دیوان محمد بن حسام خوسفی: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
برچسب: برگردانده‌شده
خط ۵۴: خط ۵۴:
[[رده:زبان و ادبیات فارسی]]
[[رده:زبان و ادبیات فارسی]]
[[رده:مقالات بازبینی شده2 دی 1402]]
[[رده:مقالات بازبینی شده2 دی 1402]]
[[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ آذر 1402 توسط سید محمد رضا موسوی]]
[[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ آذر 1402 توسط محسن عزیزی]]{{جعبه اطلاعات کتاب
| تصویر =NUR104904J1.jpg
| عنوان = دیوان محمد بن حسام خوسفی
| عنوان‌های دیگر = شا‌مل قصیده‌ها، غزلها، ترکیب‌بندها، ترجیع‌بندها، مسمط‌ها، مثنویها، قطعه‌ها و ربا‌عیها
| پدیدآورندگان
| پدیدآوران =
[[اب‍ن‌ ح‍س‍ام‌، م‍ح‍م‍د ب‍ن‌ ح‍س‍ام‌ال‍دی‍ن‌]] (نويسنده)
[[احمدی بیرجندی، احمد ]] (مصحح)
[[سالک، محمدتقی]] ( مصحح)
|زبان
| زبان = فارسی
| کد کنگره =   
| موضوع =شعر فارسی - قرن 9ق.
|ناشر
| ناشر =
| مکان نشر =
| سال نشر = 1366ش
| کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE104904AUTOMATIONCODE
| چاپ = 0
| شابک =
| تعداد جلد = 1
| کتابخانۀ دیجیتال نور = 104904
| کتابخوان همراه نور = 104904
| کد پدیدآور = 76333
| پس از =
| پیش از =
}}
'''دیوان محمد بن حسام خوسفی'''، شامل قصیده‌ها، غزل‌ها، ترکیب‌بندها، ترجیع‌بندها، مسمط‌ها، مثنوی‌ها، قطعه‌ها و رباعی‌های محمد بن حسام خوسفی (متولد 783ق) است. کتاب به اهتمام و با مقدمه احمد احمدی بیرجندی و محمدتقی سالک منتشر شده است.
کتاب با مقدمه‌ای در بررسی وضع سیاسی و اجتماعی و ادبی ایران در قرن نهم هجری آغاز شده است<ref>ر.ک: مقدمه، صفحه هشت</ref>‏، سپس به زندگی محمد بن حسام خوسفی و نام و نسب و تخلص، زادگاه و تاریخ تولد و شیوه زندگی او اشاره شده است. پس از آن به شعر ابن حسام پرداخته شده و چنین آمده است: «ابن حسام به‌طور کلی شاعری است قصیده‌سرا، آن‌هم قصاید مدحیّه در منقبت رسول اکرم(ص) و امیر مؤمنان علی(ع) و سایر پیشوایان مذهبی. کسانی که درباره ابن حسام قضاوت کرده و اشعار او را به محک نقد آزموده‌اند، او را از معدود شاعران استاد قرن نهم هجری می‌دانند که بر علوم زمان و مبانی ادبی و اسلامی عصر خود تسلط کافی داشته و از سنت‌های ادبی شعر و زیروبم‌های سخن و فنون سخنوری آگاه بوده و از اساتید پیش از خود بهره وافی برده است<ref>ر.ک: همان، صفحه هفده و هجده</ref>‏.
==سبک و شیوه==
محمد بن حسام دارای سبک و شیوه مستقلی در شعر نبوده و بیشتر مقلد استادان قبل از خود می‌باشد. به‌طور کلی، سبک وی در قصیده بیشتر خراسانی و در غزل، عراقی است. ابن حسام به علت اعتقاد راستین به اسلام و قرآن و انس زیادی که هم از جهت تلاوت و هم از جهت کتابت با آن کتاب عظیم و مجید آسمانی داشته و هم به سبب تسلط کافی بر احادیث و اخبار و قصص قرآن و سیره، در اشعار خود آیات زیادی را به‌طور کامل و یا بخشی از آنها را درج کرده است و به قصص و روایات، تلمیحات و اشاراتی دارد که نقل همه آنها از گنجایش این مقال خارج است؛ به‌عنوان نمونه در قصیده معروف خود به مطلع:
{{شعر}}
* {{ب|'' ای رفته آستان تو رضوان به آستین ''|2='' جاروب فرش مسند تو زلف حور عین ''}}
که در نعت حضرت سیدالمرسلین رسول‌الله(ص) است، چنین گوید:
* {{ب|'' ای مالک ممالک ایاک نعبد ''|2='' و ای سالک مسالک ایاک نستعین ''}} و...
{{پایان شعر}}<ref>ر.ک: همان، صفحه بیست‌وهشت – بیست‌ونه</ref>‏.
==پانویس==
<references/>
==منابع مقاله==
مقدمه.
==وابسته‌ها==
{{وابسته‌ها}}
[[رده:کتاب‌شناسی]]
[[رده:مقالات بازبینی نشده2]]
[[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ آذر 1402 توسط سید محمد رضا موسوی]]
[[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ آذر 1402 توسط سید محمد رضا موسوی]]
[[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ آذر 1402 توسط محسن عزیزی]]
[[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ آذر 1402 توسط محسن عزیزی]]
۳۰

ویرایش