۶۱٬۱۸۹
ویرایش
جز
جایگزینی متن - ' ،' به '،'
جز (جایگزینی متن - 'جامع الرواة' به 'جامع الرواة') |
جز (جایگزینی متن - ' ،' به '،') |
||
| خط ۳۴: | خط ۳۴: | ||
«رضى الدين محمد خوانسارى»، فرزند [[محقق خوانساری، حسین بن محمد|آقا حسين خوانسارى]] ، فقيه، متكلم و شاعر بود. از تاريخ ولادت او اطلاع دقيقى در دست نيست، ولى وفات وى را در سال 1113ق ذكر كرده‌اند. | «رضى الدين محمد خوانسارى»، فرزند [[محقق خوانساری، حسین بن محمد|آقا حسين خوانسارى]]، فقيه، متكلم و شاعر بود. از تاريخ ولادت او اطلاع دقيقى در دست نيست، ولى وفات وى را در سال 1113ق ذكر كرده‌اند. | ||
ايشان، برادر آقا جمال خوانسارى است و هر دو به نام محمد ناميده شده‌اند و در اصفهان نشو و نما يافته‌اند و در محضر پدر بزرگوارشان، [[محقق خوانساری، حسین بن محمد|محقق خوانسارى]] و دايى دانشمندشان، ملا محمدباقر سبزوارى، علم آموختند. وى قبل از برادر خود در جوانى درگذشت. او از كسانى است كه حكم شاه سلطان حسين را در نهى از منكرات امضاء كرد. آقا خليل اصفهانى قاينى از شاگردان اوست. يكى از شاگردان او مى‌گويد: «در مجلس درس وى، دويست تا سيصد نفر حاضر مى‌شدند». | ايشان، برادر آقا جمال خوانسارى است و هر دو به نام محمد ناميده شده‌اند و در اصفهان نشو و نما يافته‌اند و در محضر پدر بزرگوارشان، [[محقق خوانساری، حسین بن محمد|محقق خوانسارى]] و دايى دانشمندشان، ملا محمدباقر سبزوارى، علم آموختند. وى قبل از برادر خود در جوانى درگذشت. او از كسانى است كه حكم شاه سلطان حسين را در نهى از منكرات امضاء كرد. آقا خليل اصفهانى قاينى از شاگردان اوست. يكى از شاگردان او مى‌گويد: «در مجلس درس وى، دويست تا سيصد نفر حاضر مى‌شدند». | ||