، جعفر]] (مصحح)

[[سلطان‌القرائي، محمدامين]] (بکوشش)

| موضوع =تبريز - سرگذشت نامه

| مکان نشر =ايران - تبريز

| کتابخانۀ دیجیتال نور =

'''روضات الجنات و جنات الجنان''' تألیف [[ابن‌کربلايي، حافظ حسين|حافظ حسین کربلائی تبریزی]] (متوفی 997ق) معروف به [[ابن‌کربلايي، حافظ حسين|ابن کربلایی]] از علمای صوفیه اهل سنت قرن دهم هجری است. کتاب‎ با مقدمه و تکمله و تصحیح و تعلیق [[سلطان‌القرائی، جعفر|جعفر سلطان القرائی]] (متوفی 1409ق) به سعی و اهتمام [[سلطان‌القرائي، محمدامين|محمدامین سلطان القرائی]] در دو جلد منتشر شده است.

# مقدمه‌ای پنجاه‌صفحه‌ای به قلم [[سلطان‌القرائي، محمدامين|محمدامین سلطان القرائی]] در شرح‌حال مصحح؛

نویسنده در مقدمه کتاب در تبیین شیوه زیارت قبور مؤمنین و مؤمنات و استحباب آن می‌نویسد: «بدان وفقک الله لما یحب و یرضاه که مستحب است زیارت کردن قبور اولیاء و اتقیاء و صلحاء و پدران و مادران و عامه مؤمنان و در شرع (شریف) زیارت قبور از سنن اسلام است، و حضرت رسول(ص) فرموده که زیارت کنید گذشتگان را، چه گذشتگان را مؤانست باشد به زیارت کنندگان. یکی با حضرت رسالت‎پناه(ص) شکایت کرد از سختی دل، حضرت اشارت فرمود به سه عمل که دل را نرم می‌کند: (اول) دست بر سر یتیم (مالیدن و) فرود آوردن، دوم عیادت بیمار کردن، سوم به زیارت گذشتگان رفتن. در حدیث است که هر که پدر و مادر را زیارت کند هر هفته و به روایتی گاه‌گاه، آمرزیده گردد و ثواب حج مقبول یابد و بعد از وفات او فرشتگان او را زیارت کنند»<ref>ر.ک: مقدمه، ج1، ص5</ref>‏.

از فحاوی بسیاری از اخبار و آثار و حکایت صلحا و ابرار محقق می‌گردد که اموات از احوال احیاء خبر می‎یابند و به زیارت یاران و دوستان انس حاصل می‌کنند<ref>ر.ک: همان، ص12</ref>‏.

روضه اول: در ذکر مقابر و مشاهد اصحاب پیامبر مکرم اسلام(ص) است. این روضه با بررسی تاریخ شهر تبریز آغاز شده است: «بدان که شهر تبریز از بناهایی است که در ظهور اسلام واقع شده، قبل از بنای آن به‌جای آن و در حوالی و نواحی آن، ده‌ها و قلعه‌ها بوده و مردم آنجا آتش‌پرست بوده‌اند...» <ref>ر.ک: متن کتاب، ج1، ص15</ref>‏. پس‌ازآن به مستنداتی در رابطه با این شهر اشاره شده است. سپس از مزار صحابی رسول خدا اسامة بن شریک ثعلبی در جنوب شهر تبریز یاد شده است. همچنین از ابودجانه انصاری، فرقد بن زید و ابومحجن ثقفی یاد شده است <ref>ر.ک: همان، ص28-20</ref>‏. ذکر رباعیات، اشعار و داستان‌های متعدد سبب جذابیت کتاب شده است.

در بخشی از این روضه در ذکر شرح‌حال امام زین‌العابدین چنین می‌خوانیم: «بر حضرت [[امام سجاد(ع)|امام زین‌العابدین علیه‌السلام]] خوف و خشیة الهی بسیار غالب بوده، گویند که: در وقت وضو ساختن رنگ رخسار مبارکش متغیر گشتی، و چون به نماز ایستادی لرزه بر اندام نازنینش افتادی»<ref>ر.ک: همان، ص409</ref>‏. پس‌ازآن شرح‌حال امام حسین(ع)<ref>ر.ک: همان، ص414</ref>‏، امام حسن(ع) <ref>ر.ک: همان، ص422</ref>‏، [[امام على(ع)|امام علی(ع)]] <ref>ر.ک: همان، ص428</ref>‏ و پس‌ازآن با تفصیل بیشتری شرح‌حال نبی مکرم اسلام از ابتدای زندگانی شریف آنحضرت تا مبعوث شدن به خلعت نبوت و پس‌ازآن مطرح شده است<ref>ر.ک: همان، ص448</ref>‏.

آخرین مطلبی که در کتاب مطرح شده موضوع کرامت و خرق عادت است. نویسنده از قطع مسافت بعیده در اندک مدتی، اطلاع بر مغیبات، سماع کلام حیوانات و نباتات و جمادات، تسخیر جانوران وحشی چون شیر و مار، ظهور آثار قویه چون کندن بیخ درخت قوی در به پای در حال سماع، اشاره به گردن‎زدن کسی و بریده‌شدن سر او را از جمله خوارق عادات دانسته است<ref>ر.ک: همان، ص525-524</ref>‏.

<references />

== وابسته‌ها ==