حسینی علوی، سید محمداشرف: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    جز (جایگزینی متن - 'مسايل ' به 'مسائل ')
    جز (جایگزینی متن - 'محمد باقر ' به 'محمدباقر')
    خط ۳۶: خط ۳۶:




    '''مير محمّد اشرف علوى عاملى''' فرزند حكيم متألّه مير عبدالحسيب، وى فرزند حكيم عارف مير سيد احمد علوى، داماد معلّم ثالث [[میرداماد، محمد باقر بن محمد|مير داماد]] است، بنابر آنچه در كتب تراجم آمده نسب وى به شرح زير به [[امام جعفر صادق(ع)|حضرت صادق(ع)]] مى‌رسد: «مير محمّد اشرف بن عبدالحسيب بن احمد بن زين العابدين بن عبداللّه بن محمّد بن صالح بن جعفر بن احمد بن حمزة بن قاسم بن حسين بن ابى احمد عبداللّه المشهدى بن محمّد بن على بن حسين بن محمّد الطبان بن حسين بن ابى على احمد بن محمّد بن عكيزى بن حسين بن ابى جعفر محمّد بن على بن حسين الطوّاف بن ابى الحسن على الخارص ابن محمّد الديباج بن الامام جعفر الصادق(ع)».  
    '''مير محمّد اشرف علوى عاملى''' فرزند حكيم متألّه مير عبدالحسيب، وى فرزند حكيم عارف مير سيد احمد علوى، داماد معلّم ثالث [[میرداماد، محمدباقربن محمد|مير داماد]] است، بنابر آنچه در كتب تراجم آمده نسب وى به شرح زير به [[امام جعفر صادق(ع)|حضرت صادق(ع)]] مى‌رسد: «مير محمّد اشرف بن عبدالحسيب بن احمد بن زين العابدين بن عبداللّه بن محمّد بن صالح بن جعفر بن احمد بن حمزة بن قاسم بن حسين بن ابى احمد عبداللّه المشهدى بن محمّد بن على بن حسين بن محمّد الطبان بن حسين بن ابى على احمد بن محمّد بن عكيزى بن حسين بن ابى جعفر محمّد بن على بن حسين الطوّاف بن ابى الحسن على الخارص ابن محمّد الديباج بن الامام جعفر الصادق(ع)».  


    == اساتيد==
    == اساتيد==

    نسخهٔ ‏۲۴ اوت ۲۰۱۷، ساعت ۲۱:۴۷

    حسینی علوی، محمد اشرف بن عبدالحسیب
    نام حسینی علوی، محمد اشرف بن عبدالحسیب
    نام های دیگر ح‍س‍ی‍ن‍ی‌، م‍ح‍م‍د اش‍رف‌

    ع‍ام‍ل‍ی‌ اص‍ف‍ه‍ان‍ی‌، م‍ح‍م‍د اش‍رف‌

    ع‍ل‍وی‌، م‍ح‍م‍د اش‍رف‌

    نام پدر
    متولد
    محل تولد
    رحلت 1160 هـ.ق
    اساتید
    برخی آثار
    کد مؤلف AUTHORCODE5728AUTHORCODE


    مير محمّد اشرف علوى عاملى فرزند حكيم متألّه مير عبدالحسيب، وى فرزند حكيم عارف مير سيد احمد علوى، داماد معلّم ثالث مير داماد است، بنابر آنچه در كتب تراجم آمده نسب وى به شرح زير به حضرت صادق(ع) مى‌رسد: «مير محمّد اشرف بن عبدالحسيب بن احمد بن زين العابدين بن عبداللّه بن محمّد بن صالح بن جعفر بن احمد بن حمزة بن قاسم بن حسين بن ابى احمد عبداللّه المشهدى بن محمّد بن على بن حسين بن محمّد الطبان بن حسين بن ابى على احمد بن محمّد بن عكيزى بن حسين بن ابى جعفر محمّد بن على بن حسين الطوّاف بن ابى الحسن على الخارص ابن محمّد الديباج بن الامام جعفر الصادق(ع)».

    اساتيد

    1. آقا حسين خوانسارى
    2. ملا صالح مازندرانى
    3. ميرزا رفيعاى نائينى
    4. علّامه محمّد باقر مجلسى كه به نزد وى كتاب‌هاى تهذيب، كافى و غيره را قراءت نموده.

    وى نيز از پدرش مير عبدالحسيب، برادرش سيّد صدرالدين فاضل سراب نيز روايت نموده و خود نيز به شيخ محمّد زمان كاشانى، ميرزا ابراهيم قاضى و مير عبدالحفيظ فرزندش اجازه داده است.

    درگذشت

    وى سرانجام به روايت حزين لاهيجى در سال 1130ق رخت از جهان فانى بربست و در قبرستان سده اصفهان به خاك سپرده شد كه هم اكنون در بقعه محقّر و گلينى كه مورد زيارت عام و خاص است واقع شده است.

    تأليفات

    1. اشرف المناقب، اين رساله پيش نويس فضايل السادات است.
    2. ترجمه مصائب النواصب شهيد قاضى نور اللّه شوشترى در بيان احتجاجات شيعه در امامت. مقدّمه‌اى از مولى مسيحاى فسوى نيز بر اين كتاب ذكر شده است.
    3. ترجمه منظوم الفيه ابن مالك در نحو
    4. حواشى بر شرح مختصر الاصول عضدى
    5. رساله احكام صلاة، نسخه‌اى از اين رساله كه فاقد آغاز است به خط شرف‌الدين نائينى موجود است كه در طى آن مؤلّف در پى سه فصل به شكيّات نماز- و ارائه جدولى در آن- احكام نماز احتياط و احكام سجده سهو پرداخته و در خلال بحث‌هاى آن مستندات فتوايى خود را ذكر كرده است.
    6. رساله در ابصار، متن كامل اين رساله كوتاه در ذيل بحث ابصار علاقة التجريد آمده است.
    7. رساله در حكم عبدمدبّر به نذر و الحاق آن به ما ترك يا ثلث وصيت، به زبان پارسى.
    8. رساله در مبطلات و اجراى صيغه صلاة و تحقيق آل رسول(ص)، گفتارى استدلالى به زبان پارسى در مسائل مذكور.
    9. رساله فلسفيه، گفتارى كوتاه در تحليل و ردّ عبارت قوشجى، و اشاره به مباحث سبق.
    10. شرح دعاى صباح، شرحى موجز به زبان پارسى بر دعاى مذكور است.
    11. شرح نسخه تهذيب الحديث يا رجال السيد محمّد اشرف
    12. علاقة التجريد، شرحى مبسوط به زبان پارسى بر تجريد العقائد خواجه نصير‌الدين طوسى است. در ذريعه ج /15 31 به اشتباه اين شرح فاقد بخش طبيعيات دانسته شده است.
    13. فضائل السادات، گفتارى مبسوط و كم نظير به زبان پارسى در فضيلت‌هاى سادات با بهره از كتب بسيارى است كه موجب شهرت مؤلف گرديد. اين اثر تكميل شده اشرف المناقب قلمداد شده است.
    14. مقباس القبسات يا حواشى بر قبسات؛ وى در رساله فلسفيه گويد: «و بسط قول الحدوث و القدم فى مقباس القبسات فيه جواب اكثر الناس».

    صاحب ترجمه را نيز طبع شيوايى است كه به «اشرف» در آنها تخلّص مى‌نمايد، پاره‌اى از اشعار وى در برخى از جنگ‌ها، كتب تراجم و كتاب‌هاى خودش به چشم مى‌خورد.


    وابسته‌ها