دولت‌آبادی، عزیز: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳۰: | خط ۳۰: | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
{{کاربردهای دیگر|دولت‌آبادی (ابهام زدایی)}} | |||
'''عزیز دولت‌آبادى''' (۱۳۰۱- ۱۳۸۸ش)، متخلص به درویش، ادیب، از شاعران آذربایجان، نویسنده، اولین رئیس کتابخانه ملی تبریز، رئیس کتابخانه تربیت(1334ش)، مدیریت دبیرستان رازى (1340)، مدیر دبیرستان نمونه (از 1341-1349)، استاد تاریخ ادبیات دانشگاه تبریز و دانشگاه آزاد اسلامی | '''عزیز دولت‌آبادى''' (۱۳۰۱- ۱۳۸۸ش)، متخلص به درویش، ادیب، از شاعران آذربایجان، نویسنده، اولین رئیس کتابخانه ملی تبریز، رئیس کتابخانه تربیت(1334ش)، مدیریت دبیرستان رازى (1340)، مدیر دبیرستان نمونه (از 1341-1349)، استاد تاریخ ادبیات دانشگاه تبریز و دانشگاه آزاد اسلامی | ||
نسخهٔ ۱ اکتبر ۲۰۲۰، ساعت ۱۳:۵۵
| نام | دولت آبادی، عزیز |
|---|---|
| نامهای دیگر | Aziz Dowlatabadi |
| نام پدر | موسى |
| متولد | 1301 ش |
| محل تولد | تبریز |
| رحلت | 10 اردیبهشت 1388- تبریز |
| اساتید | |
| برخی آثار | سخنوران آذربایجان (از قطران تا شهریار) |
| کد مؤلف | AUTHORCODE04204AUTHORCODE |
عزیز دولت‌آبادى (۱۳۰۱- ۱۳۸۸ش)، متخلص به درویش، ادیب، از شاعران آذربایجان، نویسنده، اولین رئیس کتابخانه ملی تبریز، رئیس کتابخانه تربیت(1334ش)، مدیریت دبیرستان رازى (1340)، مدیر دبیرستان نمونه (از 1341-1349)، استاد تاریخ ادبیات دانشگاه تبریز و دانشگاه آزاد اسلامی
ولادت
او فرزند موسى در 9 شهریورماه سال 1301ش در تبریز متولد شد.
تحصیلات
وی پس از اكمال تحصیلات دانشگاهى و اخذ درجۀ لیسانس در رشتۀ ادبیات فارسى و علوم تربیتى، سال 1322ش وارد خدمت آموزش و پرورش شد. به سال 1330ش باز هم به ادامۀ تحصیل همّت گماشت. اساتید گرانقدر هیئت نظارت دورۀ دكتراى ادبیات فارسى: دكتر كى، رئیس دانشكدۀ ادبیات تهران، بدیع‌الزّمان فروزانفر، دكتر لطفعلى صورتگر تشكیل جلسه دادند و پس از مصاحبه و مشاوره، با ادامۀ تحصیل وى در دورۀ دكتراى ادبیات فارسى موافقت فرمودند.
بدین ترتیب به آرزوى دیرینۀ خود نایل گشت و اندکزمانى توفیق تحصیل یافت، ولى مخالفت وزارت آموزش و پرورش وقت با انتقال وى به مركز از سویى و عدم استطاعت مالى از سوى دیگر، مانع ادامۀ تحصیل شد و در نتیجه، ناگزیر به زادگاهش بازگشت و مشغول تدریس و سایر خدمات فرهنگى شد.
مدتى ریاست كتابخانه‌هاى ملى و تربیت تبریز (1334ش) و مدیریت دبیرستان رازى (1340) و دبیرستان نمونه (از 1341-1349) را عهده‌دار بود، در عین حال، در دانشگاه تبریز و بعدها در دانشگاه آزاد اسلامى به تدریس تاریخ ادبیات اشتغال داشت. آخرین سنوات خدمت خود را (از 1349 تا 1353) در دبیرستان ارامنۀ اسدى با سمت مدیریت به پایان رسانید و پس از سى و یکسال خدمت، در خردادماه 1353ش بازنشسته شد. ولى در كار تحقیق و تألیف، هرگز خود را بازنشسته احساس نكرد و بیشترین اوقات فراغت خود را به تألیف، تصحیح متون فارسى و تنظیم مقالات و گاهى به سرودن شعر گذرانید.
وفات
او در ۱۰ اردیبهشت ۱۳۸۸ به علت سرطان ریه درگذشت و در مقبرةالشعرای تبریز به خاک سپرده شد.
آثار
از آثار وى علاوه بر 12 كتب كلاسى و درسى، كتاب‌هاى ذیل قابل ذكرند:
الف) تألیفات
- تاریخ تحوّل نثر فارسىِ معاصر
- تذكرة سخنوران آذربایجان
- سرایندگان شعر پارسى در قفقاز
- كتابخانه‌هاى آذربایجان
- فرهنگ واژه‌هاى تركى و مغولى در متون فارسى.
ب) تصحیحات
- تصحیح دیوان كمال خجندى
- تصحیح دیوان خیالىِ بخارایى
- تصحیح روضة اطهار تألیف ملّاى تبریزى
ج) مقالات
وى علاوه بر تألیفات و تصحیحات فوق، بیش از چهل مقاله در نشریۀ دانشكدۀ ادبیات و علوم انسانى تبریز، مجلۀ آینده، دایرةالمعارف بزرگ اسلامى، ناموارۀ دكتر محمود افشار، مجلۀ معلم امروز، نامۀ ادارۀ كاخ آموزش و پرورش تبریز و نشریۀ كتابخانۀ ملى تبریز، مجلۀ وارلیق، مجلۀ هور، مجلۀ آشنا و... انتشار داده كه از آن‌ها در فهرست مقالات فارسى تألیف ایرج افشار و فهرست مقالات نشریۀ دانشكدۀ ادبیات تبریز یاد شده است.