۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
(غنی سازی متن) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۳۵: | خط ۳۵: | ||
ميسرى در پايان كتاب در ذيل عنوان پند و نصيحت ميسرى حكيم، از خودش چنين ياد كرده است: | ميسرى در پايان كتاب در ذيل عنوان پند و نصيحت ميسرى حكيم، از خودش چنين ياد كرده است: | ||
{ | {{شعر}} | ||
| | {{ب|''هر آن كز نامه من شاد گردد''|2=''نبايد كاين برو چون بار گردد''}} | ||
{{ب|''نياز آرد بگويد از دل پاك ''|2=''كه يا رب در ميسرى بد بود ناپاك ''}} | |||
{{ب|''الهى رحم تو بيش از گناهش ''|2=''من او را آمدم پيشت بخواهش ''}} | |||
{{پایان شعر}} | |||
{| | |||
{| | |||
ميسرى «دانشنامه» را در سال 370ق به پايان برده و به چهل و شش سالگى خود اشاره كرده است. | ميسرى «دانشنامه» را در سال 370ق به پايان برده و به چهل و شش سالگى خود اشاره كرده است. |
ویرایش