۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'هت' به 'هت') |
جز (جایگزینی متن - 'ما' به 'ما') |
||
خط ۴۶: | خط ۴۶: | ||
در نسخه اساس نبوده و برای تکمیل تعداد غزلها از روی نسخه ملک نوشته شده است. از نمونههای دیگر چنین مواردی میتوان از افتادگی کلمه یا کلماتی در نسخه اساس یاد کرد که گاه حتی به وزن شعر هم خدشه وارد میکند. در اینگونه موارد بهترین ضبط مصراع یا کلمه از روی نسخه ملک یا نسخههای دیگر نوشته شده است.<ref>ر.ک: همان، ص15</ref>. | در نسخه اساس نبوده و برای تکمیل تعداد غزلها از روی نسخه ملک نوشته شده است. از نمونههای دیگر چنین مواردی میتوان از افتادگی کلمه یا کلماتی در نسخه اساس یاد کرد که گاه حتی به وزن شعر هم خدشه وارد میکند. در اینگونه موارد بهترین ضبط مصراع یا کلمه از روی نسخه ملک یا نسخههای دیگر نوشته شده است.<ref>ر.ک: همان، ص15</ref>. | ||
نکته دیگر در مورد | نکته دیگر در مورد رسمالخط شعرهاست که در نسخههای قدیمی معمولاً مشکلآفرین است. دیوان کاتبی نیز در این زمینه خالی از اشکال نبود. التباس حروف مثل «ک»، «گ»، «ج»، «چ»، «ب» و «پ»، در کلماتی همچون کشتن، گشتن، جاه، چاه، با، پا و... از جمله این مشکلات است که سعی شده با ضبط دقیق کلمه رفع شود. کاربرد شکل قدیم بعضی از واژهها نیز در شعر کاتبی دیده میشود؛ مثل قید تمنای «کاش» که در بسیاری از موارد بهصورت «کاج» نوشته شده است.<ref>ر.ک: همان</ref>. | ||
هنروری کاتبی نهتنها در قصاید و مثنویهای وی متجلی است، که در وادی غزل نیز مورد توجه شاعران همروزگار و پس از خود شده است. غزلیات او به رسم غزلگویان زمانهاش، چون شیخ کمال خجندی، بیشتر شش و هفت بیتی است و در سادگی به زبان اهل کوی و برزن میماند؛ در قطعهای میگوید: | هنروری کاتبی نهتنها در قصاید و مثنویهای وی متجلی است، که در وادی غزل نیز مورد توجه شاعران همروزگار و پس از خود شده است. غزلیات او به رسم غزلگویان زمانهاش، چون شیخ کمال خجندی، بیشتر شش و هفت بیتی است و در سادگی به زبان اهل کوی و برزن میماند؛ در قطعهای میگوید: |
ویرایش