حویزی، عبدعلی: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - ' عبد ' به ' عبد'
جز (جایگزینی متن - 'شيخ حرّ عاملى' به 'شيخ حرّ عاملى ')
جز (جایگزینی متن - ' عبد ' به ' عبد')
خط ۴۳: خط ۴۳:
صاحب [[تفصیل وسائل الشیعة إلی تحصیل مسائل الشریعة|وسائل الشيعة]]، [[حر عاملی، محمد بن حسن|شيخ حرّ عاملى]]  نيز كه از معاصرين وى بوده است، در «[[أمل الآمل في علماء جبل عامل|أمل الآمل]]» مى‌گويد: «او عالم فاضل، فقيه، محدّث، ثقه، شاعر، اديب، جامع علوم و فنون و معاصر ما بوده است.»  
صاحب [[تفصیل وسائل الشیعة إلی تحصیل مسائل الشریعة|وسائل الشيعة]]، [[حر عاملی، محمد بن حسن|شيخ حرّ عاملى]]  نيز كه از معاصرين وى بوده است، در «[[أمل الآمل في علماء جبل عامل|أمل الآمل]]» مى‌گويد: «او عالم فاضل، فقيه، محدّث، ثقه، شاعر، اديب، جامع علوم و فنون و معاصر ما بوده است.»  


اصحاب تراجم، حويزى را از گروه اخبارى‌ها مى‌دانند و معتقدند كه ايشان پايبندى زيادى به احاديث و روايات وارد شده از معصومين(ع) داشته است؛ به‌گونه‌اى كه برخى قائلند كه ايشان معتقد بود با رجوع به قرآن بدون استفاده از احاديث، حتى قادر به درك معناى آيات احكام قرآن نيز نمى‌باشيم. گروهى نيز در عين حال كه به اخبارى بودن عبد العلى حويزى معتقدند، در صحت اين انتساب ترديد ايجاد مى‌نمايند.
اصحاب تراجم، حويزى را از گروه اخبارى‌ها مى‌دانند و معتقدند كه ايشان پايبندى زيادى به احاديث و روايات وارد شده از معصومين(ع) داشته است؛ به‌گونه‌اى كه برخى قائلند كه ايشان معتقد بود با رجوع به قرآن بدون استفاده از احاديث، حتى قادر به درك معناى آيات احكام قرآن نيز نمى‌باشيم. گروهى نيز در عين حال كه به اخبارى بودن عبدالعلى حويزى معتقدند، در صحت اين انتساب ترديد ايجاد مى‌نمايند.


آنچه شايان توجه است،اين‌كه وجود احاديث مجعول و ضعيف در تفسير عبد العلى حويزى، نمى‌تواند مدركى معتبر و مطمئن براى اخبارى بودن او باشد؛ زيرا-چنان كه خواهد آمد-ايشان در مقدمه بدين نكته اعتراف دارد كه: «هدف من از جمع روايات،مربوط به آيات مخصوص است و قصدم بيان عقيده‌ام نيست.»
آنچه شايان توجه است،اين‌كه وجود احاديث مجعول و ضعيف در تفسير عبدالعلى حويزى، نمى‌تواند مدركى معتبر و مطمئن براى اخبارى بودن او باشد؛ زيرا-چنان كه خواهد آمد-ايشان در مقدمه بدين نكته اعتراف دارد كه: «هدف من از جمع روايات،مربوط به آيات مخصوص است و قصدم بيان عقيده‌ام نيست.»


زمان رحلت علاّمه حويزى نيز مانند چگونگى تولّد و زندگى‌اش، در هاله‌اى از ابهام فرو رفته است؛ ولى آنچه كه مسلم است،اين‌كه تا 15 ربيع الاول 1073 ق-كه عبد الرشيد بن نور الدين شوشترى بر نور الثقلين تقريظ نوشته است- زنده بوده است.اگر چه مشهور اين است كه شمع وجود علاّمه حويزى در سال 1112 ق خاموش گشت؛ ولى در منابع دست اوّل،چنين چيزى يافت نشد، بلكه اشاره‌اى هم به سال وفات ايشان ننموده‌اند. امّا برخى سال 1104 ق را سال فوت ايشان دانسته‌اند. البته سال 1112 ق. كه مشهور به سال وفات ايشان است، مربوط به شاگرد وى با نام سيّد نعمت اللّه جزائرى مى‌باشد.
زمان رحلت علاّمه حويزى نيز مانند چگونگى تولّد و زندگى‌اش، در هاله‌اى از ابهام فرو رفته است؛ ولى آنچه كه مسلم است،اين‌كه تا 15 ربيع الاول 1073 ق-كه عبدالرشيد بن نور الدين شوشترى بر نور الثقلين تقريظ نوشته است- زنده بوده است.اگر چه مشهور اين است كه شمع وجود علاّمه حويزى در سال 1112 ق خاموش گشت؛ ولى در منابع دست اوّل،چنين چيزى يافت نشد، بلكه اشاره‌اى هم به سال وفات ايشان ننموده‌اند. امّا برخى سال 1104 ق را سال فوت ايشان دانسته‌اند. البته سال 1112 ق. كه مشهور به سال وفات ايشان است، مربوط به شاگرد وى با نام سيّد نعمت اللّه جزائرى مى‌باشد.


محل وفات و دفن حويزى نيز به فراموشى سپرده شده است؛ اگرچه برخى از معاصرين،آن را در شيراز دانسته‌اند، ولى در منابع، چنين مطلبى يافت نشده است.
محل وفات و دفن حويزى نيز به فراموشى سپرده شده است؛ اگرچه برخى از معاصرين،آن را در شيراز دانسته‌اند، ولى در منابع، چنين مطلبى يافت نشده است.
۶۱٬۱۸۹

ویرایش