حسنی (ابهام زدایی)

حسنی ممکن است به هر یک از افراد زیر اشاره داشته باشد:

• ابوالعباس احمد بن ابراهیم بن الحسن بن على بن ابراهیم بن محمد بن سليمان بن داود بن الحسن بن الحسن بن على بن ابى‌طالب عليهم‌السلام (متولد بین سالهای 280 تا 290ق)، محدّث، مورخ، فقیه  و از علماى فرقۀ زيديه در زمان الراضى باللّه از خلفاى عباسى مى‌زيست.

• سید نذیر یحیی الحسنی (متولد 1968م)، محقق و نویسنده عراقی و دارای تحصیلات حوزوی و دانشگاهی.

• سید نبیل حسنی (متولد 1965م)، از پژوهشگران معاصر ساکن کربلا، مسئول بخش مطالعات و تحقیقات اسلامی در آستانه مقدسه حسینی، رئیس بنیاد علوم نهج‌البلاغه

• سيد هاشم معروف الحسنى (۱۹۱۹-۱۹۸۴م)، عالم، محقق و مورخ معاصر لبنانی، ويژگى آثار هاشم معروف در اين است كه با نگاهى عالمانه و محققانه به موضوعاتى كه از آنها بحث كرده، مى‌پردازد و از جمع‌آوى و نقل صرف پرهيز دارد.

• المنصور باللّه عبداللّه بن حمزة (561- 614ق)، از فقهاء، بلغاء و فصحاء و مشهورترين علماء و امام دولت زیدی یمن از 594 تا 614ق بود. زیدیان طبرستان هم در آغاز قرن هفتم قمری امامت او را پذیرفتند.

• محمدجواد حسنی بیرونی (متولد1361ش -منطقه بیرون افغانستان)، نویسنده، محقق، روشنفکر دینی و آگاه به مسائل فقهی، در حال حاضر به عنوان فعال مذهبی و روشنفکری ساکن دانمارک است. از وی ده‌ها عنوان مقاله، تحقیق و کتاب چاپ شده است.

• عبدالرحمن بن سید ابراهیم حسنی حنبلی (متوفی حدود 1102ق)، از دانشمندان قرن یازدهم و اوایل قرن دوازدهم هجری. وی کتاب «المشترك وضعًا و المختلف صقعًا» یاقوت حموی را با عنوان «‏قلائد الأجیاد فیما اتفق في التسمیة من البقاع و البلاد» با حذف و اضافاتی که انجام داده، بازنویسی کرده است.

• ابوتراب صفی‌الدین سیدمرتضى داعی بن قاسم حسنى رازى ملقب و معروف به علم‌الهدی مؤلف «تبصرة العوام» از علمای بزرگ و متکلمین قرن پنجم و ششم هجری و اهل خراسان بوده، اما اطلاع ديگرى درباره تولد و نیز وفات او در دست نیست.

• ابوالمكارم محمود بن محمّد حسنى واعظ (زنده تا ۶۵۹ـ۶۶۰ق)، مفسر و متکلم شیعى مصنّف «دقائق التّأويل و حقائق التّنزيل»، از دانشمندان شيعى نیمه دوم قرن هفتم، از ابوالمکارم با عناوین «سید» و «ملک‌ المفسرین» یاد شده است.