۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'هک' به 'هک') |
جز (جایگزینی متن - 'ما' به 'ما') |
||
خط ۴۸: | خط ۴۸: | ||
...شیوه نویسندگى مؤلف ساده و بىپیرایه است و به ترصیع و تسجیع عبارت و تکلف و تصنع لفظى که در نثر فارسى از قرن ششم هجرى به بعد رواج بسیار پیدا کرده بود و تمام تألیفات فارسى را فراگرفته بود، توجهى ننموده است و در بعضى جاها که به آرایش و زیبایى بیان توجه نموده، به مشکلنویسى نپرداخته بود. | ...شیوه نویسندگى مؤلف ساده و بىپیرایه است و به ترصیع و تسجیع عبارت و تکلف و تصنع لفظى که در نثر فارسى از قرن ششم هجرى به بعد رواج بسیار پیدا کرده بود و تمام تألیفات فارسى را فراگرفته بود، توجهى ننموده است و در بعضى جاها که به آرایش و زیبایى بیان توجه نموده، به مشکلنویسى نپرداخته بود. | ||
براى توضیح عقاید و معانى تصوّف و تأیید اقوال و افعال متصوفه، مؤلف به آیات قرآنى و احادیث نبوى استناد مىکند و در حلّ مشکلات و مسائل دقیق تصوف به سخنان بزرگان صوفیه توسل مىجوید؛ مخصوصاً از منازل السائرين [[انصاری، عبدالله بن محمد|خواجه عبداللّه انصارى]] و [[الرسالة القشيرية|رسالة القشيرية]] [[قشیری، عبدالکریم بن هوازن|ابوالقاسم قشیرى]] و [[فصوص الحكم (تعليقات ابوالعلاء عفيفي)|فصوص الحكم]] [[ابن عربی، محمد بن علی|محىالدین]] و [[فوائح الجمال و فواتح الجلال|فوائح الجمال]] | براى توضیح عقاید و معانى تصوّف و تأیید اقوال و افعال متصوفه، مؤلف به آیات قرآنى و احادیث نبوى استناد مىکند و در حلّ مشکلات و مسائل دقیق تصوف به سخنان بزرگان صوفیه توسل مىجوید؛ مخصوصاً از منازل السائرين [[انصاری، عبدالله بن محمد|خواجه عبداللّه انصارى]] و [[الرسالة القشيرية|رسالة القشيرية]] [[قشیری، عبدالکریم بن هوازن|ابوالقاسم قشیرى]] و [[فصوص الحكم (تعليقات ابوالعلاء عفيفي)|فصوص الحكم]] [[ابن عربی، محمد بن علی|محىالدین]] و [[فوائح الجمال و فواتح الجلال|فوائح الجمال]] نجمالدّین کبرى مطالبى را نقل و روایت کرده است و علاوه بر آنها از نگارشات خود [[همدانی، علی بن شهابالدین|سید على همدانى]] استفاده نموده؛ مخصوصاً از رساله مشارب الأذواق (که شرحى است از قصیده خمریه [[ابن فارض، عمر بن علی|ابن الفارض]]...) و همچنین رساله حلّ الفصوص و رساله واردات و رساله مناجات و ذخيرة الملوك و غیره. | ||
علاوه بر مآخذ مهمى که اشاره شد، مؤلف از الفتوحات المكية [[ابن عربی، محمد بن علی|ابن عربى]] و إحياء علومالدّين و [[كیمیای سعادت|کیمیاى سعادت]] [[غزالی، محمد بن محمد|امام غزالى]] و [[عوارف المعارف]] [[سهروردی، یحیی بن حبش|شهابالدّین سهروردى]] نیز مطالبى را فراگرفته است. بالخصوص از فوائح عباراتى را به فارسى برگردانیده و جزو کتاب خودش قرار داده است. باوجود اینکه در خلاصة المناقب از [[فوائح الجمال و فواتح الجلال|فوائح الجمال]] بسیار استفاده شده است، باز هم مىتوان گفت که مؤلف بیشتر تحت تأثیر [[فصوص الحكم (تعليقات ابوالعلاء عفيفي)|فصوص الحكم]] قرار گرفته است؛ مثلا در موضوع ولایت آنجا که گفته است که «ولایت، باطن نبوت است»، از فص دوم «شیثیه» از [[فصوص الحكم (تعليقات ابوالعلاء عفيفي)|فصوص الحكم]] مأخوذ است و همینطور بیان أئمة الأسماء و اسامى قلب و حقیقت آن و انسان صغیر و کبیر، استعداد ذرات، بیان رؤیا، نوم الأنبياء و غیره و مطالب تصوف که در این کتاب آمده است، همه و همه تأثیر [[فصوص الحكم (تعليقات ابوالعلاء عفيفي)|فصوص الحكم]] را نشان مىدهد و علّت آن ظاهرا همین است که مرشد وى شرحى نوشته بود بر فصوص و رابطه بین [[همدانی، علی بن شهابالدین|سید على همدانى]] و [[ابن عربی، محمد بن علی|ابن عربى]] از همین جا معلوم است که شیخ علاءالدوله سمنانى یکى از مشایخ طریقت و خال وى، بر فتوحات حواشى نوشته و [[بدخشي، نور الدين جعفر|جعفر بدخشى]] تحت تأثیر آن قرار گرفته بود. | علاوه بر مآخذ مهمى که اشاره شد، مؤلف از الفتوحات المكية [[ابن عربی، محمد بن علی|ابن عربى]] و إحياء علومالدّين و [[كیمیای سعادت|کیمیاى سعادت]] [[غزالی، محمد بن محمد|امام غزالى]] و [[عوارف المعارف]] [[سهروردی، یحیی بن حبش|شهابالدّین سهروردى]] نیز مطالبى را فراگرفته است. بالخصوص از فوائح عباراتى را به فارسى برگردانیده و جزو کتاب خودش قرار داده است. باوجود اینکه در خلاصة المناقب از [[فوائح الجمال و فواتح الجلال|فوائح الجمال]] بسیار استفاده شده است، باز هم مىتوان گفت که مؤلف بیشتر تحت تأثیر [[فصوص الحكم (تعليقات ابوالعلاء عفيفي)|فصوص الحكم]] قرار گرفته است؛ مثلا در موضوع ولایت آنجا که گفته است که «ولایت، باطن نبوت است»، از فص دوم «شیثیه» از [[فصوص الحكم (تعليقات ابوالعلاء عفيفي)|فصوص الحكم]] مأخوذ است و همینطور بیان أئمة الأسماء و اسامى قلب و حقیقت آن و انسان صغیر و کبیر، استعداد ذرات، بیان رؤیا، نوم الأنبياء و غیره و مطالب تصوف که در این کتاب آمده است، همه و همه تأثیر [[فصوص الحكم (تعليقات ابوالعلاء عفيفي)|فصوص الحكم]] را نشان مىدهد و علّت آن ظاهرا همین است که مرشد وى شرحى نوشته بود بر فصوص و رابطه بین [[همدانی، علی بن شهابالدین|سید على همدانى]] و [[ابن عربی، محمد بن علی|ابن عربى]] از همین جا معلوم است که شیخ علاءالدوله سمنانى یکى از مشایخ طریقت و خال وى، بر فتوحات حواشى نوشته و [[بدخشي، نور الدين جعفر|جعفر بدخشى]] تحت تأثیر آن قرار گرفته بود. | ||
خط ۷۲: | خط ۷۲: | ||
ز)- ذکر خاتمة عمره».<ref>ر.ک: همان، صفحه کز</ref>. | ز)- ذکر خاتمة عمره».<ref>ر.ک: همان، صفحه کز</ref>. | ||
محقق، در انتهای اثر، فهرستی از 130 عنوان و موضوع که در کتاب مطرح شده را ارائه میدهد. برخی از آنها عبارتند از: تعلیم و تربیت [[همدانی، علی بن شهابالدین|میر سید علی همدانی]] از علاءالدوله سمنانی، احادیث درباره حب اهلبیت(ع)، اشعار در حب اهلبیت، اقسام حب و بغض، تعلیم و تربیت [[همدانی، علی بن شهابالدین|همدانی]] از تقیالدین علی دوستی، تعلیم و تربیت [[همدانی، علی بن شهابالدین|همدانی]] از شیخ محمود مزدقانی، بیان ولایت، اقسام ولایت، ملامتیه، بیان قطب، موضوع علم تصوف، عقل و شریعت، حقیقت وجود، شیطان، روح، اسم اعظم، اوراد [[همدانی، علی بن شهابالدین|سید علی همدانی]]، ریاضت [[همدانی، علی بن شهابالدین|سید علی همدانی]]، مکتوبات شیخ | محقق، در انتهای اثر، فهرستی از 130 عنوان و موضوع که در کتاب مطرح شده را ارائه میدهد. برخی از آنها عبارتند از: تعلیم و تربیت [[همدانی، علی بن شهابالدین|میر سید علی همدانی]] از علاءالدوله سمنانی، احادیث درباره حب اهلبیت(ع)، اشعار در حب اهلبیت، اقسام حب و بغض، تعلیم و تربیت [[همدانی، علی بن شهابالدین|همدانی]] از تقیالدین علی دوستی، تعلیم و تربیت [[همدانی، علی بن شهابالدین|همدانی]] از شیخ محمود مزدقانی، بیان ولایت، اقسام ولایت، ملامتیه، بیان قطب، موضوع علم تصوف، عقل و شریعت، حقیقت وجود، شیطان، روح، اسم اعظم، اوراد [[همدانی، علی بن شهابالدین|سید علی همدانی]]، ریاضت [[همدانی، علی بن شهابالدین|سید علی همدانی]]، مکتوبات شیخ قوامالدین به شیخ نورالدین، درباره تابوت [[همدانی، علی بن شهابالدین|سید علی همدانی]] و...<ref>ر.ک: فهرست موضوعات کتاب، ص329-333</ref>. | ||
==وضعیت کتاب== | ==وضعیت کتاب== |
ویرایش