۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - ' | کتابخانۀ دیجیتال نور =' به '| کتابخانۀ دیجیتال نور =') |
جز (جایگزینی متن - 'برخي' به 'برخی') |
||
خط ۶۲: | خط ۶۲: | ||
سرزمين حجاز در نگاه عامه مسلمانان، اهميت ويژهاى داشت؛ چراكه وحى در آن فرود آمده و رسالت اسلام در آنجا ظاهر گشته بود. جايى كه محل برگزارى حج و گرد آمدن هزاران مسلمان، صرف نظر از رنگ و نژاد و مذهب بود و آنان از دورترين نقاط براى اداى مناسك حج، كه از اركان اسلام بود، به آن سرزمين رهسپار مىشدند. بهعلاوه، حجاز مركز مقدسات اسلامى بود و مسجد الحرام و كعبه، قبله مسلمانان و مسجد شريف نبوى در آنجا قرار داشت. علاوه بر اينها به عقيده نويسنده، مسلمانان خلافتى را مشروع مىدانستند كه حجاز را زير سيطره و سيادت خود داشته باشد، راههاى حج را ايمن سازد، براى كعبه پرده فراهم آورد، مراعات مصالح آنجا و مصالح آن شهر و مسلمانان را فراهم كند؛ فراهم كردن اين خدمات، رضايت و حمايت بيشتر مسلمانان را بههمراه داشت و باعث مىشد كه همگان به ديده احترام و تكريم به حكومت بنگرند. افزون بر اينها، حجاز به لحاظ جغرافيايى نيز حائز اهميت بود و حلقه پيوند ميان جنوب و شمال جزيرة العرب و بلاد شام و مصر بشمار مىآمد؛ بهطورىكه قافلههاىِ مسيرِ خشكىِ تجارى كه از يمن حركت مىكردند، با عبور از اين سرزمين به شام مىرفتند. همچنين قافلههاى دريايى كه از چين و هند مىآمدند، از سواحل درياى سرخ مىگذشتند و كالاهاى مختلفى را همراه خود مىبردند و در نتيجه اين تبادلات، فوائد تجارى خاصى نصيب ساكنان حجاز مىشد. فوايد اقتصادى بهدستآمده در ايام حج را كه اهميت زيادى براى ساكنان حجاز داشت نيز بايد بر آن افزود؛ منافعى كه توقف آن مىتوانست بهنحو قابل ملاحظهاى بر شرايط سياسى و اقتصادى حجاز تأثير بگذارد<ref>[http://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/5596/1/10 همان، ص10]-[http://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/5596/1/11 11]</ref> | سرزمين حجاز در نگاه عامه مسلمانان، اهميت ويژهاى داشت؛ چراكه وحى در آن فرود آمده و رسالت اسلام در آنجا ظاهر گشته بود. جايى كه محل برگزارى حج و گرد آمدن هزاران مسلمان، صرف نظر از رنگ و نژاد و مذهب بود و آنان از دورترين نقاط براى اداى مناسك حج، كه از اركان اسلام بود، به آن سرزمين رهسپار مىشدند. بهعلاوه، حجاز مركز مقدسات اسلامى بود و مسجد الحرام و كعبه، قبله مسلمانان و مسجد شريف نبوى در آنجا قرار داشت. علاوه بر اينها به عقيده نويسنده، مسلمانان خلافتى را مشروع مىدانستند كه حجاز را زير سيطره و سيادت خود داشته باشد، راههاى حج را ايمن سازد، براى كعبه پرده فراهم آورد، مراعات مصالح آنجا و مصالح آن شهر و مسلمانان را فراهم كند؛ فراهم كردن اين خدمات، رضايت و حمايت بيشتر مسلمانان را بههمراه داشت و باعث مىشد كه همگان به ديده احترام و تكريم به حكومت بنگرند. افزون بر اينها، حجاز به لحاظ جغرافيايى نيز حائز اهميت بود و حلقه پيوند ميان جنوب و شمال جزيرة العرب و بلاد شام و مصر بشمار مىآمد؛ بهطورىكه قافلههاىِ مسيرِ خشكىِ تجارى كه از يمن حركت مىكردند، با عبور از اين سرزمين به شام مىرفتند. همچنين قافلههاى دريايى كه از چين و هند مىآمدند، از سواحل درياى سرخ مىگذشتند و كالاهاى مختلفى را همراه خود مىبردند و در نتيجه اين تبادلات، فوائد تجارى خاصى نصيب ساكنان حجاز مىشد. فوايد اقتصادى بهدستآمده در ايام حج را كه اهميت زيادى براى ساكنان حجاز داشت نيز بايد بر آن افزود؛ منافعى كه توقف آن مىتوانست بهنحو قابل ملاحظهاى بر شرايط سياسى و اقتصادى حجاز تأثير بگذارد<ref>[http://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/5596/1/10 همان، ص10]-[http://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/5596/1/11 11]</ref> | ||
نويسنده در تشريح رقابت ميان سلجوقيان و فاطميان، به اين نكته اشاره نموده است كه سلجوقيان و عباسيان با بهرهگيرى از شرايط اقتصادى و سياسى حاكم بر مصر، تلاش كردند تا با نفوذ دولت فاطمى در حجاز به مقابله | نويسنده در تشريح رقابت ميان سلجوقيان و فاطميان، به اين نكته اشاره نموده است كه سلجوقيان و عباسيان با بهرهگيرى از شرايط اقتصادى و سياسى حاكم بر مصر، تلاش كردند تا با نفوذ دولت فاطمى در حجاز به مقابله برخیزند. در مقابل، اشراف حجاز هم در مكه و مدينه، در صدد بهرهگيرى از اختلاف ميان اين دو قدرت بودند. به نظر نويسنده وضعيت يادشده براى اشراف حجاز و حكمرانى آنان بر حرمين، فوايدى در برداشت؛ حاكمان حجاز از رقابت سلجوقيان و عباسيان با فاطميان، تأثير پذيرفتند و هرگونه تغييرى، بر وضعيت آنان تأثير مىگذاشت. به اعتقاد وى توجه به وقايع آن دوره (447-567ق1055/-1171م) بهخوبى بيانگر آن است كه هريك از طرفين رقيب در صدد بود تا با رسيدگى به وضعيت حجاج، توجه و رضايت آنان، وضعيت خود را بهبود بخشد؛ اداى شعائر حج، زمينه را براى اظهار اين رقابت در قالب توجه به حجاج و حمايت از آنان و نتيجتا كسب اين رقابت در موارد مختلفى خود را نشان مىداد. يكى از آن موارد، خطبه بود كه مىبايست نام يكى از آن دو، در منابر حجاز در موسم حج برده مىشد و ديگرى اين كه كداميك از آن دو بهعنوان رهبر دينى - سياسى، سرپرستى حجاج را در اختيار داشته و حج را براى آنان اقامه كند. همين طور در پرده كعبه و تلاش هركدام براى اجراى شعائر خاص خودشان درباره كعبه نيز اين بحث جريان داشت. افزون بر اينها، انجام خيرات و حمايت از حجاج در مسيرهاى منتهى به مكه و گرفتن ماليات از حجاج و نيز فراهم كردن آب در طول مسير و در شهر مكه، عرصههاى ديگر اين رقابت بود. از طرفى، كارهاى عمرانى در مكه مكرمه، از جمله اقداماتى بود كه مورد توجه حجاجى كه از نقاط مختلف دنياى اسلام به مكه مىآمدند، قرار مىگرفت و آنان با چشم مىديدند و گواهى مىدادند كه تا چه اندازه آن دولتها به حرمين رسيدگى كرده و به مقدّسات عنايت دارند<ref>[http://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/5596/1/37 ر.ک: همان، ص37]-[http://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/5596/1/38 38]</ref> | ||
نويسنده اذعان دارد كه شرايط اقتصادى مصر در اوائل نيمه دوم قرن پنجم هجرى، در بدترين وضع ممكن بود و به همين جهت، مستنصر فاطمى، قادر به ارسال كمك به اشراف مكه نبود. حكومت فاطمى نگران بود كه مبادا اين مسئله، بر نفوذ فاطميان در حجاز تأثير منفى داشته باشد و موجب ضعف و سستى آنان شود؛ زيرا وقتى پولى به اشراف حجاز پرداخت نمىشد، آنان در پى منابع مالى جديد بودند و جاى ديگرى به دنبال گمشده خود مىگشتند و طبعا با منبع جديد كه كسى جز سلاجقه و عباسيان نبود، رابطه برقرار كرده و خطبه به نام ايشان مىخواندند<ref>[http://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/5596/1/38 همان، ص38]</ref> | نويسنده اذعان دارد كه شرايط اقتصادى مصر در اوائل نيمه دوم قرن پنجم هجرى، در بدترين وضع ممكن بود و به همين جهت، مستنصر فاطمى، قادر به ارسال كمك به اشراف مكه نبود. حكومت فاطمى نگران بود كه مبادا اين مسئله، بر نفوذ فاطميان در حجاز تأثير منفى داشته باشد و موجب ضعف و سستى آنان شود؛ زيرا وقتى پولى به اشراف حجاز پرداخت نمىشد، آنان در پى منابع مالى جديد بودند و جاى ديگرى به دنبال گمشده خود مىگشتند و طبعا با منبع جديد كه كسى جز سلاجقه و عباسيان نبود، رابطه برقرار كرده و خطبه به نام ايشان مىخواندند<ref>[http://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/5596/1/38 همان، ص38]</ref> |
ویرایش