رشحات البحار: تفاوت میان نسخه‌ها

'''رشحات البحار‌'''، عنوان مهم‌ترین اثر به‌جامانده از آیت‌اللّه‌ میرزا‌ محمدعلی شاه‌آبادی (معاصر)، است.

در بخش دوم، به بحث ایمان و رجعت پرداخته شده است. همچنین، به چگونگی رسیدن به سعادت یا شقاوت‌ و شرح مراتب سه‌گانه اعتقادی پرداخته می‌شود که ایشان اولین مقام را شناخت‌ خدای‌ متعال‌ می‌داند و در کمال این شناختن است که می‌توان او را به داشتن صفات، متصف دید و قرآن بدان‌ها فراوان یاد ‌‌کرده‌ است. در‌ مرتبه دوم، مرحوم شاه‌آبادی‌، دستیابی‌ به حقایق را از راه استدلال و اقامه برهان نمی‌داند، بلکه از راه شهود میسر می‌داند. مرتبه سوم، معرفت به مقام ولایت مطلقه الهیه و وصول به این مقام و تحقق آن برای اوست؛ به‌ این معنا که شخص عارف سالک، در طی مدارج عبودیت حق، به مقامی می‌رسد که در خدا فانی می‌شود؛ به‌گونه‌ای که فعلی و حرکتی را جز فعل خدا نداند، صفتی را جز صفت خدا‌ نشناسد‌ و حقیقتی را جز ذات احدیت نداند و خود را در جنب آن فانی ببیند و همواره شاهد و مجذوب جلوات معبود باشد.

بخش سوم را می‌توان غرر آثار مرحوم آقای شاه‌آبادی دانست. این بخش از ابداعات علمی ایشان بشمار‌ می‌رود که نظریه فطرت که مغز مکتب حکمی اوست و از منزلت و جایگاه ممتازی برخوردار است، در این بخش آمده است.

دانشور، مهدی، «فیلسوف فطرت، یادداشتی بر دو کتاب شذرات المعارف و رشحات البحار»، نشریه رهنامه پژوهش، تابستان 1390، ‌شماره 8، صفحات 79-80، به آدرس:

[[رشحات البحار]]