پرش به محتوا

رفیعی قزوینی، سید ابوالحسن: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - ' الدین' به 'الدین'
جز (جایگزینی متن - 'نصر، حسین' به 'نصر، سید حسین')
جز (جایگزینی متن - ' الدین' به 'الدین')
 
(۱۰ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد)
خط ۴۳: خط ۴۳:
|}
|}
</div>
</div>
{{کاربردهای دیگر|رفیعی (ابهام زدایی)}}
{{کاربردهای دیگر|رفیعی (ابهام زدایی)}}
{{کاربردهای دیگر|قزوینی (ابهام زدایی)}}


'''سید ابوالحسن رفیعی قزوینی''' (1268-1353ش)، از علمای بزرگ فلسفه، حکمت و اجتهاد و از شاگردان مؤسس حوزه علمیه قم، [[حائری یزدی، عبدالکریم|آیت‌الله حائری یزدی]] بود. [[خمینی، سید روح‌الله|امام خمینی(ره)]]، [[حسن‌زاده آملی، حسن|علامه حسن‌زاده آملی]] و [[آشتیانی، سید جلال‌الدین|سید جلال‌الدین آشتیانی]] از جمله شاگردان او به شمار می‌روند. شرح دعای سحر، [[رجعت و معراج، به ضمیمه هفت مقاله دیگر|رساله معراج]] و رساله اسفار اربعه از جمله آثار ایشان است.


 
==ولادت==
'''سید ابوالحسن رفیعی قزوینی''' (1268-1353ش)، از علمای بزرگ فلسفه، حکمت و اجتهاد و از شاگردان مؤسس حوزه علمیه قم، [[حائری یزدی، عبدالکریم|آیت‌الله حائری یزدی]] بود. [[خمینی، سید روح‌الله|امام خمینی(ره)]]، [[حسن‌زاده آملی، حسن|علامه حسن‌زاده آملی]] و [[آشتیانی، جلال‌الدین|سید جلال‌الدین آشتیانی]] از جمله شاگردان او به شمار می‌روند. شرح دعای سحر، [[رجعت و معراج، به ضمیمه هفت مقاله دیگر|رساله معراج]] و رساله اسفار اربعه از جمله آثار ایشان است.
 
==تولد==
سید ابوالحسن رفیعی قزوینی، در سال 1310ق/ 1268ش، به دنیا آمد. تبار او از خاندان‌های علمی شیعه در قزوین است. آنان از سادات حسینی به شمار می‌آیند و از ذریه سید میرزا محمد زمان طالقانی قزوینی، از اکابر علمای عصر خویش و از شاگردان ملا خلیل قزوینی‌اند. سید میرزا رفیع (متوفی 1272ق) از فرزندان سید محمدباقر، از مجتهدان و حکمای الهی عصر خویش بود که نامش عنوان این خاندان جلیل گشت. بدین ترتیب این سلسله به آل رفیعی شهرت یافتند. نسب سید ابوالحسن با یک واسطه به سید میرزا رفیع می‌رسد و سیادت و علم را از این تبار پاک به ارث برده است. نسب مادریش نیز به‌واسطه آیت‌الله حاج سید علی مجتهد قزوینی به آیت‌الله سید ابراهیم می‌رسد<ref>سید کباری، سید علی‌رضا</ref>.
سید ابوالحسن رفیعی قزوینی، در سال 1310ق/ 1268ش، به دنیا آمد. تبار او از خاندان‌های علمی شیعه در قزوین است. آنان از سادات حسینی به شمار می‌آیند و از ذریه سید میرزا محمد زمان طالقانی قزوینی، از اکابر علمای عصر خویش و از شاگردان ملا خلیل قزوینی‌اند. سید میرزا رفیع (متوفی 1272ق) از فرزندان سید محمدباقر، از مجتهدان و حکمای الهی عصر خویش بود که نامش عنوان این خاندان جلیل گشت. بدین ترتیب این سلسله به آل رفیعی شهرت یافتند. نسب سید ابوالحسن با یک واسطه به سید میرزا رفیع می‌رسد و سیادت و علم را از این تبار پاک به ارث برده است. نسب مادریش نیز به‌واسطه آیت‌الله حاج سید علی مجتهد قزوینی به آیت‌الله سید ابراهیم می‌رسد<ref>سید کباری، سید علی‌رضا</ref>.


خط ۶۴: خط ۶۱:


==شاگردان==
==شاگردان==
شاگردان ایشان عبارتند از آیات عظام و حجج‌اسلام: [[خمینی، سید روح‌الله|امام خمینی(ره)]]، [[حسن‌زاده آملی، حسن|علامه حسن‌زاده آملی]]، محی‌الدین انواری، سید رضی شیرازی، شاهچراغی، مصطفی امام‎جمعه‌ای، حکیم ذهبی شیرازی، [[مهدوی کنی، محمدرضا|مهدوی کنی]]، میرزا عبدالحسین ابن‌الدین، سید مهدی کشفی، شیخ شعبان لنگرودی، [[آشتیانی، جلال‌الدین|سید جلال‌الدین آشتیانی]]، سید محمد یزدی، سید مصطفی خوانساری، شیخ محمد ابن‌الشیخ قمی، سید مرتضی مبرقعی، علاءالدین کرمانشاهی، سید احمد قمی، حاج میرزا محمد ثقفی تهرانی، میرزا حسین نوری، سید محمدرضایی، محمدرضا ربانی تربتی، شیخ محمدحسین اویسی، میرزا ابوالقاسم خرمشاهی، مهدی باقری کنی، [[ابراهیمی دینانی، غلامحسین|دکتر غلامحسین دینانی]]، [[امامی کاشانی، محمد|امامی کاشانی]]، شیخ محمدتقی شریعتمداری، نجم‌الدین اعتمادزاده، نظام‌الدین قمشه‌ای، [[نصر، سید حسین|دکتر سید حسین نصر]]، سید محمدمهدی تقوی، شیخ هادی سلمانی، [[رضانژاد، غلامحسین|غلامرضا رضانژاد]]، سید محسن رفیعی، ذوالمجد طباطبایی، حاج احمد سیاح و سید ابوترب ابوترابی قزوینی<ref>همان</ref>.
شاگردان ایشان عبارتند از آیات عظام و حجج‌اسلام: [[خمینی، سید روح‌الله|امام خمینی(ره)]]، [[حسن‌زاده آملی، حسن|علامه حسن‌زاده آملی]]، محی‌الدین انواری، سید رضی شیرازی، شاهچراغی، مصطفی امام‎جمعه‌ای، حکیم ذهبی شیرازی، [[مهدوی کنی، محمدرضا|مهدوی کنی]]، میرزا عبدالحسین ابن‌الدین، سید مهدی کشفی، شیخ شعبان لنگرودی، [[آشتیانی، سید جلال‌الدین|سید جلال‌الدین آشتیانی]]، سید محمد یزدی، سید مصطفی خوانساری، شیخ محمد ابن‌ الشیخ قمی، سید مرتضی مبرقعی، علاءالدین کرمانشاهی، سید احمد قمی، حاج میرزا محمد ثقفی تهرانی، میرزا حسین نوری، سید محمدرضایی، محمدرضا ربانی تربتی، شیخ محمدحسین اویسی، میرزا ابوالقاسم خرمشاهی، مهدی باقری کنی، [[ابراهیمی دینانی، غلامحسین|دکتر غلامحسین دینانی]]، [[امامی کاشانی، محمد|امامی کاشانی]]، شیخ محمدتقی شریعتمداری، نجم‌الدین اعتمادزاده، نظام‌الدین قمشه‌ای، [[نصر، سید حسین|دکتر سید حسین نصر]]، سید محمدمهدی تقوی، شیخ هادی سلمانی، [[رضانژاد، غلامحسین|غلامرضا رضانژاد]]، سید محسن رفیعی، ذوالمجد طباطبایی، حاج احمد سیاح و سید ابوترب ابوترابی قزوینی<ref>همان</ref>.


==وفات==
==وفات==
خط ۷۰: خط ۶۷:


==آثار==
==آثار==
ایشان در مسائل کلامی، فلسفی و اثبات عقاید شیعه و معارف اهل‎بیت(ع) علیهم‌السلام آثاری را از خود به ارث نهاده‌اند که برخی از آن‌ها عبارتند از:
ایشان در مسائل کلامی، فلسفی و اثبات عقاید شیعه و معارف اهل‎‌بیت(ع) علیهم‌السلام آثاری را از خود به ارث نهاده‌اند که برخی از آن‌ها عبارتند از:
{{ستون-شروع|2}}
{{ستون-شروع|2}}
# شرح دعای سحر؛
# شرح دعای سحر؛
خط ۱۰۲: خط ۹۹:
# حواشی بر شرح اصول کافی ملاصدرا؛
# حواشی بر شرح اصول کافی ملاصدرا؛
# حواشی بر مفاتیح الغیب ملاصدرا؛
# حواشی بر مفاتیح الغیب ملاصدرا؛
# حواشی بر کتاب شفای ابن‌سینا؛
# حواشی بر کتاب شفای ابن‌ سینا؛
# حواشی بر کتاب شرح الإشارات و التّنبیهات؛
# حواشی بر کتاب شرح الإشارات و التّنبیهات؛
# حواشی بر شوارق الإلهام فیاض لاهیجی؛
# حواشی بر شوارق الإلهام فیاض لاهیجی؛
خط ۱۳۴: خط ۱۳۱:


==پانویس==
==پانویس==
<references />
<references/>


==منابع مقاله==
==منابع مقاله==
خط ۱۵۴: خط ۱۵۱:


[[رده:زندگی‌نامه]]
[[رده:زندگی‌نامه]]
[[رده:شهریور (99)]]