۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'در باره' به 'درباره') |
جز (جایگزینی متن - 'استاد حسنزاده' به 'استاد حسنزاده ') |
||
خط ۶۰: | خط ۶۰: | ||
كتاب لقاء الله [[ملکی تبریزی، جواد بن شفیع|ميرزا جوادآقا ملكى تبريزى]] كه در برنامه حاضر مورد استفاده قرار گرفته، نسخهاى جديد است كه در آن رساله مذكور همراه با چهار ضميمه (رساله لقاء الله [[خمینی، روحالله، رهبر انقلاب و بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران|امام خمينى]]، رساله لقاء الله علامه فيض كاشانى، نامه عرفانى [[ملکی تبریزی، جواد بن شفیع|ميرزا جوادآقا ملكى تبريزى]] به علامه كمپانى و قصيده لقائيه استاد حسنزاده) در يك مجلد منتشر شده است. بخش اصلى؛ يعنى رساله ارزنده لقاء الله آيتالله ملكى تبريزى، ساختار و تقسيمبندى روشن و منسجمى ندارد و بلكه حتى نويسنده محترم مطالب را عنوانگذارى نيز نكرده و مصحح براى هر مطلب عنوانى از جانب خود برگزيده و در درون كروشه قرار داده است. | كتاب لقاء الله [[ملکی تبریزی، جواد بن شفیع|ميرزا جوادآقا ملكى تبريزى]] كه در برنامه حاضر مورد استفاده قرار گرفته، نسخهاى جديد است كه در آن رساله مذكور همراه با چهار ضميمه (رساله لقاء الله [[خمینی، روحالله، رهبر انقلاب و بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران|امام خمينى]]، رساله لقاء الله علامه فيض كاشانى، نامه عرفانى [[ملکی تبریزی، جواد بن شفیع|ميرزا جوادآقا ملكى تبريزى]] به علامه كمپانى و قصيده لقائيه [[حسنزاده آملی، حسن|استاد حسنزاده]] ) در يك مجلد منتشر شده است. بخش اصلى؛ يعنى رساله ارزنده لقاء الله آيتالله ملكى تبريزى، ساختار و تقسيمبندى روشن و منسجمى ندارد و بلكه حتى نويسنده محترم مطالب را عنوانگذارى نيز نكرده و مصحح براى هر مطلب عنوانى از جانب خود برگزيده و در درون كروشه قرار داده است. | ||
== گزارش محتوا == | == گزارش محتوا == | ||
خط ۹۸: | خط ۹۸: | ||
{{پایان شعر}} | {{پایان شعر}} | ||
در اين قصيده، استاد حسنزاده تصريح كرده است كه راهى براى سير و سلوك و رسيدن به لقاى الهى جز راه محمد و آل محمد(ص) نيست:<ref>همان، ص 295 - 299</ref>. | در اين قصيده، [[حسنزاده آملی، حسن|استاد حسنزاده]] تصريح كرده است كه راهى براى سير و سلوك و رسيدن به لقاى الهى جز راه محمد و آل محمد(ص) نيست:<ref>همان، ص 295 - 299</ref>. | ||
{{شعر}} | {{شعر}} | ||
{{ب|''ره رو چنانكه مردم هشيار رفتند''|2=''راهى مبين جز راه و رسم مصطفى را''}} | {{ب|''ره رو چنانكه مردم هشيار رفتند''|2=''راهى مبين جز راه و رسم مصطفى را''}} | ||
خط ۱۰۶: | خط ۱۰۶: | ||
{{پایان شعر}} | {{پایان شعر}} | ||
استاد حسنزاده كه از قائلان به وحدت شخصى وجود است، در اين قصيده، اين نظريه را با بيت ذيل مطرح و تأييد كرده است:<ref>همان، ص 297</ref>. | [[حسنزاده آملی، حسن|استاد حسنزاده]] كه از قائلان به وحدت شخصى وجود است، در اين قصيده، اين نظريه را با بيت ذيل مطرح و تأييد كرده است:<ref>همان، ص 297</ref>. | ||
{{شعر}} | {{شعر}} | ||
{{ب|''گر تار و پود بودم از هم برشكافى''|2=''جز او نخواهى يافت اين دولتسرا را''}} | {{ب|''گر تار و پود بودم از هم برشكافى''|2=''جز او نخواهى يافت اين دولتسرا را''}} |
ویرایش