درآمدی بر تاریخ علوم قرآنی: تفاوت میان نسخه‌ها

نویسنده ابتدا در پیشگفتار به‌صورت قرن‎ قرن، سیر تاریخ علوم قرآنی را نشان می‌دهد<ref>ر.ک: پیشگفتار، صفحه‌های ج - ط‍</ref>. او درباره قرن چهاردهم می‌نویسد: «قرن چهاردهم، قرن تحول و دگرگونى در همه‎ى ابعاد اندیشه‎ى دینى است. این دوره را مى‎توان به‎عنوان دوره‎ى تجدید حیات علوم قرآنى و تفسیر، رشد عقل‎گرایى و علم‎گرایى، پیدایى آثارى ارزشمند در موضوع ویژه‎ى تاریخ قرآن، به‎ویژه اقبال و رویکرد خاورشناسان به مطالعات و پژوهش‎هاى قرآنى و نیز توجه به عرصه‌هاى نو (زبان قرآن، قصه‌هاى قرآن، روش‎شناسى تفسیر و فهم قرآن، ترجمه‎ى گسترده‎ى قرآن، وحى‎شناسى، تحریف‎ناپذیرى و جز آن‎ها) شناخت. بااین‎همه، نوسازى و احیاى آثار علوم قرآنى اندیشمندان بزرگ اسلامى و شیعى، شبهه‎شناسى و نیز پاسخگویى به شبهات روزآمد مخالفان و خاورشناسان و پالایش و پیرایش منابع تفسیرى و حدیثى از برخى روایات ساختگى و خرافى و اندیشه‌هاى غلوآمیز از جمله بایسته‌هاى پژوهشى در مراکز علمى حوزوى و دانشگاهى است»<ref>همان، صفحه ط</ref>.