دراية الحديث

دراية الحديث از آثار حديث‌شناس معاصر حجةالاسلام كاظم مديرشانه‌چى (1306- 1381ش) است كه در آن، پيدايش و صدور حديث و تاريخ تدوين و ضبط حديث در ميان شيعه و سنى و علل جعل حديث و معانى اصطلاحات فراوان حديث و تقسيمات گوناگون آن را به صورت مستند توضيح داده است.

درایه الحدیث
دراية الحديث
پدیدآورانمدیرشانه‌چی، کاظم (نویسنده)
ناشردار الثقلين
مکان نشرقم - ایران
سال نشر1379 ش
چاپ1
شابک964-6823-53-8
موضوعحدیث - علم الدرایه
زبانفارسی
تعداد جلد1
کد کنگره
‏BP‎‏ ‎‏109‎‏ ‎‏/‎‏م‎‏4‎‏د‎‏4
نورلایبمطالعه و دانلود pdf

ساختار

كتاب حاضر از مقدمه نویسنده و متن اصلى تشكيل شده كه در ضمن عناوين متعددى ارائه شده است. نویسنده متنهاى متعددى به زبان عربى از عبارات دانشمندان اسلامى در زمينه تعاريف علمى اصطلاحات حديثى و... در سراسر كتاب آورده و از تعداد قابل توجهى از منابع مهمّ و آثار علمى انديشمندان اسلامى -قديم و معاصر- براى توليد اثر حاضر بهره برده است. شيوه نویسنده در اين اثر، آموزشى است و به مباحث رايج و متداول در اين علم پرداخته است.

گزارش محتوا

درباره محتواى اين اثر، گفتنى‌ها فراوان است از جمله:

  1. نویسنده با بيان اينكه متواتر به متواتر لفظى، معنوى و اجمالى تقسيم شده، افزوده است: تواتر اجمالى عبارت از علم اجمالى به صحت يكى از چند حديثى است كه در يك موضوع وارد شده است؛ مانند: اخبار مختلفى كه براى حجيت خبر واحد استشهاد شده كه گرچه در يكان‌يكان آنها مى‌توان خدشه كرد ولى صدور يكى از آن جمع، به تواتر اجمالى ثابت است. نویسنده در پايان چنين اظهار نظر كرده است: مى‌توان گفت كه برگشت تواتر اجمالى نيز به همان‌قدر مشترك مفاد چند خبر است كه تواتر معنوى مى‌نامند[۱]
  2. نویسنده در مورد حديث ناسخ و منسوخ چنين گفته است: ناسخ حديثى است كه حكم شرعى ثابتى را ذكر مى‌كند كه در قرآن يا حديث ديگرى آمده و منسوخ به عكس آن، يعنى حديثى است كه حكمى را دربردارد كه توسط حديث ناسخ برداشته شده است.[۲]نویسنده در اينجا به مثالى اشاره مى‌كند كه مورد مناقشه است: وى چنين مى‌نويسد كه حديث نبوى «أفطر الحاجم و المحجوم» به حديث «احتجم رسول‌الله(ص) و هو صائمٌ» نسخ شده است! عبدالهادى مسعودى در كتاب روش فهم حديث اين مطلب را مستدل مورد بحث قرار داده و چنين نتيجه گرفته است: «به روشنى ديده مى‌شود كه سبب شكستن روزه دروغ بستن بر پيامبر خدا بوده است كه خود از مفطرات مستقل و قطعى روزه است. از اين‌رو سخن پيامبر(ص) ناظر به همان دو تن بوده است نه ساير حجامتگران»[۳]
  3. نویسنده درباره آنچه مورد نياز محدث است، چنين نوشته است: محدث در اين علم، به فقه، اصول، عقايد و علوم عربى و اسماء رجال و معرفت اسانيد و تاريخ احتياج دارد، به‌علاوه بايد با اهل حديث معاشرت و مباحثه داشته و نيكو فكر كند و ذهن خود را متوجه علم مزبور نمايد و بر حديث مداومت كند[۴]
  4. نویسنده در مورد لزوم آشنايى با تاريخ براى نقد حديث اين مطلب را از كتاب «أضواء على السّنة» نقل كرده است كه مسلم روايت كرده كه ابوسفيان هنگامى كه اسلام آورد سه خواهش از رسول خدا(ص) نمود: اول ازدواج آن حضرت با دخترش ام حبيبه. دوم اينكه پسرش معاويه را جزو نويسندگان خود قرار دهد. سوم سركردگى لشكرى را به او واگذارد كه حضرت با هر سه تقاضاى وى موافقت كرد. درصورتى‌كه رسول اكرم(ص)، ام حبيبه را هنگامى كه در حبشه بود، تزويج فرمود و ابوسفيان در عام‌الفتح اسلام آورد و بين اين دو واقعه چندين سال فاصله است. ديگر اينكه در تواريخ سركردگى ابوسفيان در غزوه‌اى به نظر نمى‌رسد و از اينجا مى‌توان به وضع حديث پى برد[۵]

وضعيت كتاب

براى كتاب حاضر، فقط فهرست منابع و فهرست تفصيلى مطالب فراهم شده و متأسفانه از فهرست‌هاى فنى -شامل آيات، روايات، اعلام، امكنه و اصطلاحات خبرى نيست. اين كتاب مستند است و نویسنده ارجاعاتش را به صورت پاورقى آورده است. بسيارى از پاورقى‌ها استنادى است و نویسنده منابع مورد نظرش را با ذكر نام كتاب و جلد و صفحه مشخص كرده است. گاه معناى لغوى واژه‌اى و گاه نيز پاورقى توضيحى آورده است.

پانويس

  1. متن كتاب، ص65- 66
  2. همان، ص 102
  3. مسعودى، عبدالهادى، ص133- 135
  4. متن كتاب، ص170
  5. همان، ص180

منابع مقاله

  1. مقدمه و متن كتاب.
  2. مسعودى، عبدالهادى، «روش فهم حديث»، دانشكده علوم حديث و سمت، تهران، چاپ پنجم، 1389ش.

وابسته‌ها