۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
خلاصة المناقب (در مناقب میر سید علی همدانی) (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۶ سپتامبر ۲۰۱۹، ساعت ۱۷:۰۸
، ۶ سپتامبر ۲۰۱۹جایگزینی متن - 'ه‌ص' به 'ه‌ص'
جز (جایگزینی متن - 'ن‌ه' به 'ن‌ه') |
جز (جایگزینی متن - 'ه‌ص' به 'ه‌ص') |
||
| خط ۳۸: | خط ۳۸: | ||
«خلاصة المناقب مانند [[كشف المحجوب (تعریب)|كشف المحجوب]] و کتاب [[اللمع في التصوف|اللمع]] و غیره تألیفى در موضوع تصوف نیست و مثل [[تذكرة الأولياء (زوار)|تذكرة الأولياء]] و [[نفحات الأنس]] در ردیف کتب متصوفه نیز قرار ندارد، بلکه کتابی است از کتب مقامات همچون مناقب العارفين افلاکى که از لحاظ تسمیه نیز به این کتاب مماثلت دارد. چنانکه مىدانیم کتب مقامات عبارت است از کتاب‌هایى که هریک در شرح احوال یکى از متصوفه تألیف شده باشد و در ضمن سوانح ملفوظات و تعلیمات [[رشدیه، شمس‌الدین|صاحب سوانح]] را نیز شامل مىباشد و گذشته از این بعضى از بحثهاى مختلفى مربوط به شریعت و طریقت و اخلاق و عرفان در آنجا مىگیرد و خلاصة المناقب درست همینطور است که نویسنده ضمن بحث درباره موضوعى به بعضى از جزئیات آن موضوع نیز مىپردازد و در مواردى به مسئله دیگرى متوجه مىگردد؛ بهطور نمونه در یک مورد نوشته است: «الحمد للّه الهادي السلام که مرا از خواص و عوام اهل اسلام، توفیق محبت و متابعت آل طه و یس کرامت نمود»؛ به بیان حقیقت و فضیلت محبت آل محمّد پرداخته و در چهار ورق براى توضیح مطلب از احادیث متعددى استشهاد کرده و ابیاتى از [[سعدی، مصلح بن عبدالله|شیخ سعدى]]، [[عطار، محمد بن ابراهیم|شیخ عطار]] و [[خواجوی کرمانی، محمود بن علی|خواجوى کرمانى]] آورده و اقسام و انواع حبّ و بغض را توضیح داده است. | «خلاصة المناقب مانند [[كشف المحجوب (تعریب)|كشف المحجوب]] و کتاب [[اللمع في التصوف|اللمع]] و غیره تألیفى در موضوع تصوف نیست و مثل [[تذكرة الأولياء (زوار)|تذكرة الأولياء]] و [[نفحات الأنس]] در ردیف کتب متصوفه نیز قرار ندارد، بلکه کتابی است از کتب مقامات همچون مناقب العارفين افلاکى که از لحاظ تسمیه نیز به این کتاب مماثلت دارد. چنانکه مىدانیم کتب مقامات عبارت است از کتاب‌هایى که هریک در شرح احوال یکى از متصوفه تألیف شده باشد و در ضمن سوانح ملفوظات و تعلیمات [[رشدیه، شمس‌الدین|صاحب سوانح]] را نیز شامل مىباشد و گذشته از این بعضى از بحثهاى مختلفى مربوط به شریعت و طریقت و اخلاق و عرفان در آنجا مىگیرد و خلاصة المناقب درست همینطور است که نویسنده ضمن بحث درباره موضوعى به بعضى از جزئیات آن موضوع نیز مىپردازد و در مواردى به مسئله دیگرى متوجه مىگردد؛ بهطور نمونه در یک مورد نوشته است: «الحمد للّه الهادي السلام که مرا از خواص و عوام اهل اسلام، توفیق محبت و متابعت آل طه و یس کرامت نمود»؛ به بیان حقیقت و فضیلت محبت آل محمّد پرداخته و در چهار ورق براى توضیح مطلب از احادیث متعددى استشهاد کرده و ابیاتى از [[سعدی، مصلح بن عبدالله|شیخ سعدى]]، [[عطار، محمد بن ابراهیم|شیخ عطار]] و [[خواجوی کرمانی، محمود بن علی|خواجوى کرمانى]] آورده و اقسام و انواع حبّ و بغض را توضیح داده است. | ||
این روش نویسندگى که در سراسر مطالب و معانى کتاب رعایت شده، اگرچه خواننده را از اصل مطلب دور نماید، ولى سبک نگارش وى بهحدى ساده، روان و دلاویز است که اصلا خستهکننده و ملالآور نیست، بلکه سوز و تابش قلب وى | این روش نویسندگى که در سراسر مطالب و معانى کتاب رعایت شده، اگرچه خواننده را از اصل مطلب دور نماید، ولى سبک نگارش وى بهحدى ساده، روان و دلاویز است که اصلا خستهکننده و ملالآور نیست، بلکه سوز و تابش قلب وى به‌صورت بسیار مؤثر جلوه‌گر است و اغلب مباحث متصوفه نظر خواننده را جلب مىکنند. ذکر عوالم، بحث قطب، تکامل نفس انسان، خواطر قلب و قصه آدم و حوا و غیره از همین قبیل مطالب گوناگون است که در خلاصة المناقب آمده و به استشهاد از آیات و احادیث، مؤلف بیان خودش را مدلّل و به آوردن اشعار، نوشته خود را جالب و جاذبتر ساخته است. | ||
مطالب تصوّف و عرفان که مؤلف ضمن شرح احوال [[همدانی، علی بن شهاب‌الدین|سید على همدانى]] آورده است، به‌اندازه‌اى اهمیت دارد که اگر از کتاب استخراج و جمعآورى شود، | مطالب تصوّف و عرفان که مؤلف ضمن شرح احوال [[همدانی، علی بن شهاب‌الدین|سید على همدانى]] آورده است، به‌اندازه‌اى اهمیت دارد که اگر از کتاب استخراج و جمعآورى شود، به‌صورت کتاب مستقلى در خواهد آمد که ارزش آن از حیث کتابى در تصوف شناخته خواهد شد و از این حیث خلاصة المناقب دو جنبه مهم را داراست: | ||
اول، شرح زندگانى [[همدانی، علی بن شهاب‌الدین|میر سید على همدانى]]؛ | اول، شرح زندگانى [[همدانی، علی بن شهاب‌الدین|میر سید على همدانى]]؛ | ||