پرش به محتوا

دراسات في منهاج السنة لمعرفة ابن تيمية مدخل لشرح منهاج الكرامة: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - ' »' به '»'
جز (جایگزینی متن - 'جسماني' به 'جسمانی')
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
جز (جایگزینی متن - ' »' به '»')
 
(۹ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد)
خط ۸: خط ۸:
مدخل لشرح منهاج الکرامه
مدخل لشرح منهاج الکرامه
| پدیدآوران =  
| پدیدآوران =  
[[حسینی میلانی، علی]] (نويسنده)
[[حسینی میلانی، علی]] (نویسنده)
| زبان =عربی
| زبان =عربی
| کد کنگره =‏BP‎‏ ‎‏223‎‏ ‎‏/‎‏ع‎‏8‎‏ ‎‏م‎‏8‎‏082‎‏23
| کد کنگره =‏BP‎‏ ‎‏223‎‏ ‎‏/‎‏ع‎‏8‎‏ ‎‏م‎‏8‎‏082‎‏23
خط ۱۶: خط ۱۶:
امامت - دفاعیه‌ها و ردیه‌ها
امامت - دفاعیه‌ها و ردیه‌ها


شیعه - دفاعیه‎ها و ردیه‎ها
شیعه - دفاعیه‌ها و ردیه‌ها


[[علامه حلی، حسن بن یوسف|علامه حلی]]، حسن بن یوسف، 648 - 726ق. منهاج الکرامه فی اثبات الامامه - نقد و تفسیر
[[علامه حلی، حسن بن یوسف|علامه حلی]]، حسن بن یوسف، 648 - 726ق. منهاج الکرامه فی اثبات الامامه - نقد و تفسیر
خط ۲۹: خط ۲۹:
| چاپ =3
| چاپ =3
| تعداد جلد =1
| تعداد جلد =1
| کتابخانۀ دیجیتال نور =12350
| کتابخوان همراه نور =12350
| کد پدیدآور =
| کد پدیدآور =
| پس از =
| پس از =
خط ۳۹: خط ۴۱:
مؤلف در مقدمه كتاب، ابتدا شخصيت [[حلی، حسن بن یوسف|علامه حلى]]، اساتيد وى و كتاب «منهاج الكرامة» را معرفى كرده و سپس در ده باب، به نقد آراء [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تیمیه]] و تبيين تناقضات گفتارى وى پرداخته است.
مؤلف در مقدمه كتاب، ابتدا شخصيت [[حلی، حسن بن یوسف|علامه حلى]]، اساتيد وى و كتاب «منهاج الكرامة» را معرفى كرده و سپس در ده باب، به نقد آراء [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تیمیه]] و تبيين تناقضات گفتارى وى پرداخته است.


در اين اثر نظرات [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تیمیه]]، درباره «تجسيم و تشبيه»، «صفات خدا»، «امامت و خلافت»، «شخصيت حضرت زهرا(س)»، «اهل‌بيت(ع)»، «تشيع» و... بيان شده و در بخش نهايى، نظرات علماى اهل سنت مانند «صفى‌الدين هندى»، «ابوحيان اندلسى»، «[[ابن حجر عسقلانی، احمد بن علی|ابن حجر عسقلانى]]»، «تاج‌الدين سبک ى» و ديگران درباره شخصيت علمى [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تیمیه]] آمده است.
در اين اثر نظرات [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تیمیه]]، درباره «تجسيم و تشبيه»، «صفات خدا»، «امامت و خلافت»، «شخصيت حضرت زهرا(س)»، «اهل‌بيت(ع)»، «تشيع» و... بيان شده و در بخش نهايى، نظرات علماى اهل سنت مانند «صفى‌الدين هندى»، «ابوحيان اندلسى»، «[[ابن حجر عسقلانی، احمد بن علی|ابن حجر عسقلانى]]»، «تاج‌الدين سبکی» و ديگران درباره شخصيت علمى [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تیمیه]] آمده است.


== گزارش محتوا ==
== گزارش محتوا ==
نويسنده در باب اول، قول [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تیمیه]] درباره تجسم خدا را ذكر كرده و بيان مى‌دارد كه او به گمان اين كه كسى نمى‌تواند به آنچه كه در قرآن است پى‌ببرد و حقايق آن را درك كند، الفاظ آن را بر ظاهرش حمل نموده و منكر مجاز در لغت عربى شده و اين الفاظ را در حقيقت آن حمل مى‌كند و لذا قائل است كه در كتاب و سنت، اصلا مجاز وجود ندارد.(متن كتاب، ص99)
نویسنده در باب اول، قول [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تیمیه]] درباره تجسم خدا را ذكر كرده و بيان مى‌دارد كه او به گمان اين كه كسى نمى‌تواند به آنچه كه در قرآن است پى‌ببرد و حقايق آن را درك كند، الفاظ آن را بر ظاهرش حمل نموده و منكر مجاز در لغت عربى شده و اين الفاظ را در حقيقت آن حمل مى‌كند و لذا قائل است كه در كتاب و سنت، اصلا مجاز وجود ندارد.(متن كتاب، ص99)


در اين باب، جسمانیت به خدا نسبت داده شده و مؤلف، سعى كرده سخنانى را كه در نسبت دادن جسم به خدا از طرف [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تیمیه]] است، در اين باب جمع‌آورى كرده و به آن‌ها پاسخ گويد.
در اين باب، جسمانیت به خدا نسبت داده شده و مؤلف، سعى كرده سخنانى را كه در نسبت دادن جسم به خدا از طرف [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تیمیه]] است، در اين باب جمع‌آورى كرده و به آن‌ها پاسخ گويد.
خط ۵۲: خط ۵۴:
همچنين [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تیمیه]] به اعتقاد شيعه در مورد افعال بندگان خدا خرده گرفته كه مى‌گويد: دلالت‌هاى فراوانى وجود دارد كه هر حادثى، خالقش خداست و فعل بندگان گنهكار از جمله حوادث است و هر ممكنى، وجود و عدم را مى‌پذيرد، پس اگر خدا بخواهد صورت مى‌پذيرد و اگر نخواهد نمى‌شود و فعل بنده از جمله ممكنات است.
همچنين [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تیمیه]] به اعتقاد شيعه در مورد افعال بندگان خدا خرده گرفته كه مى‌گويد: دلالت‌هاى فراوانى وجود دارد كه هر حادثى، خالقش خداست و فعل بندگان گنهكار از جمله حوادث است و هر ممكنى، وجود و عدم را مى‌پذيرد، پس اگر خدا بخواهد صورت مى‌پذيرد و اگر نخواهد نمى‌شود و فعل بنده از جمله ممكنات است.


مؤلف از [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تیمیه]] نقل مى‌كند كه درباره عصمت ائمه(ع) گفته است: «عصمت انبياء بدعت است و اولين كسى كه اين بدعت را گذاشت، ابن سباء بود و اين قول از ابن سباء و تابعينش معروف است.» سپس [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تیمیه]] ادامه مى‌دهد كه عصمت ابوبكر و عمر، برتر از عصمت على(ع) است. در مورد تقيه گفته است كه رافضه انسان‌هاى منافقى هستند كه با مجوز تقيه، چيزى مى‌گويند كه به آن اعتقاد ندارند اما نويسنده به تمامى اين شبهات، به خوبى پاسخ داده است.
مؤلف از [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تیمیه]] نقل مى‌كند كه درباره عصمت ائمه(ع) گفته است: «عصمت انبياء بدعت است و اولين كسى كه اين بدعت را گذاشت، ابن سباء بود و اين قول از ابن سباء و تابعينش معروف است.» سپس [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تیمیه]] ادامه مى‌دهد كه عصمت ابوبكر و عمر، برتر از عصمت على(ع) است. در مورد تقيه گفته است كه رافضه انسان‌هاى منافقى هستند كه با مجوز تقيه، چيزى مى‌گويند كه به آن اعتقاد ندارند اما نویسنده به تمامى اين شبهات، به خوبى پاسخ داده است.


مؤلف مى‌گويد كه [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تیمیه]]، منكر شفاعت نيست بلكه از ظاهر عبارات او استفاده مى‌شود كه شفاعت بعد از دخول جهنم حاصل مى‌شود و مخصوص پيامبر است و افرادى را كه ذره‌اى از ايمان در قلبشان باشد از جهنم خارج مى‌كند.
مؤلف مى‌گويد كه [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تیمیه]]، منكر شفاعت نيست بلكه از ظاهر عبارات او استفاده مى‌شود كه شفاعت بعد از دخول جهنم حاصل مى‌شود و مخصوص پيامبر است و افرادى را كه ذره‌اى از ايمان در قلبشان باشد از جهنم خارج مى‌كند.
خط ۶۴: خط ۶۶:
فصل پنجم، درباره اقوال [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تیمیه]] نسبت حضرت زهرا(س) و اهل‌بيت(ع) است. وى تمام احاديثى كه در شان و فضيلت حضرت زهراست كذب دانسته مانند حديث معروف: «ان الله يغضب لغضبك».
فصل پنجم، درباره اقوال [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تیمیه]] نسبت حضرت زهرا(س) و اهل‌بيت(ع) است. وى تمام احاديثى كه در شان و فضيلت حضرت زهراست كذب دانسته مانند حديث معروف: «ان الله يغضب لغضبك».


در فصل ششم، مؤلف به دروغ‌هايى كه [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تیمیه]] به اولاد ائمه(ع) و اصحاب آن‌ها وارد كرده، اشاره مى‌كند مانند [[ابن‌عباس، عبدالله بن عباس|ابن عباس]]، ابوذر، مالك اشتر، هاشم مرقال، محمد بن ابى‌بكر.
در فصل ششم، مؤلف به دروغ‌هايى كه [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تیمیه]] به اولاد ائمه(ع) و اصحاب آن‌ها وارد كرده، اشاره مى‌كند مانند [[ابن عباس، عبدالله بن عباس|ابن عباس]]، ابوذر، مالك اشتر، هاشم مرقال، محمد بن ابى‌بكر.


وى درباره حضرت ابوطالب، اسرار بر كفر او دارد و به قول مؤلف كتاب، هيچ دليلى بر اين امر جز بغضى كه نسبت به اميرالمؤمنين دارد، وجود ندارد.
وى درباره حضرت ابوطالب، اسرار بر كفر او دارد و به قول مؤلف كتاب، هيچ دليلى بر اين امر جز بغضى كه نسبت به اميرالمؤمنين دارد، وجود ندارد.
خط ۸۷: خط ۸۹:


==وابسته‌ها==
==وابسته‌ها==
{{وابسته‌ها}}
[[منهاج الكرامة في معرفة الإمامة]]
[[منهاج الكرامة في معرفة الإمامة]]