دهباشی، مهدی: تفاوت میان نسخهها
جز (جایگزینی متن - 'سید محمدکاظم عصار' به 'عصار، سید محمدکاظم') |
|||
خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
[[میلانی، سید محمدهادی|سید محمدهادى میلانى]] | [[میلانی، سید محمدهادی|سید محمدهادى میلانى]] | ||
[[سید محمدکاظم | [[عصار، سید محمدکاظم|سید کاظم عصار]] | ||
|- | |- | ||
|برخی آثار | |برخی آثار | ||
خط ۴۷: | خط ۴۷: | ||
===حوزوی=== | ===حوزوی=== | ||
وی مقدمات علوم اسلامی را تا سطح خارج، نزد آیات عظام طبیبزاده احمدآبادى، [[بهبهانی، سید علی|سید على بهبهانى رامهرمزى]]، [[میلانی، سید محمدهادی|سید محمدهادى میلانى]] و فلسفه اسلامى را نزد آیتالله ادیب و حکیم [[سید محمدکاظم | وی مقدمات علوم اسلامی را تا سطح خارج، نزد آیات عظام طبیبزاده احمدآبادى، [[بهبهانی، سید علی|سید على بهبهانى رامهرمزى]]، [[میلانی، سید محمدهادی|سید محمدهادى میلانى]] و فلسفه اسلامى را نزد آیتالله ادیب و حکیم [[عصار، سید محمدکاظم|سید کاظم عصار]] فراگرفته و تاکنون به تدریس فلسفه اسلامی و غرب، منطق قدیم و جدید در دانشگاه اصفهان اشتغال دارد. وی در سال ۱۳۷۰، به رتبه استادی رسید<ref>ر.ک: همان</ref>. | ||
==آثار== | ==آثار== |
نسخهٔ ۱۰ دسامبر ۲۰۲۰، ساعت ۱۹:۴۰
نام | مهدی دهباشی |
---|---|
نامهای دیگر | |
نام پدر | |
متولد | 1321ش |
محل تولد | اصفهان |
رحلت | |
اساتید | سید على بهبهانى رامهرمزى |
برخی آثار | المقالات و الرسالات |
کد مؤلف | AUTHORCODE10386AUTHORCODE |
مهدی دهباشی (متولد: 1321ش)، استاد، نویسنده و محقق معاصر در زمینه فلسفه است که دارای تحصیلات حوزوی و دانشگاهی بوده و کتاب «فلسفه علم» و «تصحیح و شرح رباعیات فلسفی و عرفانی موسوم به شرح الرباعيات علامه جلالالدین دوانی»، از جمله آثار اوست.
ولادت
مهدی دهباشی، در سال ۱۳۲۱ش، در اصفهان به دنیا آمد[۱].
تحصیلات
آکادمیک
وی تحصیلات دانشگاهی را با کارشناسی ادبیات عرب دانشگاه تهران آغاز کرد و تا فوق لیسانس در رشتههای روانشناسی و معقول و منقول دانشگاه تهران ادامه داده و از دانشگاه فوردهام نیویورک در رشته فلسفه، به اخذ دکترا نائل شد[۲].
حوزوی
وی مقدمات علوم اسلامی را تا سطح خارج، نزد آیات عظام طبیبزاده احمدآبادى، سید على بهبهانى رامهرمزى، سید محمدهادى میلانى و فلسفه اسلامى را نزد آیتالله ادیب و حکیم سید کاظم عصار فراگرفته و تاکنون به تدریس فلسفه اسلامی و غرب، منطق قدیم و جدید در دانشگاه اصفهان اشتغال دارد. وی در سال ۱۳۷۰، به رتبه استادی رسید[۳].
آثار
- فلسفه علم؛
- تصحیح و شرح رباعیات فلسفی و عرفانی موسوم به شرح الرباعيات علامه جلالالدین دوانی؛
- پژوهشی تطبیقی در هستیشناسی و شناختشناسی ملاصدرا و وایتهد، فیلسوفان مشهور فلسفه پویشی شرق و غرب؛
- سیر تصوف از ایران به هند؛
- سرنوشت و آزادی از دیدگاه ملاصدرا (همراه با ترجمه دو رساله القضاء و القدر و خلق الأعمال)؛
- تاریخ تصوف (۱)، با مشارکت سید علیاصغر میرباقریفرد؛
- مقدمه بر کتاب «آشنایی با فلسفه پزشکی»، اثر سید مهدی موحد ابطحی؛
- ترجمه «مرآة الأزمان»، اثر محمد بن محمدزمان کاشانی؛
- ترجمه نظریه شناخت چیزم، ردریک میلتن؛
- فرهنگ جامع اصطلاحات فلسفی دوسویه فارسی - انگلیسی، انگلیسی – فارسی؛
- ترجمه، نقد و تحلیل «فلسفه ملاصدرا: با نگاهی نو در ترازوی نقد»، اثر فضلالرحمن.
مقالات متعددی نیز از ایشان در نشریات مختلف به چاپ رسیده است[۴].