پرش به محتوا

حجت کوه‌کمری، سید محمد: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - '↵↵↵\{\{کاربردهای\sدیگر\|(.*)\s\(ابهام\sزدایی\)\}\}' به ' {{کاربردهای دیگر|$1 (ابهام زدایی)}}'
جز (جایگزینی متن - '↵↵↵\{\{کاربردهای\sدیگر\|(.*)\s\(ابهام\sزدایی\)\}\}' به ' {{کاربردهای دیگر|$1 (ابهام زدایی)}}')
(۱۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد)
خط ۴۳: خط ۴۳:
|}
|}
</div>
</div>
 
{{کاربردهای دیگر|حجت (ابهام زدایی)}}
{{کاربردهای دیگر|کمره‌ای (ابهام زدایی)}}
'''سيد محمد كوه‌كمرى تبريزى''' (۱۳۱۰- ۱۳۷۲ق)، فقیه، اصولی، رجالی، محدث، از مراجع تقلید، از شاگردان برجسته [[حائری، عبدالکریم|آیت‌الله عبدالکریم حائرى]] و يكى از فقهاى نامدار قرن چهاردهم هجرى مى‌باشد كه در دوران فترت، نقش اساسى در حفظ و نگهدارى حوزه قم از خود به يادگار گذاشته است.  
'''سيد محمد كوه‌كمرى تبريزى''' (۱۳۱۰- ۱۳۷۲ق)، فقیه، اصولی، رجالی، محدث، از مراجع تقلید، از شاگردان برجسته [[حائری، عبدالکریم|آیت‌الله عبدالکریم حائرى]] و يكى از فقهاى نامدار قرن چهاردهم هجرى مى‌باشد كه در دوران فترت، نقش اساسى در حفظ و نگهدارى حوزه قم از خود به يادگار گذاشته است.  


خط ۵۳: خط ۵۴:


==زندگی‌نامه==
==زندگی‌نامه==
=== معرفى اجمالى ===
از آبادى كوه‌كمر از توابع تبريز مى‌باشند كه تبار وى با 25 واسطه به وجود پرجود [[علی بن حسین(ع)، امام چهارم|امام سجاد]] عليه‌السلام مى‌رسد و از آن شجره طيبه شاخ و برگ و ميوه مى‌گيرد. او تحصيلات خود را نخست در آذربايجان، سپس در نجف اشرف از محضر [[شریعت اصفهانی، فتح‌الله|آیت‌الله شريعت اصفهانى]] و [[نائینی، محمدحسین|آیت‌الله نائينى]] و [[عراقی، ضیاءالدین|آیت‌الله ضياء عراقى]] انجام دادند. او اهل مطالعه و تحقيق و غور و بررسى و دقت در مسائل بود، به حدى كه در اندك مدت به درجه عاليه اجتهاد نائل آمدند و در اثر بدى آب و هواى نجف و ضعف مزاج، ناچار در سال1349 ه‍.ق به قم مهاجرت كردند و با آن لياقت و استعداد ذاتى و اندوخته‌هاى علمى و فضيلتى كه داشت مورد توجه و عنايت خاص آیت‌الله حائرى مؤسس حوزه (كه عاشق فضيلت و اهل آن بود) قرار گرفتند بحدى كه او را در جايگاه نماز خود دستور اقامه نماز جماعت دادند و در بالاى‌سر حرم حضرت معصومه(س) تعيين نمودند ضمن انجام نماز جماعت، به كليه امور و مسائل مذهبى و شرعى قيام مى‌ورزيدند.  
از آبادى كوه‌كمر از توابع تبريز مى‌باشند كه تبار وى با 25 واسطه به وجود پرجود [[علی بن حسین(ع)، امام چهارم|امام سجاد]] عليه‌السلام مى‌رسد و از آن شجره طيبه شاخ و برگ و ميوه مى‌گيرد. او تحصيلات خود را نخست در آذربايجان، سپس در نجف اشرف از محضر [[شریعت اصفهانی، فتح‌الله|آیت‌الله شريعت اصفهانى]] و [[نائینی، محمدحسین|آیت‌الله نائينى]] و [[عراقی، ضیاءالدین|آیت‌الله ضياء عراقى]] انجام دادند. او اهل مطالعه و تحقيق و غور و بررسى و دقت در مسائل بود، به حدى كه در اندك مدت به درجه عاليه اجتهاد نائل آمدند و در اثر بدى آب و هواى نجف و ضعف مزاج، ناچار در سال1349 ه‍.ق به قم مهاجرت كردند و با آن لياقت و استعداد ذاتى و اندوخته‌هاى علمى و فضيلتى كه داشت مورد توجه و عنايت خاص آیت‌الله حائرى مؤسس حوزه (كه عاشق فضيلت و اهل آن بود) قرار گرفتند بحدى كه او را در جايگاه نماز خود دستور اقامه نماز جماعت دادند و در بالاى‌سر حرم حضرت معصومه(س) تعيين نمودند ضمن انجام نماز جماعت، به كليه امور و مسائل مذهبى و شرعى قيام مى‌ورزيدند.  


ايشان داراى حافظه قوى و ذهن وقاد و فكر صائب بودند و در مورد حافظه‌شان از خودشان نقل شده است كه مى‌فرمودند: «اگر 20 سال پيش حديثى را در [[بحار الأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار علیهم‌السلام|بحار الانوار]] ديده باشم با فضل الهى هم اكنون مى‌توانم بگويم عين روايت چه بوده و در كدام‌صفحه آن قرار داشته است.»  
ايشان داراى حافظه قوى و ذهن وقاد و فكر صائب بودند و در مورد حافظه‌شان از خودشان نقل شده است كه مى‌فرمودند: «اگر 20 سال پيش حديثى را در [[بحارالأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار علیهم‌السلام|بحار الانوار]] ديده باشم با فضل الهى هم اكنون مى‌توانم بگويم عين روايت چه بوده و در كدام‌صفحه آن قرار داشته است.»  


آقاى سيد عليرضا ريحان يزدى در آئينه دانشوران در مورد جلسه درس ايشان مى‌نويسند:  
آقاى سيد عليرضا ريحان يزدى در آئينه دانشوران در مورد جلسه درس ايشان مى‌نويسند:  
خط ۹۳: خط ۹۳:
«سيد سند، حبر معتمد، مولانا الاجل، سيد محمد بن سيد على بن نقى بن محمدحسینى كوه كمرى كه از سادات آبادى كوه كمر نامى از توابع تبريز، به صحت نسب و شرافت حسب، در غايت شهرت معروف مى‌باشد نسب عاليش به سيد محمد مصرى ملقب به حجازى از اولاد على اصغر بن الامام السجاد عليه‌السلام موصول مى‌گردد. ايشان حاوى فروع و اصول، جامع معقول و منقول، فقيه كامل، عالم عامل، عابد زاهد، محدث، ثقه، رجالى، داراى كمالات نفسانيه، حائز مقامات معنويه مى‌بودند. در مضمار مقايست، گوى سبقت را از اكابر و اقران ربودند. حاوى قدح معلى و مرجع تقليد گروه انبوهى از شیعیان و استاد الكل في الكل مى‌باشند...»  
«سيد سند، حبر معتمد، مولانا الاجل، سيد محمد بن سيد على بن نقى بن محمدحسینى كوه كمرى كه از سادات آبادى كوه كمر نامى از توابع تبريز، به صحت نسب و شرافت حسب، در غايت شهرت معروف مى‌باشد نسب عاليش به سيد محمد مصرى ملقب به حجازى از اولاد على اصغر بن الامام السجاد عليه‌السلام موصول مى‌گردد. ايشان حاوى فروع و اصول، جامع معقول و منقول، فقيه كامل، عالم عامل، عابد زاهد، محدث، ثقه، رجالى، داراى كمالات نفسانيه، حائز مقامات معنويه مى‌بودند. در مضمار مقايست، گوى سبقت را از اكابر و اقران ربودند. حاوى قدح معلى و مرجع تقليد گروه انبوهى از شیعیان و استاد الكل في الكل مى‌باشند...»  


مرحوم مدرس سپس عين نگارش مرحوم آیت‌الله حجت را مى‌آورند كه در سال 1310 متولد شده‌اند و اساتيد را نام مى‌برد كه از محاضر والد خويش فقه را، و از حوزه درسى آیت‌الله يزدى، حديث را، و از حوزه درسى آیت‌الله سيد ابوتراب خوانسارى، فقه و اصول را، و از [[شریعت اصفهانی، فتح‌الله|آیت‌الله شريعت اصفهانى]]، [[نایینی، محمدحسین|ميرزا حسين نائينى]]، سيد محمد فيروز آبادى و [[عراقی، ضیاء‎الدین|شيخ ضياء‌الدين عراقى]] و ديگر اكابر وقت تلمذ نموده است. آنگاه به منابع رشته تخصصى خود كه بيشتر فن رجال و درايه بوده است مى‌پردازد كه استاد روايتى ايشان آقاى [[مامقانی، عبدالله|شيخ عبدالله مامقانى]]، شريعت اصفهانى، [[صدر، حسن|سيد حسن صدر]]، سيد ابوتراب خوانسارى، شيخ محمدباقربيرجندى و والد معظم خودشان آیت‌الله سيد على كوه‌كمرى بوده‌اند.  
مرحوم مدرس سپس عين نگارش مرحوم آیت‌الله حجت را مى‌آورند كه در سال 1310 متولد شده‌اند و اساتيد را نام مى‌برد كه از محاضر والد خويش فقه را، و از حوزه درسى آیت‌الله يزدى، حديث را، و از حوزه درسى آیت‌الله سيد ابوتراب خوانسارى، فقه و اصول را، و از [[شریعت اصفهانی، فتح‌الله|آیت‌الله شريعت اصفهانى]]، [[نایینی، محمدحسین|ميرزا حسين نائينى]]، سيد محمد فيروز آبادى و [[عراقی، ضیاء‎الدین|شيخ ضياء‌الدين عراقى]] و ديگر اكابر وقت تلمذ نموده است. آنگاه به منابع رشته تخصصى خود كه بيشتر فن رجال و درايه بوده است مى‌پردازد كه استاد روايتى ايشان آقاى [[مامقانی، عبدالله|شيخ عبدالله مامقانى]]، شريعت اصفهانى، [[صدر، سید حسن|سيد حسن صدر]]، سيد ابوتراب خوانسارى، شيخ محمدباقربيرجندى و والد معظم خودشان آیت‌الله سيد على كوه‌كمرى بوده‌اند.  


==شاگردان==
==شاگردان==
خط ۱۹۵: خط ۱۹۵:
# سيد محمدحسین آل طه  
# سيد محمدحسین آل طه  
# شيخ محمدحسن هرسينى  
# شيخ محمدحسن هرسينى  
# [[طباطبایی، محمدحسین|سيد محمدحسین طباطبائى]]  
# [[طباطبایی، سید محمدحسین|سيد محمدحسین طباطبائى]]  
# شيخ محمدحسین دزفولى  
# شيخ محمدحسین دزفولى  
# شيخ محمد حيسن اردبيلى  
# شيخ محمد حيسن اردبيلى  
خط ۲۶۱: خط ۲۶۱:
* آئينه دانشوران: چاپ قديم، ص25
* آئينه دانشوران: چاپ قديم، ص25
* گفتارهاى معنوى مقاله هجرت و جهاد: ص255
* گفتارهاى معنوى مقاله هجرت و جهاد: ص255
* يكصد سال مبارزه روحانیت از [[میرزای شیرازی، محمدحسن بن محمود|ميرزاى شيرازى]] تا [[موسوی خمینی، سید روح‌الله|امام خمينى]]: چاپ 1359، ص58 - 63، نقل از نهضت دو ماه روحانیت، تألیف آقاى دوانى، ص66  
* يكصد سال مبارزه روحانیت از [[میرزای شیرازی، سید محمدحسن|ميرزاى شيرازى]] تا [[موسوی خمینی، سید روح‌الله|امام خمينى]]: چاپ 1359، ص58 - 63، نقل از نهضت دو ماه روحانیت، تألیف آقاى دوانى، ص66  
* نور علم: شماره 140، ص90- 91
* نور علم: شماره 140، ص90- 91


خط ۲۷۶: خط ۲۷۶:


[[رده:زندگی‌نامه]]
[[رده:زندگی‌نامه]]
[[رده:خرداد(99)]]
[[رده:مراجع تقلید]]
[[رده:رجالیان]]