حاکم نیشابوری، محمد بن عبدالله: تفاوت میان نسخه‌ها

غنی سازی متن
بدون خلاصۀ ویرایش
(غنی سازی متن)
خط ۲۷: خط ۲۷:
|-
|-
|اساتید
|اساتید
| data-type="authorTeachers" |
| data-type="authorTeachers" |محمد بن یعقوب الأصم
 
ابوبکر النجاد
 
محمد بن یعقوب الشیبانی ابن الأخرم
 
محمد بن عبدالله بن أحمد الصفار
|-
|-
|برخی آثار
|برخی آثار
خط ۴۱: خط ۴۷:
</div>
</div>


'''ابوعبداللّه محمد بن عبداللّه بن محمد حاكم نيشابورى''' عالم و محدّث قرن چهارم و پنجم هجرى.وى در سال 321 ه‍ در نيشابور متولد شد ودر سال 405 ه‍ در همين شهر، در اثر سكته درگذشت.
'''ابوعبداللّه محمد بن عبداللّه بن محمد حاكم نيشابورى''' (321-405ق)، عالم و محدّث برجسته ، فقیه شافعی، تاریخ‌نگار محلّی قرن چهارم و پنجم هجرى
 
== ولادت ==
وى در سال 321 ه‍ در نيشابور متولد شد ودر سال 405 ه‍ در همين شهر، در اثر سكته درگذشت.
 
او از سنّ ۹سالگی (۳۳۰ق) و تحت نظر پدر و دایی‌اش شروع به سماع حدیث کرد و از سنّ ۱۶سالگی نوشتن را شروع کرد (۳۳۷ق) در ۲۰ سالگی در سفری به عراق برای شنیدن حدیث رفت و پس از بجای آوردن حج، به خراسان و ماوراءالنهر بازگشت و در نیشابور ساکن شد.
 
در زمان دولت سامانیان و در سال ۳۵۹ق به قضاوت شهر نساء منسوب شد و نیز پس از مدتی قضاوت جرجان (گرگان امروزی) را به او پیشنهاد کردند که این سمت را نپذیرفت. در همان روزها به عنوان سفیر دولت سامانی به دربار آل‌بویه رفت‌وآمد داشت و در کارهای سیاسی، قضایی و اجتماعی فعّال بود. حاکم سرانجام پس از ۸۴ سال زندگی -به تحصيل و تدريس و تأليف گذرانيد.
 
حاكم در طلب دانش‌هاى زمان خويش به اقطار مختلف عالم اسلامى، از نيشابور تا عراق‌و حجاز و ماوراء النهر و ديگر بلاد خراسان سفر كرد.«حاكم» عنوانى است كه به جهت تصدّى‌منصب قضاوت به ابوعبداللّه داده‌اند.در سياست برخى به نقش وى‌در ميانجيگرى ميان سامانيان و آل بويه اشاره كرده‌اند.شايد تمايلى كه حاكم به تشيع داشته و نويسندگان اهل سنت غالبا او را از اين بابت، به شدّت، موردانتقاد قرار داده‌اند و در دوره‌هاى بعد دليل اين تشيع او را نقل حديث«من كنت مولاه‌فهذا على مولاه» و حديث«طير» دانسته‌اند، در اصل همين تمايلات سياسى او بوده است‌زيرا او در حقيقت براى آشتى ميان دو دولت شيعى و متمايل به شيعى ايرانى مى‌كوشيده‌است و دشمنان او كه طرفدار خلافت عباسى بوده‌اند اين كوشش او را نپسنديده‌اندو او را به تشيع متهم كرده‌اند و بعدى‌ها دليل تشيع او را در نقل اين احاديث جستجو كرده‌اند.


ابوعبداللّه حاكم 84سال عمر كرد و تقريبا 75 سال از اين 84 سال را به تحصيل و تدريس و تأليف گذرانيد.حاكم در طلب دانش‌هاى زمان خويش به اقطار مختلف عالم اسلامى، از نيشابور تا عراق‌و حجاز و ماوراء النهر و ديگر بلاد خراسان سفر كرد.«حاكم» عنوانى است كه به جهت تصدّى‌منصب قضاوت به ابوعبداللّه داده‌اند.در سياست برخى به نقش وى‌در ميانجيگرى ميان سامانيان و آل بويه اشاره كرده‌اند.شايد تمايلى كه حاكم به تشيع داشته و نويسندگان اهل سنت غالبا او را از اين بابت، به شدّت، موردانتقاد قرار داده‌اند و در دوره‌هاى بعد دليل اين تشيع او را نقل حديث«من كنت مولاه‌فهذا على مولاه» و حديث«طير» دانسته‌اند، در اصل همين تمايلات سياسى او بوده است‌زيرا او در حقيقت براى آشتى ميان دو دولت شيعى و متمايل به شيعى ايرانى مى‌كوشيده‌است و دشمنان او كه طرفدار خلافت عباسى بوده‌اند اين كوشش او را نپسنديده‌اندو او را به تشيع متهم كرده‌اند و بعدى‌ها دليل تشيع او را در نقل اين احاديث جستجو كرده‌اند.
== وفات ==
حاکم در صفر سال ۴۰۵ هجری قمری درگذشت و در نیشابور به خاک سپرده شد.


==آثار==
==آثار==
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش