حسینی نجومی، سید مرتضی: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'كرمان' به 'کرمان'
(صفحه ای تازه حاوی «<div class='wikiInfo'> [[پرونده:NUR00263.jpg|بندانگشتی» ایجاد کرد.)
 
جز (جایگزینی متن - 'كرمان' به 'کرمان')
خط ۳۴: خط ۳۴:
«آيت‌الله سيد مرتضى حسينى نجومى» فرزند آيت‌الله آقا سيد محمد جواد نجومى، فرزند آقا سيد ميرزا اسماعيل نجومى مى‌باشد. بنابه شجره‌نامه‌اى كه به خط اين بزرگوار در پشت نسخه نهج البلاغه خطى مرقوم شده، سلسله سيادت ايشان به امام زين العابدين(ع) منتصب است.
«آيت‌الله سيد مرتضى حسينى نجومى» فرزند آيت‌الله آقا سيد محمد جواد نجومى، فرزند آقا سيد ميرزا اسماعيل نجومى مى‌باشد. بنابه شجره‌نامه‌اى كه به خط اين بزرگوار در پشت نسخه نهج البلاغه خطى مرقوم شده، سلسله سيادت ايشان به امام زين العابدين(ع) منتصب است.


پدر و جد ايشان، آقا سيد ميرزا اسماعيل نجومى، متولد كرمانشاه و از سادات بسيار جليل‌القدر و از اتقياى زمان بوده كه طول عمرش را در شهر كرمانشاه سپرى و ملجأ و پناهى براى دوستداران ائمه(ع) بوده است. در خصوص والده ايشان، به بخشى از توضيحات وى در اين باب بسنده مى‌كنيم:
پدر و جد ايشان، آقا سيد ميرزا اسماعيل نجومى، متولد کرمانشاه و از سادات بسيار جليل‌القدر و از اتقياى زمان بوده كه طول عمرش را در شهر کرمانشاه سپرى و ملجأ و پناهى براى دوستداران ائمه(ع) بوده است. در خصوص والده ايشان، به بخشى از توضيحات وى در اين باب بسنده مى‌كنيم:


«والده عفيفه و صالحه بنده كه به راستى نمونه سلامت نفس، ديانت، تقوى، دلسوزى، مهر و محبت بود، فرزند آيت‌الله شيخ مرتضى علم الهدى آل آقا بودند».
«والده عفيفه و صالحه بنده كه به راستى نمونه سلامت نفس، ديانت، تقوى، دلسوزى، مهر و محبت بود، فرزند آيت‌الله شيخ مرتضى علم الهدى آل آقا بودند».


استاد نجومى در 23 جمادى الثانى 1346ق، مصادف با 5 آذر 1307ش، در كرمانشاه متولد شده و ليكن در شناسنامه، تاريخ تولدشان 26 بهمن 1307ش قيد شده است.
استاد نجومى در 23 جمادى الثانى 1346ق، مصادف با 5 آذر 1307ش، در کرمانشاه متولد شده و ليكن در شناسنامه، تاريخ تولدشان 26 بهمن 1307ش قيد شده است.


ايشان در سال 1314ش در دبستان هدايت كرمانشاه به تحصيل پرداخته و تا كلاس ششم را همان‌جا گذرانده است. سپس در سال 1321 و 1322ش دوران اول و دوم دبيرستان را نيز سپرى كرده و پس از آن، تحصيل در مدارس دولتى را رها كرده و به تحصيل دروس حوزوى پرداخت.
ايشان در سال 1314ش در دبستان هدايت کرمانشاه به تحصيل پرداخته و تا كلاس ششم را همان‌جا گذرانده است. سپس در سال 1321 و 1322ش دوران اول و دوم دبيرستان را نيز سپرى كرده و پس از آن، تحصيل در مدارس دولتى را رها كرده و به تحصيل دروس حوزوى پرداخت.


در زمانى كه هيچ مدرسه علوم دينى و هيچ طلبه‌اى در كرمانشاه نبود، ايشان تحصيل علوم حوزوى را نزد پدرش و ديگر اساتيد شهر آغاز نمود تا اين‌كه به امر آقا سيد ابوالحسن اصفهانى، حوزه‌ى علميه در كرمانشاه پايه‌گذارى گرديد و در مسجد حاج شهبازخان، اولين مدرسه علوم دينى تشكيل شد.
در زمانى كه هيچ مدرسه علوم دينى و هيچ طلبه‌اى در کرمانشاه نبود، ايشان تحصيل علوم حوزوى را نزد پدرش و ديگر اساتيد شهر آغاز نمود تا اين‌كه به امر آقا سيد ابوالحسن اصفهانى، حوزه‌ى علميه در کرمانشاه پايه‌گذارى گرديد و در مسجد حاج شهبازخان، اولين مدرسه علوم دينى تشكيل شد.


ايشان در محضر اساتيدى چون آقا ميرزا ابراهيم پورمعتمد، حاج سيد محمود معصومى لارى و حاج شيخ حسن حاج آخوند، به تحصيل علوم دينى پايه پرداخت تا اين‌كه به جهت گذراندان دروس حوزوى و بهره جستن از محضر اساتيد بزرگ شيعه، به عتبات عاليات مهاجرت نمود.
ايشان در محضر اساتيدى چون آقا ميرزا ابراهيم پورمعتمد، حاج سيد محمود معصومى لارى و حاج شيخ حسن حاج آخوند، به تحصيل علوم دينى پايه پرداخت تا اين‌كه به جهت گذراندان دروس حوزوى و بهره جستن از محضر اساتيد بزرگ شيعه، به عتبات عاليات مهاجرت نمود.
خط ۵۲: خط ۵۲:
در اين ايام، وى در درس خارج اساتيدى چون آيات عظام: آقا ميرزا محمد باقر زنجانى، ميرزا عبدالهادى شيرازى، محسن حكيم و سيد محمود شاهرودى شركت نموده و اولين اجازه اجتهاد را از حضرت آيت‌الله آقا ميرزا محمد باقر زنجانى دريافت كرد.
در اين ايام، وى در درس خارج اساتيدى چون آيات عظام: آقا ميرزا محمد باقر زنجانى، ميرزا عبدالهادى شيرازى، محسن حكيم و سيد محمود شاهرودى شركت نموده و اولين اجازه اجتهاد را از حضرت آيت‌الله آقا ميرزا محمد باقر زنجانى دريافت كرد.


در سال 1349ش در پى اخراج ايرانيان مقيم عراق توسط بعثيون، ايشان به كرمانشاه مراجعت و از آن پس عمر پر بركت خويش را وقف و صرف مردم كرمانشاه نمود.
در سال 1349ش در پى اخراج ايرانيان مقيم عراق توسط بعثيون، ايشان به کرمانشاه مراجعت و از آن پس عمر پر بركت خويش را وقف و صرف مردم کرمانشاه نمود.


در آثار به ثبت رسيده از ايشان، مى‌توان به مجموعه عكسى از آثار خطى ايشان، چند رساله ارزشمند با عناوينى چون: رساله بعد معنوى هنر خط، رسالة التصوير و التمثيل، رسالة الغناء، رسالة النجاسة الخمر، تفسير سوره مومن و نيز رساله‌اى در تعظيم شعائر اسلامى اشاره نمود.
در آثار به ثبت رسيده از ايشان، مى‌توان به مجموعه عكسى از آثار خطى ايشان، چند رساله ارزشمند با عناوينى چون: رساله بعد معنوى هنر خط، رسالة التصوير و التمثيل، رسالة الغناء، رسالة النجاسة الخمر، تفسير سوره مومن و نيز رساله‌اى در تعظيم شعائر اسلامى اشاره نمود.
۶۱٬۱۸۹

ویرایش