۸۱٬۶۵۴
ویرایش
رهبری بر فراز قرون، پژوهشی درباره امام مهدی علیه‌السلام (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۱۴ فوریهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۶:۲۹
، ۱۴ فوریهٔ ۲۰۲۳جایگزینی متن - '.↵↵رده:کتاب‌شناسی' به '. ==وابسته‌ها== {{وابسته‌ها}} رده:کتاب‌شناسی'
جز (جایگزینی متن - 'سوال' به 'سؤال') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - '.↵↵رده:کتاب‌شناسی' به '. ==وابسته‌ها== {{وابسته‌ها}} رده:کتاب‌شناسی') |
||
| (۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۲۶: | خط ۲۶: | ||
| شابک =964-6968-06-6 | | شابک =964-6968-06-6 | ||
| تعداد جلد =1 | | تعداد جلد =1 | ||
| کتابخانۀ دیجیتال نور = | | کتابخانۀ دیجیتال نور =13510 | ||
| کتابخوان همراه نور =13510 | |||
| کد پدیدآور = | | کد پدیدآور = | ||
| پس از = | | پس از = | ||
| خط ۵۲: | خط ۵۳: | ||
سپس محقق، روش‌هاى پژوهشى در مسأله امام زمان(ع) را دو گونه تقسيم‌بندى مى‌نمايد. يكى روش شك آوران كه در وجود و قيام امام زمان(ع)، پيوسته در صدد شك‌اندازى و ايجاد شبهه و ترديد بوده‌اند، و ديگرى روش موافقان كه از دو روش عقلى و نقلى پيروى مى‌كنند. | سپس محقق، روش‌هاى پژوهشى در مسأله امام زمان(ع) را دو گونه تقسيم‌بندى مى‌نمايد. يكى روش شك آوران كه در وجود و قيام امام زمان(ع)، پيوسته در صدد شك‌اندازى و ايجاد شبهه و ترديد بوده‌اند، و ديگرى روش موافقان كه از دو روش عقلى و نقلى پيروى مى‌كنند. | ||
در مورد اول اين گونه استدلال مى‌كند كه روش اسلام، روشى متكى بر عقل، منطق و فطرت است و از لوازم مهم آن ضرورت ايمان به غيبت است. ايمان به ملائكه، جن، عذاب قبر، نكير و منكر، برزخ و ديگر مسائلى كه در قرآن هست يا پيامبر اكرم(ص)، بيان فرموده و يا افراد موثق و امين نقل كرده‌اند. همگى از اين قبيل هستند. و از آن جا كه جريان حضرت مهدى(ع) به همين انكار تصديق به غيب مربوط مى‌شود، از اين رو منكران اعتقاد به مهدى(ع) براى گريز از اصل ايمان به غيب و دور كردن خودشان از پيامد اين باور به ايجاد شك و ترديد در صحت اخبار مربو به آن و تضعيف اسناد آن مى‌پردازند. همان روشى كه [[ابن خلدون]] در فصل 52 تاريخ خود كه درباره فاطميان است، در پيش گرفته است و همچنين على حسين السائح از كشور ليبى كه از وى پيروى نموده است و مى‌توان از عده‌اى كه پرچم‌دار انديشه باطل انكار ولادت مبارک آن حضرت شده‌اند، نيز نام برد. در مورد روش دوم (روش موافقان) مى‌نويسد: كسانى كه در گذشته و حال درباره حضرت مهدى(ع) مطلب نوشته‌اند، از افراد زيادى مى‌توان نام برد. برخى از آن‌ها كتابى مستقل نگاشته و برخى يك فصل يا چند فصل اثر خود را به آن اختصاص داده‌اند. اين دسته از عالمان اسلامى در برابر منكران بيشتر به ادله نقلى تكيه كرده و صحت احاديث مهدى را از طريق اهل سنت و شيعه، اثبات نموده‌اند و همچنين تعدد طرق روايت و كثرت راويان از صحابه و تابعين و تابعين تابعين را يادآور شده‌اند. از جمله عبدالمحسن عبّاد در پژوهش خود در مجله الجامعة | در مورد اول اين گونه استدلال مى‌كند كه روش اسلام، روشى متكى بر عقل، منطق و فطرت است و از لوازم مهم آن ضرورت ايمان به غيبت است. ايمان به ملائكه، جن، عذاب قبر، نكير و منكر، برزخ و ديگر مسائلى كه در قرآن هست يا پيامبر اكرم(ص)، بيان فرموده و يا افراد موثق و امين نقل كرده‌اند. همگى از اين قبيل هستند. و از آن جا كه جريان حضرت مهدى(ع) به همين انكار تصديق به غيب مربوط مى‌شود، از اين رو منكران اعتقاد به مهدى(ع) براى گريز از اصل ايمان به غيب و دور كردن خودشان از پيامد اين باور به ايجاد شك و ترديد در صحت اخبار مربو به آن و تضعيف اسناد آن مى‌پردازند. همان روشى كه [[ابن خلدون]] در فصل 52 تاريخ خود كه درباره فاطميان است، در پيش گرفته است و همچنين على حسين السائح از كشور ليبى كه از وى پيروى نموده است و مى‌توان از عده‌اى كه پرچم‌دار انديشه باطل انكار ولادت مبارک آن حضرت شده‌اند، نيز نام برد. در مورد روش دوم (روش موافقان) مى‌نويسد: كسانى كه در گذشته و حال درباره حضرت مهدى(ع) مطلب نوشته‌اند، از افراد زيادى مى‌توان نام برد. برخى از آن‌ها كتابى مستقل نگاشته و برخى يك فصل يا چند فصل اثر خود را به آن اختصاص داده‌اند. اين دسته از عالمان اسلامى در برابر منكران بيشتر به ادله نقلى تكيه كرده و صحت احاديث مهدى را از طريق اهل سنت و شيعه، اثبات نموده‌اند و همچنين تعدد طرق روايت و كثرت راويان از صحابه و تابعين و تابعين تابعين را يادآور شده‌اند. از جمله عبدالمحسن عبّاد در پژوهش خود در مجله الجامعة الاسلامىة كه در مدينه منتشر مى‌شود. وى بيش از ده تن از مؤلفان بزرگ اهل سنت را در اين فرضيه بر مى‌شمارد. او از حافظ [[ابونعیم، احمد بن عبدالله|ابونعيم]]، سيوطى، حافظ [[ابن کثیر، اسماعیل بن عمر|ابن كثير]]، على متقى هندى، صاحب كنز العمّال، ابن حجر مكى در كتاب القول فى المختصر فى علامات المهدى المنتظر، مرعى بن يوسف حنبلى در اثر فوائد الفكر فى ظهور المهدى المنتظر، قاضى محمد بن على شوكانى در اثر التوضيح فى تواتر ماجاء فى المهدى المنتظر و الدجال و المسيح نام مى‌برد. و از كتب شیعیان مى‌توان از؛ منتخب الاثر فى الامام الثانى عشر آیت‌الله [[صافی گلپایگانی، لطف‌الله|صافى گلپايگانى]] و الزام النّاصب فى اثبات الحجة الغائب شيخ على يزدى حائرى نام برد. | ||
محقق در رابطه با روش دوم كه روش عقلى است، مى‌گويد: [[صدر، محمدباقر|شهيد صدر]] در بررسى مسأله امام مهدى(ع) ابتدا اشكالات و سؤالاتى را كه در اين زمنيه وارد شده است را مطرح، سپس با تكيه به دليل عقلى و داده‌هاى دانش و تمدن كنونى به بررسى عميق و دقيق آن مى‌پردازد. [[صدر، محمدباقر|شهيد صدر]] مى‌گويد، مهدويّت در ديدگاه اسلام يك آرزو و خيال نيست كه احساسات را به بازى بگيرد و آرم بخشى براى دردها و رنج‌هاى روحى مسلمانان باشد، بلكه امام عصر(ع)، انسانى معيّن و زنده است كه با مردم زندگى مى‌كند و در درد و رنج ايشان شریک است و خود نيز همانند مردم، منتظر روز موعود است و [[صدر، محمدباقر|شهيد صدر]] نام اين را دليل علمى مى‌گذارد. او اين دليل را براى اثبات وجود تاريخى امام مهدى(ع) بازگو مى‌كند. اين دليل همان گونه كه [[صدر، محمدباقر|شهيد صدر]] مى‌نويسد: از يك تجربه واقعى مايه مى‌گيرد. تجربه‌اى كه دسته‌اى از مردم مدت هفتاد سال تقريبا با آن زندگى كرده‌اند؛ يعنى زمان غيبت صغرى، وى در اين جا نگرشى از غيبت به دست مى‌دهد و مبانى آن را بيان مى‌كند. وى نقش امام مهدى(ع) و نقش سفيران چهارگانه را توضيح مى‌دهد كه اين مسائل نشان دهنده وجود حتمى آن شخصيت مى‌باشد. بعد از ذكر اين شواهد قوى، متوجه استقراء و نظريه احتمال مى‌شوند تا مسأله را تبيين و محكم نمايند. | محقق در رابطه با روش دوم كه روش عقلى است، مى‌گويد: [[صدر، محمدباقر|شهيد صدر]] در بررسى مسأله امام مهدى(ع) ابتدا اشكالات و سؤالاتى را كه در اين زمنيه وارد شده است را مطرح، سپس با تكيه به دليل عقلى و داده‌هاى دانش و تمدن كنونى به بررسى عميق و دقيق آن مى‌پردازد. [[صدر، محمدباقر|شهيد صدر]] مى‌گويد، مهدويّت در ديدگاه اسلام يك آرزو و خيال نيست كه احساسات را به بازى بگيرد و آرم بخشى براى دردها و رنج‌هاى روحى مسلمانان باشد، بلكه امام عصر(ع)، انسانى معيّن و زنده است كه با مردم زندگى مى‌كند و در درد و رنج ايشان شریک است و خود نيز همانند مردم، منتظر روز موعود است و [[صدر، محمدباقر|شهيد صدر]] نام اين را دليل علمى مى‌گذارد. او اين دليل را براى اثبات وجود تاريخى امام مهدى(ع) بازگو مى‌كند. اين دليل همان گونه كه [[صدر، محمدباقر|شهيد صدر]] مى‌نويسد: از يك تجربه واقعى مايه مى‌گيرد. تجربه‌اى كه دسته‌اى از مردم مدت هفتاد سال تقريبا با آن زندگى كرده‌اند؛ يعنى زمان غيبت صغرى، وى در اين جا نگرشى از غيبت به دست مى‌دهد و مبانى آن را بيان مى‌كند. وى نقش امام مهدى(ع) و نقش سفيران چهارگانه را توضيح مى‌دهد كه اين مسائل نشان دهنده وجود حتمى آن شخصيت مى‌باشد. بعد از ذكر اين شواهد قوى، متوجه استقراء و نظريه احتمال مى‌شوند تا مسأله را تبيين و محكم نمايند. | ||
| خط ۶۴: | خط ۶۵: | ||
ارزيابى ترجمه | ارزيابى ترجمه | ||
مترجم محترم، اين اثر را كه يكى از كتب ارزشمند [[صدر، محمدباقر|شهيد صدر]] مى‌باشد، به شيوه امروزين ترجمه نموده است. ويژگى ترجمه‌هاى معاصر در اين است كه در مجموع خوشخوان‌تر، سليس و روان است، به همين خاطر است كه همه فهم مى‌باشند، بر خلاف ترجمه قدماء كه غالباً فارسى متاثر از ساختار جلمه‌بندى زبان عربى مى‌باشد؛ يعنى غالباً فعل‌ها در اول جمله مى‌آيد، حال آن كه در فارسى فعل بايد در آخر جمله قرار گيرد و ديگر اين كه اين ترجمه‌ها همگى به شيوه تحت اللفظى هستند كه اين ترجمه از اين گونه ايرادها مبرا مى‌باشند. مزيت ديگر امروزين بودن ترجمه كه به ارزش آن افزوده است و باعث شده تا مترجم مفاهيم كتاب را به گفتمان عصر جديد وارد كند و خوانندگان با چنين فضايى آشنا شده، به درك مفاهيم اثر و تطبيق آن‌ها با عصر جديد نايل آيند. مترجم در ترجمه خود، مطالبى را در بين دو هلال، جهت توضيح متن و سليس بودن ترجمه، افزوده است. از آن جا كه متن عربى اثر در دسترس نبود و امكان مقابله مقدور نشد، نمى‌توان به طور دقيق نسبت به نوع ترجمه اين كه از گونه ترجمه آزاد، ترجمه محتوا به محتوا و... اظهار نظر نمود. ولى آنچه از ترجمه اثر به دست مى‌آيد، هدف اين بوده است كه ترجمه‌اى روان، گويا و در عين حال دقيق و محكم براى همگان فراهم شود. | مترجم محترم، اين اثر را كه يكى از كتب ارزشمند [[صدر، محمدباقر|شهيد صدر]] مى‌باشد، به شيوه امروزين ترجمه نموده است. ويژگى ترجمه‌هاى معاصر در اين است كه در مجموع خوشخوان‌تر، سليس و روان است، به همين خاطر است كه همه فهم مى‌باشند، بر خلاف ترجمه قدماء كه غالباً ً فارسى متاثر از ساختار جلمه‌بندى زبان عربى مى‌باشد؛ يعنى غالباً ً فعل‌ها در اول جمله مى‌آيد، حال آن كه در فارسى فعل بايد در آخر جمله قرار گيرد و ديگر اين كه اين ترجمه‌ها همگى به شيوه تحت اللفظى هستند كه اين ترجمه از اين گونه ايرادها مبرا مى‌باشند. مزيت ديگر امروزين بودن ترجمه كه به ارزش آن افزوده است و باعث شده تا مترجم مفاهيم كتاب را به گفتمان عصر جديد وارد كند و خوانندگان با چنين فضايى آشنا شده، به درك مفاهيم اثر و تطبيق آن‌ها با عصر جديد نايل آيند. مترجم در ترجمه خود، مطالبى را در بين دو هلال، جهت توضيح متن و سليس بودن ترجمه، افزوده است. از آن جا كه متن عربى اثر در دسترس نبود و امكان مقابله مقدور نشد، نمى‌توان به طور دقيق نسبت به نوع ترجمه اين كه از گونه ترجمه آزاد، ترجمه محتوا به محتوا و... اظهار نظر نمود. ولى آنچه از ترجمه اثر به دست مى‌آيد، هدف اين بوده است كه ترجمه‌اى روان، گويا و در عين حال دقيق و محكم براى همگان فراهم شود. | ||
از اثر [[صدر، محمدباقر|شهيد صدر]] بحث حول المهدى(ع) به غير از اين ترجمه، ترجمه‌هاى ديگرى به نام‌هاى امام مهدى(ع) حماسه‌اى از نور ترجمه كتابخانه بزرگ اسلامى، انقلاب مهدى(ع) و پندارها ترجمه سيد احمد علم الهدى، بحث درباره امام مهدى(ع) ترجمه [[موسوی، صادق|سيد صادق موسوى]]، تصور مهدى(عج) ترجمه سيد افتخار حسين نقوى، جستجو و گفتگو پيرامون امام مهدى(ع) كه قبلا تحت نام امام مهدى حماسه‌اى از نور منتشر شده است، سخنى پيرامون مهدى(ع) ترجمه محمد نبى‌زاده، نهضت و انقلاب مهدى(عج) ترجمه سيد مهدى آیت‌اللهى، هفت سؤال پيرامون حضرت مهدى(عج) ترجمه [[مخبر دزفولی، عباس|عباس مخبر دزفولى]] صورت گرفته است. | از اثر [[صدر، محمدباقر|شهيد صدر]] بحث حول المهدى(ع) به غير از اين ترجمه، ترجمه‌هاى ديگرى به نام‌هاى امام مهدى(ع) حماسه‌اى از نور ترجمه كتابخانه بزرگ اسلامى، انقلاب مهدى(ع) و پندارها ترجمه سيد احمد علم الهدى، بحث درباره امام مهدى(ع) ترجمه [[موسوی، صادق|سيد صادق موسوى]]، تصور مهدى(عج) ترجمه سيد افتخار حسين نقوى، جستجو و گفتگو پيرامون امام مهدى(ع) كه قبلا تحت نام امام مهدى حماسه‌اى از نور منتشر شده است، سخنى پيرامون مهدى(ع) ترجمه محمد نبى‌زاده، نهضت و انقلاب مهدى(عج) ترجمه سيد مهدى آیت‌اللهى، هفت سؤال پيرامون حضرت مهدى(عج) ترجمه [[مخبر دزفولی، عباس|عباس مخبر دزفولى]] صورت گرفته است. | ||
| خط ۷۵: | خط ۷۶: | ||
==منابع مقاله== | ==منابع مقاله== | ||
امام مهدى در آينه قلم، ج اول، ص 662. | امام مهدى در آينه قلم، ج اول، ص 662. | ||
==وابسته‌ها== | |||
{{وابسته‌ها}} | |||
[[رده:کتاب‌شناسی]] | [[رده:کتاب‌شناسی]] | ||
| خط ۸۰: | خط ۸۵: | ||
[[رده:کلام و عقاید]] | [[رده:کلام و عقاید]] | ||
[[رده:مباحث خاص کلامی]] | [[رده:مباحث خاص کلامی]] | ||
[[رده:امام مهدی(عج)]] | |||