روح المعاني في تفسير القرآن العظيم و السبع المثاني: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'ابن‌ع' به 'ابن‌ ع'
جز (جایگزینی متن - 'ایازی، محمدعلی' به 'ایازی، سید محمدعلی')
جز (جایگزینی متن - 'ابن‌ع' به 'ابن‌ ع')
 
(۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
خط ۳۰: خط ۳۰:
}}
}}


 
{{کاربردهای دیگر| المعانی (ابهام زدایی)}}
{{کاربردهای دیگر|تفسير القرآن العظيم (ابهام زدایی)}}
{{کاربردهای دیگر|تفسير القرآن العظيم (ابهام زدایی)}}
   
   
'''روح المعاني في تفسير القرآن العظيم و السبع المثاني''' اثر [[آلوسی، محمود بن عبدالله|محمود بن عبدالله آلوسى]] به زبان عربى است كه توسط ابراهيم شمس‌الدين و سناء بزيع شمس‌الدين گردآورى شده و على عبدالبارى عطيه آن‌را تحقيق كرده است.
'''روح المعاني في تفسير القرآن العظيم و السبع المثاني''' اثر [[آلوسی، محمود بن عبدالله|محمود بن عبدالله آلوسى]] به زبان عربى است كه توسط ابراهيم شمس‌الدين و سناء بزيع شمس‌الدين گردآورى شده و على عبدالبارى عطيه آن‌را تحقيق كرده است.
خط ۴۲: خط ۴۰:




روح المعانى گسترده‌ترين و جامع‌ترين تفسير در نوع خود، ميان اهل سنت مى‌باشد. جامع آراء گذشتگان از روايت و درايت بوده، اقوال آنان را با كمال امانت و عنايت، بيان داشته است. كتاب خلاصه‌اى از تفاسير پيش از خود محسوب مى‌گردد، تفاسيرى همچون تفسير ابن‌عطيه، ابوحيان، كشاف، ابوالسعود، بيضاوى، [[فخر رازی، محمد بن عمر|فخر رازى]] و ديگران. آلوسى ضمن نقل نظرات متفاوت مفسرين برخى از آنها را به نقادى پرداخته است. بيش از همه از تفسير [[فخر رازی، محمد بن عمر|فخر رازى]] بهره برده و احيانا بخش‌هايى از منقولات رازى به‌ويژه مسائل فقهى آن را نقد كرده است.
روح المعانى گسترده‌ترين و جامع‌ترين تفسير در نوع خود، ميان اهل سنت مى‌باشد. جامع آراء گذشتگان از روايت و درايت بوده، اقوال آنان را با كمال امانت و عنايت، بيان داشته است. كتاب خلاصه‌اى از تفاسير پيش از خود محسوب مى‌گردد، تفاسيرى همچون تفسير ابن‌ عطيه، ابوحيان، كشاف، ابوالسعود، بيضاوى، [[فخر رازی، محمد بن عمر|فخر رازى]] و ديگران. آلوسى ضمن نقل نظرات متفاوت مفسرين برخى از آنها را به نقادى پرداخته است. بيش از همه از تفسير [[فخر رازی، محمد بن عمر|فخر رازى]] بهره برده و احيانا بخش‌هايى از منقولات رازى به‌ويژه مسائل فقهى آن را نقد كرده است.


اين تفسير، تفسيرى است عقلى و اجتهادى كه روش بلاغى، بيانى و ادبى را پيش مى‌گيرد.
اين تفسير، تفسيرى است عقلى و اجتهادى كه روش بلاغى، بيانى و ادبى را پيش مى‌گيرد.