حکیم، محمدعلی: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات زندگی‌نامه | عنوان = | تصویر = NUR61116.jpg | اندازه تصویر = |...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱۰: | خط ۱۰: | ||
|نسب = | |نسب = | ||
|تخلص = | |تخلص = | ||
|نام پدر = | |نام پدر = ابوالقاسم | ||
|ولادت = | |ولادت = ۱۲۷۷ش | ||
|محل تولد = | |محل تولد = شیرازی | ||
|کشور تولد = | |کشور تولد = | ||
|محل زندگی = {{پرچم ایران}} ایران | |محل زندگی = {{پرچم ایران}} ایران | ||
|رحلت = | |رحلت = 1350ش | ||
|شهادت = | |شهادت = | ||
|مدفن = | |مدفن = | ||
| خط ۴۸: | خط ۴۸: | ||
== ولادت == | == ولادت == | ||
آیت‌الله حاج محمدعلی حکیم موحد نمازی شیرازی، فرزند مرحوم ابوالقاسم، فرزند حاج احمد نمازی می‌باشد، که در سال 1321ق یا 1322ق و در اواخر سلطنت مظفرالدین شاه قاجار و مقارن صدور مشروطیت و در دوران شدت انقلاب ایران تولد یافته است. | آیت‌الله حاج محمدعلی حکیم موحد نمازی شیرازی، فرزند مرحوم ابوالقاسم، فرزند حاج احمد نمازی می‌باشد، که در سال 1321ق یا 1322ق و در اواخر سلطنت مظفرالدین شاه قاجار و مقارن صدور مشروطیت و در دوران شدت انقلاب ایران تولد یافته است.<ref>ر.ک:خواجوی، محمد، ص33</ref> | ||
== تحصیلات == | == تحصیلات == | ||
حدود ده سالگی ریاضیات؛ از قبیل حساب، هندسه ، جبر و مقابله را در مدرسه شعاعیه تحصیل نموده، سپس ادبیات و اصول و بالاخره حکمت و عرفان را آموخت. | حدود ده سالگی ریاضیات؛ از قبیل حساب، هندسه ، جبر و مقابله را در مدرسه شعاعیه تحصیل نموده، سپس ادبیات و اصول و بالاخره حکمت و عرفان را آموخت.<ref>ر.ک: همان، ص33</ref> | ||
در دوره سطح اصول را نزد میرزا محمدصادق شیرازی آموخت و درس خارج را نزد آقا سید جعفر و آقا سید علی ابیوردی آموخت. در حکمت نخست به درس منظومه عمویش آقا میزا محسن می‌نشست و آنگاه به محضر آقا سید علی حکیم کازرونی در مدرسه‌ی مقیمیه رسید.<ref>ر.ک: | در دوره سطح اصول را نزد میرزا محمدصادق شیرازی آموخت و درس خارج را نزد آقا سید جعفر و آقا سید علی ابیوردی آموخت. در حکمت نخست به درس منظومه عمویش آقا میزا محسن می‌نشست و آنگاه به محضر آقا سید علی حکیم کازرونی در مدرسه‌ی مقیمیه رسید.<ref>ر.ک: صدوقی (سها)، منوچهر؛ ص60</ref> | ||
در طریقت دست ارادت به آقا میرزا احمد اردبیلی وحیدالاولیاء داد و در سلک ذهبیان، از جانب او عنوان شمس‌الدین یافت | در طریقت دست ارادت به آقا میرزا احمد اردبیلی وحیدالاولیاء داد و در سلک ذهبیان، از جانب او عنوان شمس‌الدین یافت. | ||
از | حواشی اسفار، مرام‌الحکمة و مهم‌تر از همه لطایف‌العرفان درشمار آثار او، و سید بحرالعلوم میردامادی اصفهانی، جواد مصلح و سید صدرالدین بلاغی نایینی درشمار تلامیذ اویند. حکیم از ۱۳۳۶ش به تدریس در دانشگاه تهران پرداخت و در همان ایّام نیز، به ریاضت شاقّی مشغول بوده است. | ||
== وفات == | |||
سرانجام این حکیم در اواخر بهار 1350ش از تهران به شیراز عزیمت کرد و دیگر باز نیامد و کسی خبر از او باز نیاورد. به گونه‌ای که تا به حال نیز خبری از حیات و یا رحلت وی در دست نیست. | |||
== آثار == | == آثار == | ||
مرام الحکمه | # مرام الحکمه | ||
مجموعه انصاف در دو جلد | # مجموعه انصاف در دو جلد | ||
حاشیه بر کفایة الاصول | # حاشیه بر کفایة الاصول | ||
حاشیه بر فقه | # حاشیه بر فقه | ||
حاشیه بر اسفار اربعه | # حاشیه بر اسفار اربعه | ||
لطایف العرفان (در چند مجلد به عربی) | # لطایف العرفان (در چند مجلد به عربی)<ref>ر.ک: خواجوی، محمد، ص36</ref> | ||
==پانويس == | ==پانويس == | ||
| خط ۷۱: | خط ۷۴: | ||
==منابع مقاله== | ==منابع مقاله== | ||
#خواجوی، محمد، مقدمه ترجمه لطائف العرفان، حاج محمد علی حکیم، مترجم حمیدرضا صادقی، قم، انتشارات آیت‌اشراق، چاپ اول، 1387 | |||
#[[:noormags:274214|صدوقی (سها)، منوچهر، آقا میرزا محمد علی حکیم شیرازی، پایگاه مجلات تخصصی نور، مجله وحید تیر 1358 - شماره 258 و 259 (4 صفحه - از 59 تا 62 )]]. | |||
==وابسته‌ها== | ==وابسته‌ها== | ||
نسخهٔ ۲۳ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۲۳:۵۴
| حکیم، محمدعلی | |
|---|---|
 | |
| نام پدر | ابوالقاسم |
| ولادت | ۱۲۷۷ش |
| محل تولد | شیرازی |
| محل زندگی |  ایران |
| رحلت | 1350ش |
محمدعلی حکیم (شیراز ۱۲۷۷ـ۱۳۵۰ش)، فقیه پارسا، متأله حکیم، از عرفای معاصر سلسلۀ ذهبیّه
ولادت
آیت‌الله حاج محمدعلی حکیم موحد نمازی شیرازی، فرزند مرحوم ابوالقاسم، فرزند حاج احمد نمازی می‌باشد، که در سال 1321ق یا 1322ق و در اواخر سلطنت مظفرالدین شاه قاجار و مقارن صدور مشروطیت و در دوران شدت انقلاب ایران تولد یافته است.[۱]
تحصیلات
حدود ده سالگی ریاضیات؛ از قبیل حساب، هندسه ، جبر و مقابله را در مدرسه شعاعیه تحصیل نموده، سپس ادبیات و اصول و بالاخره حکمت و عرفان را آموخت.[۲] در دوره سطح اصول را نزد میرزا محمدصادق شیرازی آموخت و درس خارج را نزد آقا سید جعفر و آقا سید علی ابیوردی آموخت. در حکمت نخست به درس منظومه عمویش آقا میزا محسن می‌نشست و آنگاه به محضر آقا سید علی حکیم کازرونی در مدرسه‌ی مقیمیه رسید.[۳]
در طریقت دست ارادت به آقا میرزا احمد اردبیلی وحیدالاولیاء داد و در سلک ذهبیان، از جانب او عنوان شمس‌الدین یافت.
حواشی اسفار، مرام‌الحکمة و مهم‌تر از همه لطایف‌العرفان درشمار آثار او، و سید بحرالعلوم میردامادی اصفهانی، جواد مصلح و سید صدرالدین بلاغی نایینی درشمار تلامیذ اویند. حکیم از ۱۳۳۶ش به تدریس در دانشگاه تهران پرداخت و در همان ایّام نیز، به ریاضت شاقّی مشغول بوده است.
وفات
سرانجام این حکیم در اواخر بهار 1350ش از تهران به شیراز عزیمت کرد و دیگر باز نیامد و کسی خبر از او باز نیاورد. به گونه‌ای که تا به حال نیز خبری از حیات و یا رحلت وی در دست نیست.
آثار
- مرام الحکمه
- مجموعه انصاف در دو جلد
- حاشیه بر کفایة الاصول
- حاشیه بر فقه
- حاشیه بر اسفار اربعه
- لطایف العرفان (در چند مجلد به عربی)[۴]
پانويس
منابع مقاله
- خواجوی، محمد، مقدمه ترجمه لطائف العرفان، حاج محمد علی حکیم، مترجم حمیدرضا صادقی، قم، انتشارات آیت‌اشراق، چاپ اول، 1387
- صدوقی (سها)، منوچهر، آقا میرزا محمد علی حکیم شیرازی، پایگاه مجلات تخصصی نور، مجله وحید تیر 1358 - شماره 258 و 259 (4 صفحه - از 59 تا 62 ).