خداشناسی و فرجام‌شناسی
خداشناسی و فرجام‌شناسی، نوشته پژوهشگر معاصر؛ شهید محمدرضا کاشفی (1346- 1385ش.)، به 34 پرسش درباره توحید، عدل الهی و معاد پاسخ داده است. این‌ها پرسش‌هایی واقعی است که دانشجویان دانشگاه‌های ایران در کلاس‌ها، اردوها و جلسات مشاوره به‌صورت کتبی یا شفاهی مطرح کرده‌اند و پاسخها نیز متناسب بافرهنگ و ادبیات علمی و دانشگاهی سامان‌یافته است.
| خداشناسی و فرجام‌شناسی | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | کاشفی، محمدرضا (نويسنده) نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاه‌ها. مرکز فرهنگی. اداره مشاوره و پاسخ (سایر) |
| عنوان‌های دیگر | پرسشها و پاسخها |
| ناشر | دفتر نشر معارف |
| مکان نشر | ایران - قم |
| سال نشر | 1383ش |
| چاپ | 2 |
| شابک | - |
| موضوع | اسلام - پرسشها و پاسخها - خدا شناسی - معاد |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | 1383 /ک2خ4 217 BP |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
برای دیگر کاربردها، فرجام‌شناسی (ابهام زدایی) را ببینید.
ساختار و مباحث
کتاب از 2 بخش تشکیل شده است:
- خداشناسی: به 26 پرسش درباره این مباحث پاسخ داده شده است: ارتباط ترس و گرایش به خداباوری، مراتب کفر و اسلام و ایمان، شکّ و شکّاکان از دیدگاه قرآن، مراتب یقین، صفات الهی و...
- فرجام‌شناسی: پاسخ 8 پرسش مطرح شده است: روز قیامت، جهنم و بهشت، رابطه بدن و روح، فرضیه تناسخ و مواقف حشر.
نمونه مطالب
- چگونه ما با اینکه قیامت را ندیده‌ایم در مورد آن صحبت می‌کنیم؟ پاسخ: اگر شناخت، تنها در "شناخت حسی" و ابزار شناخت، تنها در "ابزار حسی" محدود و منحصر بود؛ می‌توانستیم بگوییم که چون ما قیامت را با ابزار حسی ندیده‌ایم، سخن از چندوچون و اثبات و کم‌وکیف آن لغو است و اصلاً قیامت، یک توهم باطل و ساخته خیال است! اما در "معرفت‌شناسی"، اثبات شده است که معرفت تنها در حسّ و ابزار حسّی منحصر نیست؛ بلکه ما معرفت حضوری و رؤیت قلبی و نیز معرفت عقلی داریم که با ابزارهای خود، ما را به مسائلی فراحسّی و فراطبیعی رهنمون می‌سازند. مسئله قیامت را می‌توان در قالب برهان‌های عقلی اثبات کرد و... همچنین می‌توان با مراجعه به کلمات پیامبران(ع) و امامان(ع) و قرآن، مسائل جزئی و مراحل و مراتب آخرت را شناخت.[۱]
هنر شعر
نویسنده برای پاسخگویی به پرسشها، افزون بر ادله فلسفی، کلامی، آیات و روایات، از اشعار فارسی (حافظ، مولوی، شیخ محمود شبستری و...) نیز فراوان استفاده کرده است.[۲] او از جمله در بحث اثبات محبت خدا به انسان، به این بیت استشهاد کرده است:
| ذات نایافته از هستی، بخش | کی تواند که شود هستی‌بخش[۳] |
مآخذ نویسنده
نویسنده برای نگارش این اثر، از 69 کتاب فارسی و عربی (کلامی، فلسفی، تفسیری، تاریخی، روایی، اخلاقی و...) استفاده کرده است.[۴]
پانویس
منابع مقاله
مقدمه و متن کتاب.